Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Για τα αντισταθμιστικά δηλαδή, τα οποία πέρυσι ο πρωθυπουργός θεωρούσε «πηγή μίζας» και προχθές επανέφερε ο συγκυβερνήτης του, με την υπογραφή και του υπουργού Οικονομικών.

Η κυβέρνηση μοιάζει με έναν παρακμιακό θίασο, όπου όμως τα αστεία δεν συγχέονται με τις δεσμεύσεις. Οι δύο συνέταιροι της εξουσίας μπορεί να τσακώνονται δημοσίως ή υπογείως και να καταστρώνουν την προσωπική τους στρατηγική επιβίωσης, αλλά ομονοούν όταν πρόκειται για μια τροπολογία ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, που αφορά εξοπλιστικά προγράμματα.

Και υπάρχουν μάλιστα και ορισμένοι «κεντροαριστεροί» που θέλουν να συζητήσουν με τον πρωθυπουργό σοβαρά για το μέλλον της συμφωνίας των Πρεσπών και την ανασυγκρότηση του πολιτικού τους χώρου. Με τον Τσίπρα, που επί 4 χρόνια είχε βασικό συνεργάτη τον Καμμένο και στον οποίο οφείλει την παραμονή του στο Μαξίμου.

Καμία κυβέρνηση δεν μένει ισοβίως στην εξουσία, όμως καμία στην ιστορία της Μεταπολίτευσης δεν είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο αυτοεξευτελισμού: Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίζουν τροπολογίες της τελευταίας στιγμής για εξοπλιστικά προγράμματα, βουλευτές των ΑΝ.ΕΛ. να σνομπάρουν τον αρχηγό τους, ο πρωθυπουργός να δηλώνει, διά του εκπροσώπου του, ότι μπορεί να κυβερνά χωρίς να διαθέτει τη δεδηλωμένη και υπουργοί να θεωρούν ότι έχουν στο «τσεπάκι» τους βουλευτές άλλων σχηματισμών για να υπερψηφίζουν τα νομοσχέδια.

Ομως, κάποτε τα ψέματα τελειώνουν. Ο Καμμένος δηλώνει ότι θα φύγει από την κυβέρνηση πριν από τη συμφωνία των Πρεσπών, ελπίζοντας πως θα τον ακολουθήσουν 2-3 βουλευτές του. Ο πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι έχει τους 151, αλλά χθες η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ποταμιού αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι εάν φύγει ο Καμμένος η ψηφοφορία για τη συμφωνία των Πρεσπών θα λάβει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Εκτός από τον κ. Δανέλλη, που έχει δηλώσει ότι μπορεί να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας δεν θα βρει άλλους από το Ποτάμι. Και θα πρέπει να βρει βουλευτές, με τη Μέρκελ να πιέζει διαρκώς…

Δεν υπολογίζουν τον Καμμένο

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝ.ΕΛ. δεν συνεδρίασε χθες, ελλείψει απαρτίας. Οι περισσότεροι βουλευτές του κόμματος, πλην Τσαρουχά και Κατσίκη, σφύριζαν αδιάφορα στην πρόσκληση Καμμένου. Η Κουντουρά είχε αναχωρήσει για τις Ηνωμένες Πολιτείες για δουλειές του υπουργείου Τουρισμού, το αυτοκίνητο του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Κόκκαλη είχε χαλάσει και ο ίδιος είχε ξεμείνει στο συνεργείο, ο Παπαχριστόπουλος δήλωνε ότι και τις Πρέσπες θα ψηφίσει, και δεν θα παραδώσει την έδρα του. Ακόμη και η εξωκοινοβουλευτική υπουργός Μ. Χρυσοβελώνη δεν θέλει να συμμετέχει στις κομματικές εργασίες των ΑΝ.ΕΛ. Δεν υπολογίζουν τον πρόεδρό τους και δεν είναι οι μόνοι. Αυτός που χρησιμοποίησε περισσότερο τον Καμμένο και τον πετάει τώρα σαν «στυμμένη λεμονόκουπα» είναι ο Τσίπρας, ο οποίος αλώνει την Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝ.ΕΛ. Και όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η τύχη των πολιτικών σε αυτές τις περιπτώσεις.

Παιχνίδια με τις συμβάσεις

Σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στο euro2day.gr, ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης εμφανίζεται έτοιμος να υπογράψει την επέκταση της σύμβασης της Αττικής Οδού κατά 2 έτη, με αντάλλαγμα την κατασκευή του σιδηροδρομικού τμήματος Κορωπίου – Λαυρίου. Είναι σαφές ότι η Αττική Οδός έχει αναβαθμίσει τη συγκοινωνιακές υπηρεσίες στο Λεκανοπέδιο και κακώς δεν είχε προχωρήσει η ανανέωση της σύμβασης το 2007, όταν είχε γίνει πρόταση από τους κατασκευαστές για επέκταση της οδού μέχρι το Λαύριο μέσω της Λεωφόρου Βουλιαγμένης.

Η κυβέρνηση όμως συμπεριφέρεται περίεργα. Ενώ ο Διεθνής Αερολιμένας πληρώνει από την Πρωτοχρονιά ημερήσιο πρόστιμο 330.000 ευρώ λόγω της καθυστέρησης του Δημοσίου να κυρώσει τη νέα σύμβαση, ο υπουργός Υποδομών βιάζεται να επεκτείνει κατά 2 χρόνια τη σύμβαση της Αττικής Οδού που λήγει το 2024. Πληρώνει το κράτος πρόστιμο για το αεροδρόμιο, αλλά η κυβέρνηση βιάζεται για τον αυτοκινητόδρομο.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]