Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Μπορεί η διαπραγμάτευση Τσίπρα-Βαρουφάκη να κόστισε στον ελληνικό λαό 86 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ποσό που μπορεί να είναι μεγαλύτερο από όλα τα οικονομικά σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης, ωστόσο οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 πίστευαν ότι ο Τσίπρας διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα με όρους διαφάνειας.
Αυτή την περίοδο η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Οι πολίτες αποδοκιμάζουν τις περισσότερες επιλογές της κυβέρνησης σε ποσοστά άνω του 80%, ενώ θεωρούν ότι ο διαγωνισμός για τις άδειες δεν έγινε για να γκρεμισθεί το παλαιό διαπλεκόμενο σύστημα, αλλά για να χτισθεί το νέο της Αριστεράς.
Δεν χρειάζονται άλλωστε και πολλά επιχειρήματα όταν μετατρέπουν σε καναλάρχη ένα εργολάβο δημοσίων έργων, που είναι κουμπάρος υπουργών, έχει άγρια μπλεξίματα με την εφορία και δανειοδοτείται αδρά από τη «φιλική» του κόμματος Τράπεζα της Αττικής.
Ακόμη και η φωτογραφία του κ. Καλογρίτσα να κοιτά στα μάτια τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά στην κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τα μέσα ενημέρωσης και τη διαπλοκή μοιάζει συμβολική για το νέο τοπίο που θέλει να χτίσει η κυβέρνηση στα μέσα ενημέρωσης.
Ομως οι καταγγελίες για αδιαφάνεια δεν σταματούν στο διαγωνισμό για τις άδειες. Ενα άλλο κυβερνητικό στέλεχος που παραιτήθηκε πρόσφατα, ο πρώην γενικός γραμματέας Υποδοχής Προσφύγων Οδυσσέας Βουδούρης, έχει υπαινιχθεί ότι γίνεται τεράστια διασπάθιση των πόρων που διαθέτει η Ευρώπη για τη λειτουργία των μεταναστευτικών κέντρων. Ο κ. Βουδούρης έχει πει ότι το μέσο κόστος ανά πρόσφυγα στην Ελλάδα είναι 15.000 ευρώ όταν στη Νορβηγία είναι 12.000, ενώ εντύπωση προκάλεσαν οι δηλώσεις του σε συνέντευξη Τύπου για τις προδιαγραφές που πρέπει να έχουν οι οικίσκοι στέγασης των προσφύγων. Οπως είπε ο πρώην βουλευτής, ενώ υπάρχουν διαθέσιμοι οικίσκοι διαστάσεων 8 επί 3, ο υπουργός Γ. Μουζάλας ζητά το πλάτος να είναι μεγαλύτερο κατά 60 εκατοστά. Η διαφορά αυτή δεν είναι τόσο αθώα. Ανεβάζει το κόστος ανά οικίσκο από τις 7.000-8.000 ευρώ στις 12.000-13.000 και όταν μιλάμε για 4.000 μονάδες τότε η δαπάνη ανεβαίνει κατά 20 εκατομμύρια ευρώ.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Οι καταγγελίες, που μάλιστα προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο, έχουν μείνει αναπάντητες από τους αρμόδιους υπουργούς. Αλήθεια, δεν αισθάνονται την ανάγκη να διώξουν οποιαδήποτε σκιά σκανδάλου δημιουργείται από τις καταγγελίες των «συντρόφων» τους; Και η Δικαιοσύνη δεν ενδιαφέρεται για το εάν ένας οικίσκος αντί για 8.000 ευρώ πληρωθεί 12.000 επειδή έτσι διάλεξε ο υπουργός;
Αιφνιδιασμός για την Α’ δόση
Η κατάθεση της πρώτης δόσης μαζί με τα απαραίτητα παραστατικά από τον όμιλο Αλαφούζου για λογαριασμό του Σκάι μεγαλώνει την πίεση στην κυβέρνηση για το ζήτημα του «πόθεν έσχες» Καλογρίτσα. Γιατί ζητούμενο στο διαγωνισμό δεν είναι μόνο τα χρήματα αλλά και η προέλευσή τους. Χθες πλήρωσε και ο Βαγγέλης Μαρινάκης για την πρώτη δόση της άδειας από την εταιρία Alter Ego. Εχει μεγάλη σημασία να δούμε τι θα γίνει τη Δευτέρα. Εάν πληρώσει ο κ. Καλογρίτσας, δεν λύνει αυτόματα και το πρόβλημά του. Απαιτείται να δικαιολογήσει την προέλευση των χρημάτων του εκτός εάν έχει προλάβει να αξιοποιήσει το βοσκοτόπι στην Ιθάκη για να εξασφαλίσει την πρώτη δόση της άδειας.
Σωστή κίνηση από τη ΝΔ
Η κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς κατά παντός υπευθύνου για το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών από τη Ν.Δ. ήταν αναγκαία κίνηση προκειμένου και η Δικαιοσύνη να λάβει γνώση και να ερευνήσει όλες τις πτυχές των αποκαλύψεων. «Οταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ», πρέπει να σκέφτηκαν στη Ν.Δ. όταν διαπίστωσαν ότι παρά τη χιονοστιβάδα των ρεπορτάζ για το βοσκοτόπι και την προχειροδουλειά που έγινε από την Επιτροπή Πόθεν Εσχες, όπως δήλωσαν τα ίδια τα μέλη της, δεν υπήρξε καμία παρέμβαση από την Εισαγγελία. Η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι τυφλή απέναντι σε όλους, αλλά ταυτόχρονα να μη δίνει την εντύπωση ότι «κωφεύει» σε καταγγελίες που βοούν.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου