Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Διαβάζοντας προσεκτικά την επιστολή παραίτησής της αντιλαμβάνεται και ο πιο αδαής επί των πολιτικών πως η ίδια δεν έχει καταλάβει γιατί παραιτήθηκε και πολύ απλά την παραίτησαν υπό το βάρος των αποκαλύψεων. Κάνει λόγο, λοιπόν, για προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων από ΜΜΕ. Αλήθεια ποια εντύπωση θέλαμε τα ΜΜΕ να καλλιεργήσουμε όταν αναμεταδίδαμε μία αποκάλυψη η οποία είχε όπως αποδείχθηκε 100% βάση αλήθειας; Εμείς καλλιεργούμε τις εντυπώσεις ή η ίδια η οποία επί 5,5 χρόνια έπαιρνε χρήματα που δεν δικαιούτο;

Πάνω που πιστεύουμε πως την έπιασε κρίση αυτογνωσίας αναφέροντας στην επιστολή της πως «προφανώς αναγνωρίζω ότι λανθασμένα καταβαλλόταν για κάποιο διάστημα η σύνταξη αυτή», συνεχίζει λέγοντας πως «ο λόγος που η σύνταξη συνέχισε να καταβάλλεται σχετίζεται με γραφειοκρατικές διαδικασίες, κάτι το οποίο εξ όσων γνωρίζω συμβαίνει συχνά και ταλαιπωρεί αρκετούς πολίτες».

Και αναρωτιέσαι ως άνθρωπος, ως πολίτης, μα καλά, αφού η ίδια μας λέει πως είχε δηλώσει τον θάνατο της μητέρας της, δεν αναρωτήθηκε, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, 69 ολόκληρες φορές (5,5 χρόνια) γιατί της καταβάλλεται ένα ποσό στην τράπεζα; Μα καλά, αφού το ελληνικό Δημόσιο είναι τόσο άχρηστο και δυσκίνητο, γιατί η ίδια ενόχλησε τις υπηρεσίες, μία, δύο 500 φορές και να πει ξανά και ξανά, πως «παιδιά, εδώ παίρνω κάποια ποσά που δεν δικαιούμαι, τι γίνεται»;

Η απάντηση είναι απλή. Η κυρία Λοΐζου κουτοπόνηρα απολάμβανε το παραπάνω αυτό εισόδημα και το κατανάλωνε κανονικότατα, αντί τουλάχιστον να το διατηρεί για να το επιστρέψει αφού γνώριζε εξ αρχής πως δεν είναι δικό της. Η ίδια το παραδέχεται όταν στην επιστολή της γράφει: «αναγνώρισα το χρέος μου γι αυτή την υπόθεση ενώπιον του δικαστηρίου και το αποπληρώνω». Ο συγκεκριμένος ισχυρισμός μένει να αποδειχθεί γιατί μέχρι στιγμής το ρεπορτάζ λέει πως δεν έχει γίνει αποπληρωμή και το ποσό έχει φτάσει στις 94.000 ευρώ.

Από την πρώτη στιγμή πολλοί ήταν αυτοί που ζήτησαν την αποπομπή της κυρίας Λοΐζου από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο δεν υπήρχε τέτοια ανάγκη. Ούτε όταν εκθείαζε τρομοκράτες, ούτε όταν έλεγε πως είναι άεργη γιατί ζει από τα δικαιώματα του πατρός της, ούτε για όλα όσα έκανε και έγραφε στο Facebook. Άλλωστε αυτές οι κάλπες θα γίνουν με σταυρό και όποιος αισθάνεται πως τον εκφράζει η κυρία Λοΐζου θα μπορούσε να την ψηφίσει. Τώρα, όμως, το πράγμα αλλάζει.

Δεν μπαίνουμε στην ουσία της υπόθεσης γιατί αυτή είναι για τα δικαστήρια και την δικονομία. Αυτό που μετρά είναι πως η κυρία Λοΐζου εξέφραζε πολιτικό λόγο και μιλούσε για την ανάγκη υπεράσπισης των πνευματικών δικαιωμάτων την ώρα που αυτή ουσιαστικά έκλεβε χρήματα από το ελληνικό δημόσιο!

Κάποιοι εκεί έξω θα βρεθούν να πουν «μα καλά όλοι στην θέση της το ίδιο θα έκαναν». Ε σε αυτούς πρέπει και εμείς με την σειρά μας να απαντήσουμε πως «όχι» γιατί η χώρα αυτή κρατιέται όρθια όχι από άτομα σαν την κυρία Λοΐζου, αλλά από πολίτες που θα διευθετούσαν το ζήτημα άμεσα και αθόρυβα.

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr