Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού «πιάστηκε» από μια ατυχή φράση της εφημερίδας, η οποία ουδόλως αλλάζει την ουσία και το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης. Η οποία, σημειωτέον, ήταν η τρίτη στη σειρά δημοσκόπηση, η οποία αποτύπωσε την ίδια εικόνα και οδηγούσε στα ίδια ακριβώς συμπεράσματα: Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει με διψήφια διαφορά, η οποία δεν είναι αναστρέψιμη και ότι η Ν.Δ. αν δεν έχει κερδίσει την αυτοδυναμία, βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στο να την κερδίσει.
ΚΙ ΑΥΤΟ είναι που έκανε το Μ. Μαξίμου, να βγάλει «καπνούς απ’ τα αφτιά». Η εμπέδωση της βεβαιότητας για μια πραγματικότητα η οποία αλλάζει μόνο διά της… αλλαγής λαού. Τα πράγματα όμως είναι ακόμα λίγο χειρότερα για τους «περιστασιακούς ενοίκους» του Μ. Μαξίμου. Το τελευταίο κύμα των δημοσκοπήσεων ήρθε να παρασύρει και τις τελευταίες ελπίδες που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ για να ανακάμψει.
Με αφήγημα της εξόδου από τα Μνημόνια, μοιράζοντας 910 εκατ. και προσλαμβάνοντας ανεξέλεγκτα, ήλπιζε ότι θα άλλαζε το κλίμα. Ηρθαν όμως 3 δημοσκοπήσεις να δείξουν ότι η διαφορά της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ κυμαίνεται από 9,5%-16,5%, ότι η παράσταση νίκης για τη Ν.Δ. είναι κάτι παραπάνω από συντριπτική, αλλά και ότι το asset του ΣΥΡΙΖΑ, ο Α. Τσίπρας, υπολείπεται κατά πολύ του Κ. Μητσοτάκη και στην καταλληλόλητα για πρωθυπουργός και στη δημοφιλία.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ δημοσκοπήσεις ήρθαν μ’ άλλα λόγια να ακυρώσουν την πολυαναμενόμενη «αντεπίθεση» του ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία αποδεικνύεται μια «πολιτική στρακαστρούκα» και πέραν τούτου ουδέν. Ούτε το κλίμα άλλαξε ούτε ο συσχετισμός δυνάμεων.
Κι όλα δείχνουν ότι η χώρα οδεύει προς μια νέα Βουλή, στην οποία το κυβερνών κόμμα δεν θα έχει ούτε έναν συνομιλητή. Ο ανοικτός και «βρόμικος» πόλεμος που άνοιξε μεθοδευμένα το Μ. Μαξίμου εναντίον του ΚΙΝ.ΑΛ. έριξε και τις τελευταίες γέφυρες που πιθανώς είχαν απομείνει. Η δε καταβαράθρωση των ΑΝ.ΕΛ. σε ποσοστά κοντά στο 1% αφήνει τον ΣΥΡΙΖΑ στην απέραντη μοναξιά του και την απόλυτη απομόνωση στην επόμενη πεντακομματική Βουλή, που έχει αρχίσει να αποτυπώνεται.
Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ και το αδιέξοδο που ευλόγως αισθάνεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται και σ’ αυτήν την σκιαμαχία εναντίον των δημοσκοπήσεων και του Τύπου. Ενας «πόλεμος» που στερείται στοιχειώδους σοβαρότητας. Το «έργο»-«μας πολεμάνε το κατεστημένο και τα συμφέροντα» το έχει ανεβάσει πολλές φορές μέχρι τώρα η κυβέρνηση. Τα «εισιτήρια» κάθε φορά έβαιναν μειούμενα. Σήμερα δεν γεμίζουν ούτε τηλεφωνικό θάλαμο. Αφού είναι σαφές ότι μεγάλο μέρος των ΜΜΕ, το κατεστημένο και τα συμφέροντα βρίσκονται με την πλευρά της κυβέρνησης.
ΕΦΟΣΟΝ η κυβέρνηση διαπιστώνει, έστω και με όχι ήρεμο τρόπο, ότι η «αντεπίθεσή» της πέφτει στο κενό, δεν αποκλείεται να συνειδητοποιήσει και κάτι ακόμα: Οτι η παραμονή της στην εξουσία δεν δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ν’ αλλάξει το κλίμα, αλλά εξασφαλίζει τη διαρκή και όλο και μεγαλύτερη φθορά της. Κάτι που -λογικά- οδηγεί στην επίσπευση των εκλογών, καθιστώντας το δίμηνο Φεβρουαρίου-Μαρτίου εκλογικά «ύποπτο».
Τα σκάνδαλα χτυπάνε την μεγάλη πόρτα
Τους τελευταίους μήνες η οσμή σκανδάλων γίνεται όλο και πιο έντονη, όλο και σε πιο μεγάλη «περιοχή» της κυβερνητικής δραστηριότητας. Αλλά με εξαίρεση τη σκανδαλώδη «εξαφάνιση» της πλαστής φορολογικής ενημερότητας του αδελφού του πρωθυπουργού, αυτή η οσμή έμενε «μακριά» από τη «μεγάλη πόρτα» του Μ. Μαξίμου.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Τώρα με τη ΔΕΠΑ όμως, το σκάνδαλο χτυπάει τη «μεγάλη πόρτα». Μετά την αποκάλυψη των πρακτικών του Δ.Σ. της ΔΕΠΑ ήρθε και η αποκάλυψη της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του κ. Κιτσάκου με τρεις κορυφαίους υπουργούς που βρίσκονται πάρα πολύ κοντά στον πρωθυπουργό.
Οι κ. Φλαμπουράρης, Σταθάκης και Δραγασάκης όχι μόνο ήξεραν αλλά συμμετείχαν και στη μεθόδευση η οποία αποσκοπούσε να πωληθούν στη ΔΕΠΑ ακίνητα της υπερχρεωμένης ELFE του κ. Λαυρεντιάδη, πραγματικής αξίας 9 εκατ. σε… δεκαπλάσια τιμή, ώστε να διαγραφούν χρέη περίπου 90 εκατ., το γεγονός ότι τα προς πώληση ακίνητα ήταν και δεσμευμένα από το 2014, απλώς αυξάνει το μέγεθος και την προκλητικότητα του σκανδάλου. Το χτύπημα στη «μεγάλη πόρτα» ακούγεται ήδη.
Είναι ποτέ δυνατόν τέτοιες ενέργειες, με πρωταγωνιστές τρεις υπουργούς από τους πιο στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού, να έγιναν εν αγνοία του Α. Τσίπρα και χωρίς την έγκρισή του; Τον κ. Κιτσάκο, ο οποίος μαζί με άλλα 15 άτομα διώκονται σε βαθμό κακουργήματος, ποιος τον έβαλε στη ΔΕΠΑ; Ποιος του επέτρεψε επί 2,5 χρόνια να προσπαθεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του υπόδικου επιχειρηματία;
Αυτοδιοικητική δυστοκία
Διαρκής αποδεικνύεται η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να καταλήξει σε ισχυρές υποψηφιότητες για τους τρεις μεγάλους δήμους. Πολλοί επιμένουν ότι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα καταλήξει τελικά στις «κομματικές» και «πολιτικά ασθενείς» υποψηφιότητες του Ν. Ηλιόπουλου και της Κ. Νοτοπούλου, ελλείψει «κάτι καλύτερου και παραπάνω».
Προς αυτή την κατεύθυνση συνηγορεί και η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Ν. Μπελαβίλα για το Δήμο του Πειραιά. Το όνομα του καθηγητή ακούστηκε κάποια στιγμή και για το Δήμο Αθηναίων, αλλά «κάηκε» γρήγορα ως μια υποψηφιότητα που δεν ανταποκρίνεται στο κύρος και την εμβέλεια του πρώτου δήμου της χώρας. Κι επελέγη τελικά για τον τρίτο δήμο. Ενδεια λύσεων και παρατεταμένη ανομβρία πρόθυμων υποψηφίων βεληνεκούς μεγαλύτερου το «στενού κόμματος»…
Αναδιανομή πλούτου «μεταξύ τους»
Πάνω από 22.000 προσλήψεις από το «παράθυρο» έχει κάνει η κυβέρνηση. Εχει αυξήσει κατά 2 δισ. (σχεδόν έναν ΕΝΦΙΑ) το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου. Εχει αυξήσει και τον αριθμό των μετακλητών και τους μισθούς τους κατά 17%, την ώρα που στον ιδιωτικό τομέα έχουν πέσει κατά 3%. Κι όμως το κλίμα δεν αλλάζει. Γιατί; Μάλλον απλή η απάντηση: Η αναδιανομή του πλούτου «μεταξύ τους» αφήνει αδιάφορη τη φτωχοποιούμενη κοινωνία…
Απορίες
1. «Ταξική μεροληψία», κύριε Τσακαλώτε, εννοείτε ότι κόβετε φάρμακα και σχολικά γεύματα, για να διορίσετε κι άλλους μετακλητούς;
2. Λέγοντας ο Μητσοτάκης «μεγάλο λάθος όσοι ποντάρουν στον διχασμό» δηλώνει προσχώρηση στους «αντιΣΥΡΙΖΑ φίλους»;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]