Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την τελευταία εκλογική διαδικασία, χρονικό διάστημα μεγάλο εάν αναλογισθεί κανείς ότι από τον Μάιο του 2014 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015, δηλαδή σε διάστημα 16 μηνών, είχαν στηθεί κάλπες πέντε φορές, συνυπολογίζοντας και το δημοψήφισμα.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ήταν σύμμαχος του Τσίπρα, σε αντίθεση με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που έμεινε στο τιμόνι της χώρας μόνο 2,5 χρόνια λόγω της προκήρυξης πρόωρων εκλογών για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έμεινε αρραγής ψηφίζοντας όλα τα μνημονιακά μέτρα, που δεν τολμούσαν οι προηγούμενοι. Με τη συνδρομή πάντα των ΑΝ.ΕΛ., που έφυγαν από την εξουσία αργά, αφού είχε γίνει η ζημιά στα εθνικά με τη συμφωνία των Πρεσπών και βέβαια στην οικονομία με την Βαρουφακειάδα.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ μετά, η αποτίμηση της κυβέρνησης Τσίπρα θα είναι ακριβοδίκαιη, λίγοι πρωθυπουργοί είχαν τη δυνατότητα να εξαντλήσουν τη θητεία τους, κανείς κατά τη μνημονιακή περίοδο. Το αποτέλεσμα είναι πενιχρό σε όλους τους τομείς. Ο πρωθυπουργός θα πληρώσει στις κάλπες την τυχοδιωκτική συμπεριφορά που επέδειξε στο πρώτο εξάμηνο του 2015. Οι φορολογούμενοι έχουν πληρώσει ήδη το λογαριασμό, που δυστυχώς για όλους παραμένει ακόμη ανοιχτός. Τώρα πλησιάζει η στιγμή που οι ψηφοφόροι θα κρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, και μία εξήγηση για το αποτέλεσμα της κάλπης μπορεί να δοθεί από τα στοιχεία της οικονομίας.

Η ΕΛΛΑΔΑ στα χρόνια του Τσίπρα υστέρησε σημαντικά στην καθημερινότητα. Εχασε τους αναπτυξιακούς στόχους, κατάφερε μάλιστα να ρίξει τη χώρα στα βράχια της ύφεσης τη διετία 2015-2016, όταν τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης άνοιγαν βηματισμό και πραγματοποιούσαν αναπτυξιακά άλματα. Το χειρότερο όλων είναι ότι ο πρωθυπουργός παραδόθηκε στους δανειστές, όταν βρέθηκε στα «σχοινιά» το καλοκαίρι του 2015 διαπιστώνοντας ότι το όπλο του Grexit που κρατούσε στα χέρια του ήταν αυτό που περίμενε το Βερολίνο.

ΤΟ 2013 μιλούσαμε για τον λανθασμένο πολλαπλασιαστή του ΔΝΤ στο πρώτο Mνημόνιο, όταν οι αξιωματούχοι του Ταμείου είχαν υποεκτιμήσει τις επιπτώσεις των μέτρων στη συρρίκνωση της οικονομίας. Το ίδιο λάθος επαναλήφθηκε στην περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο πολλαπλασιαστής του Mνημονίου Τσίπρα ήταν επίσης λανθασμένος. Η κυβέρνηση συμφώνησε με τους δανειστές για μέτρα λιτότητας τα οποία όχι μόνο ήταν αχρείαστα το 2014, αλλά και υπερβολικά για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Η ΧΩΡΑ κατάφερε να σημειώσει πρωτογενή πλεονάσματα-ρεκόρ άνω του 4% από το 2016 και μετά σε συνθήκες ύφεσης ή αναιμικής ανάπτυξης. Οπως προκύπτει από την έκθεση της Eurostat, οι δόσεις της λιτότητας ήταν υπερβολικές, η Ελλάδα υπερέβη τους δημοσιονομικούς στόχους κατά 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του διαθέσιμου εισοδήματος των φορολογουμένων, των επενδύσεων και τελικά της ανάπτυξης.

Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ έγινε το καλό παιδί των δανειστών και υπέγραψε τα πάντα. Ελαβε φορολογικά μέτρα τα οποία δεν χρειάζονταν για να επιτευχθεί ο στόχος των πλεονασμάτων, εξόντωσε τη μεσαία τάξη, διέλυσε τους επαγγελματίες και τους μικρομεσαίους. Αυτό θα πληρώσει στις κάλπες. Και δεν θα είναι άδικο για κανέναν και κυρίως για τον ίδιο. Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλους!

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου