Χθες, έγινε γνωστό ότι ο υπουργός Οικονομίας κ. Δραγασάκης, ύστερα από εντολή του ίδιου του κ. Τσίπρα, πρότεινε για τη θέση του προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού με πενταετή θητεία τη διευθύντρια του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού κ. Βασιλική Θάνου.
Είναι προφανές ότι η κ. Θάνου, η οποία επελέγη το 2015 για τη θέση της προέδρου του Αρείου Πάγου, ενώ διετέλεσε το ίδιο έτος και υπηρεσιακή πρωθυπουργός, από τη στιγμή που ανέλαβε θέση κυβερνητικής ευθύνης, και μάλιστα εντός του Μεγάρου Μαξίμου, έπαψε να διαθέτει την ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών.
Η ίδια δήλωνε ότι εργαζόταν αμισθί για τον πρωθυπουργό, αμειβόμενη μόνο για οδοιπορικά, και τώρα προτείνεται για μία θέση – κλειδί που αφορά τη λειτουργία της αγοράς.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι στη λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών δεν επιτρέπεται να υπάρχει σκιά μεροληψίας και θα πρέπει να διοικούνται από πρόσωπα που δεν θα έχουν καμία κομματική σχέση ή εξάρτηση ή θητείες σε κυβερνητικά όργανα ή θεσμούς.
Αλήθεια, από το επιστημονικό δυναμικό και τους γνώστες της αγοράς δεν μπορούσε να βρεθεί ένα πρόσωπο το οποίο δεν θα έχει θητεύσει στο Μέγαρο Μαξίμου δίπλα στον πρωθυπουργό, προκειμένου να καλύψει τη θέση του επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού;
Ασφαλώς και δεν καταλογίζουμε κάτι στην κ. Θάνου. Αλλά όμως θα πρέπει επιτέλους οι Ανεξάρτητες Αρχές να στελεχώνονται από πρόσωπα τα οποία δεν θα έχουν καμία κυβερνητική σχέση ή εξάρτηση. Με άλλα λόγια, πρόσωπα στα οποία δεν θα μπορεί να ριχθεί ούτε ίχνος σκιάς ότι είναι ενδεχόμενο να λειτουργήσουν με μεροληψία.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]