Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Οι πολίτες, με την ψήφο τους, δεν θα την αποβάλουν μόνο από την εξουσία, αλλά και θα επιβάλουν στην επόμενη κυβέρνηση να ερευνήσει το χρόνο που την κατείχε. Τη μεταχείριστηκε αλλαζονικά, παρεμβαίνοντας στη δικαστική εξουσία. Τη χρησιμοποίησε κατ’ επίκληση του Συντάγματος προς ίδιον συμφέρον, με κορυφαία έκφραση τη δήθεν ρύθμιση της τηλεοπτικής αγοράς. Την κακοποίησε διοικητικά, με το στρατό των κομισαρίων συμβούλων που διόρισε. Εντέλει, την παρέδωσε στους θεσμούς άκλαφτη.

Ποιoς είναι τόσο ηλίθιος, ώστε να μην αντιλαμβάνεται ότι οι τράπεζες ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα της χώρας στην οποία δραστηριοποιούνται; Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά, πριν από την κατάληψη της εξουσίας, δαιμονοποίησε το τραπεζικό σύστημα, κηρύσσοντας την αριστερή «επανάσταση» εναντίον της ελεύθερης οικονομίας. Τώρα που παρέδωσε ΚΑΙ τις τράπεζες στους ξένους, δεν άνοιξε μύτη.

Το να αναλυθούν οι ευθύνες Βαρουφάκη, που μετά από επτάμηνη άσκηση οικτρής ηθοποιίας, πρόσθεσε στις πλάτες των πολιτών 82 δισεκατομμύρια, είναι μία παράμετρος. Το να επιμετρηθούν τα ολέθρια σφάλματα στο χειρισμό της επιβολής των capital controls, δένοντας την οικονομία της Ελλάδας χειροπόδαρα, είναι η άλλη. Αλλά το να ερευνηθεί διεξοδικά πώς χάθηκαν, μέσα σε επτά χρόνια, πάνω από 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ από την περιουσία των πολιτών, αφήνοντας βομβαρδισμένη χώρα είναι η πρώτιστη υποχρέωση της νέας κυβέρνησης.

Τον Μάιο του 2016 οι θεσμοί υποχρέωσαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. να περάσει τις ελληνικές τράπεζες υπό τον απόλυτο έλεγχό τους. Η αφορμή ήταν ότι έδειχναν «αδράνεια» στην εκκαθάριση των «κόκκινων δάνειων», τα οποία, λόγω τόκων, έχουν εκτοξευθεί, στερώντας από τις τράπεζες τη δυνατότητα να συμβάλουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας, επειδή οφείλουν να κρατούν κεφάλαια πρόβλεψης. Δεν έλαβαν υπόψη τους ότι το νομικό πλαίσιο ήταν ασταθές, αφού το κράτος ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε εντός πλαισίου προστατευτισμού από την κυβέρνηση της αριστερής «αμνηστείας».

Θα ήταν σχεδόν αδύνατον να γίνει ο λεγόμενος αφελληνισμός των τραπεζών, αν οι θεσμοί δεν είχαν βρει στο πρόσωπο του πρωθυπουργού και σε εμπλεκόμενους θεσμικούς παράγοντες τόσο πρόθυμους συνεργάτες. Δεν υπερασπίστηκε κανείς την πραγματική οικονομία της Ελλάδας.

Πόσοι πολίτες άραγε έχουν αντιληφθεί ότι οι θεσμοί σήμερα αλώνουν τις τράπεζες τοποθετώντας κομισάριους, επιλέγοντας τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων, με τον παράλογο όρο να μην έχουν σχέση με την Ελλάδα επί μία δεκαετία! Η αριστερή κυβέρνηση παρέδωσε τις τράπεζες στο έλεος των κερδοσκόπων-hedge funds. Είναι αυτοί που ο Τσίπρας αποκαλούσε «όρνεα αρπακτικά, που τρέφονται από τις σάρκες του παγκόσμιου μόχθου».

Είναι «περίεργο» ότι η αριστερή κυβέρνηση δεν προέβη σε ΚΑΜΙΑ ενέργεια για να υποστηρίξει την περιουσία των Ελλήνων φορολογουμένων. Το πιο «περίεργο» είναι ότι και η αντιπολίτευση εσιώπησε. Είναι όμως ώρα μια ομάδα μετόχων ή το Δημόσιο να διεκδικήσει δικαστικά την αποζημίωση από τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό, που μηδένισε τις αξίες των μετοχών.

Η Νέα Δημοκρατία, ως η επόμενη κυβέρνηση, οφείλει να δεσμευθεί ότι θα ερευνήσει την πραγματική ζημία που υπέστη η ελληνική οικονομία από την τεράστια δυσφήμηση που της έγινε από τους ίδιους τους θεσμούς. Αν δεν το κάνει, θα είναι σαν να συμβιβάζεται και να συγκαλύπτει τη δήωση της χώρας!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής