Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Μια κρίση η οποία ουσιαστικά του στερεί τη δεδηλωμένη, καθιστώντας τον κυβέρνηση μειοψηφίας. Κάτι που δεν έχει συμβεί ξανά στη διάρκεια των 45 χρόνων της Μεταπολίτευσης. Αυτό, βεβαίως, ισχύει υπό την προϋπόθεση ότι ο Π. Καμμένος δεν θα κάνει ακόμα μία κωλοτούμπα στην αυριανή συνεδρίαση της Κ.Ο. των ΑΝ.ΕΛ., σπάζοντας κάθε ρεκόρ πολιτικού αυτοευτελισμού.

Η ΑΤΥΠΗ «διαβεβαίωση» που δόθηκε μετά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «η κυβέρνηση διαθέτει τις απαραίτητες πλειοψηφίες στη Βουλή για κάθε περίπτωση», ακούγεται ηχηρή, αλλά δεν είναι παρά μια ερασιτεχνική μπλόφα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων αποτελεί μια απελπισμένη προσπάθεια να πιέσει τον Κ. Μητσοτάκη να καταθέσει πρώτος νέα πρόταση δυσπιστίας, γνωρίζοντας -όπως και ισχύει- πως είναι αδύνατον μια πρόταση δυσπιστίας να συγκεντρώσει 151 ψήφους στην παρούσα Βουλή. Κι αυτό γιατί ξέρει ότι όσο υπάρχουν οι 151 ψήφοι υπέρ μιας πρότασης μομφής, άλλο τόσο υπάρχουν 151 ψήφοι εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Δηλαδή, απλώς ΔΕΝ υπάρχουν ούτε οι μεν ούτε οι δε.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ της υπό διάλυση κυβέρνησης βρίσκεται μεταξύ της παιδικής πολιτικής σκέψης και του κυνισμού του έμπειρου «πολιτικού σαλταδόρου». Το Μ. Μαξίμου, το οποίο σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες δεν έχει αποφασίσει ακόμα τι θα κάνει τελικά, επιχειρεί να κερδίσει λίγο χρόνο, καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι έχει «όλες τις πλειοψηφίες» επενδύοντας στην ενδεχόμενη σημερινή συνάντηση Α. Τσίπρα – Π. Καμμένου μήπως κολλήσει στο σπασμένο γυαλί και αναζωογονηθεί η συμφωνία για εκεχειρία έως τον Μάρτιο. Κάτι το οποίο μοιάζει αρκετά δύσκολο, αφού ο Π. Καμμένος φαίνεται να έχει πεισθεί ότι ο πρωθυπουργός «έκανε παιχνίδια πίσω από την πλάτη του» και «έσπασε μονομερώς τη συμφωνία του Οκτωβρίου» για εκεχειρία έως τον Μάρτιο.

ΤΟ Μ. ΜΑΞΙΜΟΥ επιδιώκει επίσης να επέλθει έστω και ολιγοήμερη ανακωχή, ώστε να μην πάει «άπατη» η μεθαυριανή επίσκεψη της Α. Μέρκελ, η οποία έρχεται για να δώσει χείρα βοηθείας στη συμφωνία των Πρεσπών. Σε κάθε περίπτωση όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα χέρια των μαθητευόμενων μάγων, οι οποίοι βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με «αντιθεσμικό τέρας» που δημιούργησαν. Η «διαβεβαίωση» ότι «υπάρχουν όλες οι πλειοψηφίες» (δηλαδή και η πλειοψηφία υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και κυρίως η πλειοψηφία ώστε να μη χαθεί η δεδηλωμένη) δεν αντέχει σε καμία σοβαρή αντιμετώπιση. Αν η κυβέρνηση διαθέτει 151 βουλευτές που τη στηρίζουν μετά την πιθανολογούμενη αποχώρηση του Π. Καμμένου και 2-3 ακόμα βουλευτών των ΑΝ.ΕΛ. που του παραμένουν πιστοί, μόνο με έναν τρόπο αποδεικνύεται: να ζητήσει και να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.

ΟΜΩΣ η «συνδικαλιστική» λογική του Μ. Μαξίμου, επειδή ξέρει ότι, παρά τα αντίθετα που λέει, δεν έχει αυτή την πλειοψηφία, φλερτάρει με δύο «πολιτικά εκτρώματα»: ή να γίνει η πρώτη κυβέρνηση μειοψηφίας της Μεταπολίτευσης ή να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά μιας «κυβέρνησης ανοχής», διά της… επαγωγής! Δηλαδή να προκύψει… τεκμαιρόμενη ανοχή, μέσω της καταψήφισης ενδεχόμενης νέας πρότασης δυσπιστίας. Πρόκειται για αφελείς και θεσμικά επικίνδυνους σχεδιασμούς, οι οποίοι απειλούν να θέσουν σε κίνδυνο την ευστάθεια της χώρας και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη καμπή, αφού συνεχίζει να βλέπει τις αγορές με τα κιάλια.

ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ποτέ στη Μεταπολίτευση κυβέρνηση που να έπεσε από πρόταση δυσπιστίας, όπως και ποτέ δεν στάθηκε κυβέρνηση που ισχυριζόταν ότι έχει τη δεδηλωμένη χωρίς να το έχει αποδείξει. Εφόσον ο Π. Καμμένος δεν υπαναχωρήσει από τη δέσμευσή του να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, το υπόλειμμα του εξαρχής στρεβλού κυβερνητικού συνασπισμού δεν μπορεί παρά να υπάρξει μόνο ως κυβέρνηση ανοχής. Μια τέτοια κυβέρνηση όμως ΔΕΝ μπορεί να δεσμεύσει τη χώρα και η μόνη αποστολή που μπορεί να έχει είναι να την οδηγήσει σύντομα σε εκλογές, ώστε να προκύψει μια κυβέρνηση που θα διαθέτει τη δεδηλωμένη.

ΟΛΑ τα υπόλοιπα θυμίζουν «πόκα συνταξιούχων με τσίπουρα» σε συνοικιακό καφενείο, οι οποίοι αποφάσισαν να μάθουν το παίγνιο στα «γεράματα», χωρίς μέχρι τότε να έχουν πιάσει ποτέ χαρτιά στα χέρια τους.

Περίσσευμα κυνισμού και υποκρισίας

Η χθεσινή αποκάλυψη του «Πρώτου Θέματος» με τη δημοσίευση του αρχείου των κλήσεων που έχουν καταγραφεί στον σκληρό δίσκο του «199» στις 23 Ιουλίου 2018 ήρθε να επισημοποιήσει κάτι που όλοι καταλάβαιναν: Οτι, όταν ο Α. Τσίπρας «έπαιζε» live μεταμεσονύχτιο θέατρο, ήξερε. Από τις 19.51’ εκείνης της «μαύρης μέρας», που κάηκαν 100 άνθρωποι στο Μάτι, η κυβέρνηση ήξερε πως υπήρχε νεκρός.

Η αποκάλυψη προσδίδει «άλλη διάσταση» στο ούτως ή άλλως άθλιο θέατρο που παίχτηκε 3,5 ώρες αργότερα στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής, με πρωταγωνιστή τον δήθεν ανήξερο πρωθυπουργό. Επιβεβαιώνει ότι την ώρα που καίγονταν και ξεψυχούσαν άνθρωποι, ο Α. Τσίπρας και η κυβέρνησή του είχαν άλλες προτεραιότητες.

Να δημιουργήσουν fake news και να επιδοθούν σε αδίστακτη προπαγάνδα, προκειμένου να μη χαλάσει η εικόνα τους. Μια προπαγάνδα στα όρια της «σκύλευσης επί πτωμάτων», με περίσσευμα κυνισμού, ωμότητας, υποκρισίας, καιροσκοπισμού, αδιαφορίας για την ανθρώπινη ζωή και τεράστια έλλειψη ανθρωπιάς και πολιτικής-ανθρώπινης γενναιότητας. Πολλά μπορούν να συμβούν στο μέλλον, εκτός από ένα: Οι θεατρίνοι της 23/7/2018 να απαλλαγούν από το άγος εκείνης της άθλιας παράστασης.

Μία ή δύο ψηφοφορίες;

Ολα δείχνουν ότι συμφωνία των Πρεσπών θα πάει προς κύρωση στη Βουλή μεταξύ 18 Ιανουαρίου και 15 Φεβρουαρίου. Την ίδια στιγμή, βρίσκεται στον αέρα η δεδηλωμένη της κυβέρνησης. Το Μ. Μαξίμου είναι προφανές ότι θέλει πάση θυσία δύο ψηφοφορίες: μία για τις Πρέσπες και άλλη για την ύπαρξη ή όχι της δεδηλωμένης. Κι αυτό γιατί ελπίζει ότι οι δύο ξεχωριστές ψηφοφορίες μπορούν να της εξασφαλίσουν και την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών και την παραμονή της στην εξουσία. Ομως, αν οι δύο ψηφοφορίες γίνουν μία, τότε η κυβέρνηση κινδυνεύει να τα χάσει και τα δύο. Και «τ’ αβγά και τα πασχάλια».

Καθεστωτισμός

Στα «μουλωχτά», μέσα στις μέρες των γιορτών, η κυβέρνηση επιχείρησε να «εξασφαλίσει» τετραετή θητεία σε δύο γενικούς γραμματείς, τους οποίους έχει επιλέξει η ίδια. Και μάλιστα με προκλητικά φωτογραφικές διατάξεις. Πρόκειται για το γ.γ. του υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Δερματά και τον γ.γ. Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Κλάπα. Οι κ. Σπίρτζης και Βίτσας συνέταξαν τις προκηρύξεις αντιγράφοντας ουσιαστικά τα βιογραφικά των δύο κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Εξόφθαλμη είναι η περίπτωση του κ. Κλάπα: Στην προκήρυξη ζητείται 8ετής εμπειρία σε θέση υψηλής διοικητικής ευθύνης στο Δημόσιο. Δηλαδή ακριβώς όση έχει ο κ. Κλάπας ως δήμαρχος Πρέβεζας! Μόνο το νούμερο των παπουτσιών του έλειπε…

Απορίες

1. ΣΥΡΙΖΑ με Παπαγγελόπουλο, Κουίκ, Παπακώστα, Κουντουρά, Παπαχριστόπουλο και ολίγη από Αντώναρο δεν είναι η παλαιοδεξιά με αριστερή γαρνιτούρα;

2. Υπήρχε δηλαδή περίπτωση η κα. Χρυσοβελώνη, η οποία με 33 ακίνητα έπαιρνε… επίδομα ενοικίου, να άφηνε την υποκριτική καρέκλα;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]