Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ετσι κι αλλιώς μέσα στο 2019 η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Ο χρόνος έως τις εκλογές έχει μειωθεί δραματικά. Μικρή σημασία έχει πλέον αν οι κάλπες θα στηθούν τον Μάιο ή τον Οκτώβριο. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι τι θα γίνει την επομένη των εκλογών.

ΣΤΗ θεωρία, πλέον, έχει ξεδιπλωθεί το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος της Ν.Δ. Ακολουθεί τη φιλοσοφία λιγότερες δαπάνες, λιγότεροι φόροι, περισσότερες επενδύσεις, αξιολόγηση στο Δημόσιο. Για να γίνουν, όμως, πραγματικότητα όλα αυτά χρειάζεται πολλή δουλειά και μάλιστα σε ελάχιστο χρόνο. Δεν θα υπάρχει η πολυτέλεια να υιοθετηθεί η εδώ και δεκαετίες στρατηγική των κυβερνήσεων του στιλ «κάτσε τώρα να πανηγυρίσουμε τη νίκη και… σιγά σιγά θα υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας».

Ο βαθμός δυσκολίας θα είναι μεγάλος. Η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών, οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες είναι ανησυχητικές, στις ευρωεκλογές -πιθανότατα και δυστυχώς- θα εκτιναχθεί η ακροδεξιά και αντισυστημική ψήφος σε Λεπέν, Σαλβίνι, Ορμπαν και άλλους. Και κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτονται, ήδη, πως όταν βρεθούν στην αντιπολίτευση θα έχουν την ευκαιρία να μοιράζουν «κίτρινα γιλέκα».

Η Ν.Δ. θα πρέπει να πείσει -με έργα όχι με λόγια- κυριολεκτικά μέσα στις πρώτες εκατό ημέρες διακυβέρνησης πως θα αλλάξει η κατάσταση, πως θα μπουν επιτέλους κανόνες, πως θα σπάσουν αβγά, πως από τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις θα βγουν κερδισμένοι οι πολίτες.

ΑΠΟ τα έργα, λοιπόν, θα πρέπει να φανεί με ποιους τρόπους θα αυξηθεί το εισόδημα όσων δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα και όσων επαγγελματιών αγωνίζονται με νύχια και δόντια να κρατήσουν ανοιχτές τις επιχειρήσεις τους.

ΠΩΣ, επιτέλους, το Δημόσιο θα εξυπηρετεί αντί να ταλαιπωρεί τους πολίτες. Και πώς η ηλεκτρονική διακυβέρνηση δεν θα μετεξελιχθεί σε μια δαιδαλώδη ηλεκτρονική γραφειοκρατία. Πώς όχι μόνο θα τρέξει το Ελληνικό και θα αλλάξει το επενδυτικό κλίμα, αλλά το πώς θα δημιουργηθούν δικλείδες ασφαλείας για να μην μπορούν να «στήνουν» διάφοροι ιδεοληπτικοί εμπόδια σε επενδύσεις «ανακαλύπτοντας» από δάση έως αρχαιολογικούς θησαυρούς στο τσιμέντο των αεροδιαδρόμων.

ΘΑ πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μπορεί τα επιδόματα να βοηθούν όσους τα έχουν ανάγκη αλλά πως το ζητούμενο είναι να ανέβει το βιοτικό επίπεδο όλων, ώστε σε λίγα χρόνια να μη χρειάζεται κανείς επίδομα.

ΚΑΙ, τέλος, θα πρέπει να εμπεδωθεί στην κοινωνία το αίσθημα και η βούληση για αξιοκρατία. Οχι να μπουν οι κομματικοί και οι «κολλητοί» στις θέσεις – κλειδιά του κρατικού μηχανισμού. Να μπουν αυτοί που ξέρουν και μπορούν να αλλάξουν το κράτος. Και όποιος αναλαμβάνει θέση ευθύνης, αν υποπέσει σε αστοχίες ή «λαμογιές» να ξηλώνεται με συνοπτικές διαδικασίες. Χωρίς πολλές πολλές κουβέντες.

ΔΥΣΚΟΛΟ το στοίχημα της επόμενης ημέρας. Ναι, γιατί είναι εξαιρετικά ζόρικη η κατάσταση της χώρας, της πραγματικής οικονομίας και των πολιτών. Ε, αν ήταν ωραία η κατάσταση και εύκολα τα πράγματα, τότε οι πολίτες δεν θα περίμεναν με ανυπομονησία να «μαυρίσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]