Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΜΕΣΑ σε μόλις 4,5 χρόνια ο Α. Τσίπρας έχει «καταφέρει» να βρίσκεται όχι απλώς κοντά στο τέλος αλλά κοντά σε «άσχημο τέλος». Απέδειξε με τραγικό τρόπο τόσο τη δική του ανικανότητα όσο και την ανικανότητα των ανθρώπων, τους οποίους επέλεξε για να κυβερνήσει. Χρησιμοποίησε το ψεύδος και συνειδητά εξαπάτησε απελπισμένους ανθρώπους που τον πίστεψαν. Προσπάθησε να κυβερνήσει διχάζοντας με όχημα το ταξικό μίσος. Επιτέθηκε με μένος στους θεσμούς και τη θεσμική ομαλότητα, στο όνομα μιας ανομολόγητης ρεβάνς. Και προσπάθησε να δημιουργήσει καθεστώς για να πετύχει τον απώτερο στόχο, εκτός από την κυβέρνηση, να πάρει και την εξουσία. Ολα αυτά εμπεριείχαν -εκτός των άλλων-ανηθικότητα. Αλλά και σχεδόν όλα, για ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, περίπου «θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν». Γιατί «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν». Μέχρι που έκανε το μοιραίο λάθος.

ΕΠΕΣΕ με βουλιμία στην εξουσία, απομυζώντας κάθε ευκαιρία που δίνει και κάθε στιγμή που προσφέρει. Η βουλιμική επίθεση στην εξουσία έφερε κι άλλα. Οπως όλες αυτές τις εκκρεμείς υποθέσεις που όζουν και παραπέμπουν σε σκάνδαλα. Ο Πετσίτης είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, το οποίο πρόλαβε να δημιουργήσει η «Αριστερά». Εφερε και την αίσθηση παντοδυναμίας, αλλά και την αλαζονεία. Με αποτέλεσμα κάποια στιγμή -που ήταν αναπόφευκτο να έρθει- να αποκαλυφθεί και το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος εξουσίας που δημιούργησε γύρω του.

ΠΑΝΩ σε αυτή τη «ζάλη» δεν μπόρεσε να «κρυφτεί» από ένα σημείο και μετά. Στο Μάτι δεν μπόρεσε να κρύψει τον κυνισμό του. Στο πρόσωπο του Στ. Κυμπουρόπουλου, που δέχθηκε μια από τις πιο χυδαίες επιθέσεις από τον αγροίκο των Σφακίων, δεν μπόρεσε να κρύψει την υποκρισία του και την ουσιαστική έλλειψη ανθρωπισμού. Και πάνω στη θαλαμηγό της κ. Παναγοπούλου δεν μπόρεσε να κρύψει ότι είναι ένας αριβίστας «καλοπερασάκιας» που νοιάζεται μόνο για την πάρτη του.

ΚΑΠΟΥ εκεί «σφύριξε». The game is over. Το βαρύ φορτίο της Αριστεράς και η προίκα της, που καταχράστηκε, έγιναν χλιδή και πούρα πάνω στις θαλαμηγούς της ελίτ. Και μάλιστα την ώρα που ήθελε να αλλάξει το αφήγημά του και να εμφανιστεί ως «το παιδί από το λαό για το λαό και εναντίον των ελίτ». Δεν ήταν το μείζον, αλλά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το γεμάτο ποτήρι. Και η αφορμή να πέσει εντελώς το προσωπείο του «λαϊκού ηγέτη» και του «καλού παιδιού», που «νοιάζεται για τη φτωχολογιά».

ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ συνέπεσαν με την αναβίωση του καλοκαιρινού εφιάλτη και της τραγωδίας στο Μάτι. Με την οποία φάνηκαν σε όλο τους το μέγεθος ένας τρομακτικός κυνισμός και μια απίστευτη έλλειψη ανθρωπισμού και ευαισθησίας. Οι νεκροί ήταν τελικά αυτό που είχε πει ανερυθρίαστα ο «υπαρχηγός του καραβανιού»,… κάτι που «θόλωσε την εικόνα της κυβέρνησης». Το ίδιο άλλωστε είπε με άλλα λόγια ο ίδιος ο Α. Τσίπρας προχθές στην Ξάνθη. Οπου μιλώντας για το Μάτι και την έρευνα του ΣΚΑΪ, διανοήθηκε να μιλήσει για «ξαναζεσταμένο» φαγητό.
ΩΜΟΣ, κυνικός, ψεύτης, αναίσθητος, διχαστικός, υποκριτής, απεδείχθη και παρτάκιας, γοητευμένος από τη σαγήνη των ελίτ. Εκεί ήρθε το παλιρροϊκό κύμα πάνω στη θαλαμηγό «Odyssey» και «σήκωσε» ό,τι είχε απομείνει. Εμεινε μόνο ένα χαρτί που έγραφε «έγινα κάθε λέξη της ανηθικότητας».

Δεν είναι μόνο ηθικό το θέμα

Η ηθική διάσταση της «κρυφής κρουαζιέρας» του Α. Τσίπρα με τη θαλαμηγό της ελίτ είναι κάτι παραπάνω από προφανής. Δεν είναι όμως μόνο αυτή. Υπάρχει και μια αμιγώς πολιτική. Ο Α. Τσίπρας δεν «φιλοξενήθηκε» στη θαλαμηγό, όπως είπε η κ. Παναγοπούλου. Αλλωστε τι είδους φιλοξενία μπορεί να γίνει με απόντες τους οικοδεσπότες; Ο πρωθυπουργός δέχθηκε μια δωρεά. Και μάλιστα μεγάλης αξίας. Και τη δέχθηκε από μια «συνεργάτιδά» του. Η κ. Παναγοπούλου τον Μάιο του 2018 έγινε σύμβουλος του Α. Τσίπρα για θέματα της Διασποράς. Και από τον Μάρτιο του 2019 είναι μια από τους 5 έμμισθους πρέσβεις εκ προσωπικοτήτων που έχει η χώρα. Εξ αντικειμένου, δημιουργείται μια σχέση η οποία θα μπορούσε να είναι «σχέση συναλλαγής». Αλλωστε έτσι χαρακτηρίζονται οι σχέσεις που έχουν δούναι και λαβείν. Είτε σε χρήμα είτε σε υπηρεσίες είτε σε είδος. Κι όχι μόνο αυτό. Η θαλαμηγός στην οποία «φιλοξενήθηκε» ο πρωθυπουργός και η οικογένειά του φέρεται να ανήκει σε μια offshore εταιρία, με έδρα το φορολογικό παράδεισο των Βερμούδων. Ολο «κόντρα» κι όλο διάτρητο.

Από το «ναυάγιο» του Μαξίμου στο Ζάππειο -1

«Κηδεία» θύμιζε το Μ. Μαξίμου χθες και προχθές, μετά τη δημοσιοποίηση των δύο φωτογραφιών του Α. Τσίπρα στη θαλαμηγό της κ. Παναγοπούλου, λίγες μέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι. Το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού επέλεξε την αφωνία. Στο παρασκήνιο υπήρξε συνεννόηση με την κ. Παναγοπούλου να δώσει μια συνέντευξη -με γραπτές ερωτήσεις και απαντήσεις- στο ΑΜΠΕ. Με κεντρικό μήνυμα ότι είναι απαράδεκτη «παραπολιτική» στοχοποίηση του «άξιου πρωθυπουργού». Υπήρξε όμως μια μικρή… αστοχία. Η κ. Παναγοπούλου δέχθηκε -εκτός «προγράμματος»- να μιλήσει στο «Πρώτο Θέμα». Και με τα όσα είπε τα έκανε χειρότερα, εκθέτοντας ακόμα περισσότερο και τον πρωθυπουργό, αλλά και την ίδια….

Από το «ναυάγιο» του Μαξίμου στο Ζάππειο -2

…Η σχεδιασμένη συνέντευξη στο ΑΜΠΕ πέρασε απαρατήρητη κι έμεινε έτσι η συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα» να λειτουργεί ως μεγεθυντικός φακός για τα όσα έγιναν στο κατάστρωμα του «Odyssey» και ως αντηχείο του κοινωνικού σάλου που ξεσηκώθηκε από τις χλιδάτες διακοπές του πρωθυπουργού κι ενώ έβγαινε ακόμα καπνός από το Μάτι. Μέσα σε κλίμα πολύ έντονου εκνευρισμού αποφασίστηκε εν θερμώ το Ζάππειο. Δόθηκε η εντολή στον Ευ. Τσακαλώτο «για το μεγαλύτερο δυνατό πακέτο». Κι έτσι χθες ο πρωθυπουργός «τα έδωσε όλα» στο Ζάππειο. Σε μια διπλή προσπάθεια: Να αλλάξει η ατζέντα και να γίνει η τελευταία προσπάθεια μήπως κλείσει η ψαλίδα 20 μέρες πριν από τις ευρωεκλογές. Πρόκειται για κίνηση απελπισίας, με την οποία «ξοδεύεται» όλο τα μπάτζετ του 2019. Κι αυτό δυο τινά μπορεί να σημαίνει: Ή ότι η κυβέρνηση, τρέμοντας τη συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές, συμπεριφέρεται σαν να είναι οι μοναδικές εκλογές του 2019 ή ότι πράγματι οι ευρωεκλογές μπορεί να έχουν κι άλλο «αδελφάκι» εκτός των αυτοδιοικητικών…

Απορίες

1. Τελικά η βόλτα με τη θαλαμηγό κόστισε 1,1 δισ.; Τόσο δεν είναι το πακέτο των «παροχών» του Ζαππείου;

2. Αληθεύει ότι μία από τις μεγάλες απογοητεύσεις του Μαξίμου ήταν η κατά κράτος ήττα του στρατού των τρολ του διαδικτύου στη «Ναυμαχία» του Οδυσσέα;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου