Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Γιατί εκτός από χοντροκομμένο, ήταν και εξόφθαλμο το ψέμα και το fake news των «υπογείων». Κι όμως το απελπισμένο Μ. Μαξίμου το αποτόλμησε. Και το έκανε γιατί είχε να υπερασπιστεί «υπέρτατο συμφέρον» και δομική επιλογή του. Να κρύψει το αποτρόπαιο δημιούργημά του. Το οποίο είναι ότι ένας νέος σήμερα δεν έχει, αλλά και ούτε μπορεί να βρει μια κανονική δουλειά.

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τους μισθούς στην Ελλάδα δεν επιδέχονται ερμηνειών, ούτε «δημιουργικής ασάφειας». Το 50% των νέων και το 10% του συνόλου των εργαζομένων αμείβονται με 400 ευρώ (392,56 για την ακρίβεια), είτε με μερική είτε με «μαύρη» απασχόληση. Δουλειές, οι οποίες μόνο κανονικές δεν είναι. Ετσι η κυβέρνηση «μείωσε» την ανεργία στο 18%, την ίδια ώρα που «πανηγυρίζει» για την καθιέρωση του κατώτατου μισθού των 650 ευρώ, ο οποίος σε ό,τι αφορά κυρίως τους νέους απλώς… δεν ισχύει! Ετσι δημιούργησε την εικονική πραγματικότητα που προπαγανδίζει, αλλά δυστυχώς γι’ αυτήν συντρίβεται όχι μόνο από το βίωμα όσων δουλεύουν για 400 ευρώ, αλλά -πλέον- και από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ δημιουργώντας το fake news του… κοψίματος των Δώρων και των επιδομάτων, αυτή την εικονική και fake πραγματικότητα, θέλησε να υπερασπιστεί «σκοτώνοντας» ταυτοχρόνως αυτό που λέει η Ν.Δ: Την κανονική δουλειά. Τη δουλειά με όρους, προϋποθέσεις και προοπτική. Τη δουλειά που βοηθάει κάποιον να απεξαρτηθεί από τα «επιδόματα ελεημοσύνης», που σήμερα υπάρχουν κι αύριο μπορεί να μην υπάρχουν. Τα επιδόματα που «συντηρούν» την πραγματικότητα των μισθών πείνας, που «κατάφερε» και «πέτυχε» να εξαπλώσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε πολύ μεγάλο μέρος της αγοράς εργασίας, σμπαραλιάζοντάς την.

ΤΟ «ΑΡΙΣΤΕΡΟ»… δημιούργημα δεν αντέχει σε οποιαδήποτε σύγκριση με την κανονική δουλειά, για την οποία μιλά όχι μόνο ο Κ. Μητσοτάκης αλλά κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενος άνθρωπος. Ποιος θα διαλέξει μια ανασφάλιστη δουλειά για 400 ευρώ το μήνα, αντί μιας κανονικής δουλειάς; Κανένας, εκτός από ελάχιστους, οι οποίοι έχουν κι άλλη μαύρη δραστηριότητα. Η συντριπτική πλειοψηφία ασφαλώς θέλει μια κανονική δουλειά, με σταθερότητα και προοπτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, όπως δεν έχει σχέση και με οποιαδήποτε άλλη μορφή κανονικότητας, δεν μπορεί να προσφέρει κανονικές δουλειές. Επί 4,5 χρόνια δεν προσέλκυσε καμία σοβαρή ξένη επένδυση και «κίνησε» την οικονομία στο βαθμό που την κίνησε, με κρατικό χρήμα προερχόμενο από την υπερφορολόγηση. Δεν εξασφάλισε νέο χρήμα. Ουσιαστικά ανακύκλωσε το υπάρχον κάνοντας ένα είδος αναδιανομής, το οποίο «τέλειωσε» τη μεσαία τάξη. Κι αυτό μόνο μπορεί και θέλει να κάνει.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ «έφριξε» με την προοπτική της κανονικής δουλειάς που θέτει ως επιδίωξη η Ν.Δ. Η κυβέρνηση δεν τη θέλει την κανονική δουλειά. Δεν μπορεί να την εξασφαλίσει. Αλλά και δεν μπορεί να την ανταγωνιστεί το δικό της μοντέλο, που θέλει τους φτωχοποιημένους εργαζομένους να εξαρτώνται από την κρατική γενναιοδωρία.

Είρων και αλαζών…

Η ειρωνεία μοιάζει πολύ επιθετική, αλλά στην ουσία της είναι εξαιρετικά αμυντική, προδίδοντας χαμηλή αυτοεκτίμηση. Συνοδεύεται συνήθως από το ελαφρύ σήκωμα του φρυδιού. Αλλά πάντοτε είναι ενοχλητική και φανερώνει έλλειψη παιδείας. Πολλές φορές κάνει παρέα με την αλαζονεία. Και τότε δημιουργεί ένα αποκρουστικό κι εμπαθές δίδυμο, το οποίο είναι και ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Όπως αυτή που επιδιώκει ο είρων και αλαζών Κ. Γαβρόγλου. Χθες στη Βουλή, όπου παρουσίασε το ολέθριο πόνημά του, δεν ήταν σε θέση να το υπερασπιστεί με επιχειρήματα. Κι έτσι κατέφυγε στο καταφύγιο των ανασφαλών και των γυμνών από επιχειρήματα: Την ειρωνεία. Ειρωνεύτηκε τους πάντες, από τη Ν.Δ. ως το ΚΚΕ. Είτε γιατί δεν… πρόλαβαν να διαβάσουν 1.000 σελίδες σε μερικές ώρες είτε για ιδιότυπη… θρησκοληψία. Είναι το γνωστό υφάκι, που το έχουν κι άλλα κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.

Το «φοράει» συχνά π.χ. η Τ. Χριστοδουλοπούλου, όταν είναι έτοιμη, να ανοίξει κι άλλη μια τρύπα στη θεσμική ομαλότητα. Το χρησιμοποιεί ο Γ. Κατρούγκαλος, όταν αδυνατεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Το δανείζεται ο Π. Πολάκης, όταν νιώθει ότι του περισσεύει η πολιτική χυδαιότητα. Αλλά ο πρώτος διδάξας παραμένει ο Α. Τσίπρας.

Από τότε που «βάραγε τα νταούλια» και τους «τέλειωνε πριν τον τελειώσουν», μέχρι τις εξυπναδούλες που πέταγε στη Βουλή, όταν οι αυλοκόλακές του τον είχαν πείσει ότι «τον έχει τον Κυριάκο», όποτε, όπως θέλει. Η συνέχεια και η ζωή βέβαια απέδειξαν άλλα πράγματα. Με συνέπεια τα αλλεπάλληλα Βατερλώ του ΠΘ, τα οποία τον έχουν αναγκάσει να αλλάξει ακόμα και τη γλώσσα του σώματός του. Είναι μια από τις δίκαιες τιμωρίες της ζωής στους είρωνες και τους αλαζόνες.

Το φυσάνε και δεν κρυώνει…

Το «έπιασε» και το ανέδειξε ο Ελεύθερος Τύπος και προκάλεσε αναταραχή στο Μ. Μαξίμου. Ο λόγος για το πανικόβλητο non paper Μαξίμου, το οποίο στην αγωνία του να δικαιολογήσει την προεκλογική φωτογράφηση της κ. Μπαζιάνα με τη Μάγδα Φύσσα, έκανε μεγαλειώδη πολιτική «πατάτα»: Χαρακτήρισε τη δίκη της Χρυσής Αυγής «πολιτική δίκη», ταυτιζόμενο πλήρως με την πάγια θέση της Χ.Α. ότι η δίκη της είναι πολιτική και όχι ποινική και ως εκ τούτου και η δίωξή της είναι «πολιτική» και όχι ποινική.

Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται το σφιχταγκάλιασμα του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χ.Α. Αλλά επειδή αυτή τη φορά η «πατάτα» ήταν μεγάλη και έγινε μέσα στην προεκλογική περίοδο, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο Μ. Μαξίμου. Λέγεται ότι ακούστηκαν μέχρι και «γαλλικά» για το συντάκτη του non paper. Ειδικά αφού έπεσαν τα πρώτα τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας από βουλευτές και κομματικά στελέχη…

9 μήνες στο συρτάρι, ενώ τα λέει όλα…

Από τις 24 Ιουλίου 2018 βρίσκεται στο συρτάρι η κατάθεση του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΠΑ, Θ. Κιτσάκου. Η οποία, όπως αποκάλυψαν τα «Νέα», τα λέει όλα για το πώς ωφελήθηκε η ELFE σε βάρος της ΔΕΠΑ. Και δίνει ουσιώδη στοιχεία για τους καρπούς της «διαμεσολάβησης» Μ. Πετσίτη. Στις 22 σελίδες της, όπως εκτιμούν νομικοί, υπάρχουν όλα τα στοιχεία για να προχωρήσει η υπόθεση στην άσκηση κι άλλων διώξεων πέρα απ’ αυτές που έχουν ασκηθεί ήδη. Κι όμως εδώ και 9 μήνες η υπόθεση ουσιαστικά «λιμνάζει». Ενώ οι νόμοι της φύσης είναι υπέρ της κίνησης και όχι της στασιμότητας…

Απορίες

1. Ο Κωνσταντινέας αγορητής σε νομοσχέδιο για την Παιδεία; Το σφύριξε τουλάχιστον το πέναλτι;

2. Δηλαδή το Μ. Μαξίμου πιστεύει πραγματικά ότι ο Α. Τσίπρας μπορεί να κερδίσει τον Κ. Μητσοτάκη μέσω του… Βέμπερ;

4. Πότε υπήρξε ξανά «Δούρειος Ιππος» η Δημοκρατία;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου