Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Eξι μέρες μετά την απομάκρυνση του Ν. Κοτζιά από το ΥΠΕΞ, κανείς -εκτός από τους εμπλεκόμενους- δεν γνωρίζει επισήμως γιατί παραιτήθηκε. Ο Α. Τσίπρας κατάφερε να ελέγξει τη διγλωσσία μόλις για… μερικές ώρες. Μέχρι να μιλήσουν ξανά ο Π. Καμμένος και ο Ν. Κοτζιάς. Οι βαρύτατοι υπαινιγμοί για κακή διαχείριση των μυστικών κονδυλίων, που εκτοξεύτηκαν από μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, έχουν μείνει μετέωροι και αναπάντητοι. Ο Ν. Κοτζιάς δεν έχει διευκρινίσει ποιοι είναι οι «εκβιαστές», οι «διεφθαρμένοι» και τα «πιστόλια», που «υπονομεύουν την τιμή» του. Ο Π. Καμμένος επαναβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει ουσιαστικά δεν υπάρχει, αφού έχει ημερομηνία λήξεως. Και προχωρά σε εκκαθαρίσεις στελεχών των ΑΝΕΛ-μελών της κυβέρνησης- τα οποία κατά τον ίδιο τους έκανε «τζάμπα μάγκες» βάζοντάς τους στην κυβέρνηση. Κανονικός πολιτικός τραγέλαφος…
ΚΙ ΕΝΩ βρίσκεται σε εξέλιξη αυτός ο εμφανής ενδοκυβερνητικός ανταρτοπόλεμος, ο Δ. Τζανακόπουλος διαβεβαιώνει το πανελλήνιο ότι «θα έχουμε πλειοψηφία και χωρίς τους ΑΝΕΛ». Και δεν είναι καθόλου απίθανο να έχει δίκιο. Τα «νταλαβέρια» πάνε κι έρχονται κι όπως αποδείχθηκε και στην ΠΓΔΜ, συνήθως αποδίδουν. Το ερώτημα είναι άλλο, χωρίς να παραγνωρίζεται ο αδιαμφισβήτητος «πολιτικός παχυδερμισμός» που διαθέτει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Πόσο μπορεί να αντέξει μια τέτοια κυβέρνηση ή έστω αυτή που έχει κατά νου το Μ. Μαξίμου;
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ εταίροι «συνομιλούν» πλέον μόνο με όρους αλληλοεκβιασμών και αλληλοκαταγγελιών. Ο ένας κατηγορεί τον άλλον ποιος κακοδιαχειρίστηκε περισσότερο τα μυστικά κονδύλια που διαθέτει το υπουργείο του. Μέσα στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου Ν. Κοτζιάς και Π. Καμμένος μίλησαν με όρους «ομερτά» και «πολιτικής καμόρας», λέγοντας ο ένας στον άλλον ποιος «κουκούλωσε» καλύτερα τις «πομπές» του άλλου ή ποιος «έδωσε» περισσότερο τον άλλον. Τα μυστικά κονδύλια, το σκάνδαλο με την πώληση όπλων στη Σ. Αραβία, η δυσώδης υπόθεση με την ανάθεση της έκδοσης βίζας σε μια περίεργη εταιρία που «κρέμεται» από μια κυπριακή οφσόρ, καταγγελίες για μίζες και χρηματισμούς, μπήκαν ανοιχτά σε μια συνεδρίαση Υπουργικού Συμβουλίου, σαν να επρόκειτο για την πιο… φυσιολογική συζήτηση, χωρίς να ιδρώσει -εμφανώς τουλάχιστον-κανενός τα αφτί. Και κυρίως χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση-μέτρο από τον πρωθυπουργό, ο οποίος αρκέστηκε σε ρόλο τροχονόμου των καταγγελιών.
ΟΣΟ ΚΙ αν οι αριθμοί επιτρέπουν στην κυβέρνηση να παρατείνει τον βίο της, είναι φανερό ότι η εσωτερική σήψη που τη μαστίζει είναι «πάνω από τους αριθμούς». Η μπάλα έχει χαθεί και το σκηνικό θυμίζει όλο και περισσότερο γκραν γκινιόλ. Κανένας δεν ξέρει τι θα βγει από το σκοτάδι που έχει σκεπάσει το Μ. Μαξίμου. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τις παρορμητικές αντιδράσεις εκδικητικών χαρακτήρων.
Κανένας δεν είναι σίγουρος τι κρύβει κάθε σήμερα που ξημερώνει, σε μια κυβέρνηση που θυμίζει πλέον «συγκρουόμενα στο Λούνα Παρκ». Μόνο που αυτά τα «συγκρουόμενα» δεν έχουν την αθωότητα των παιδικών αυτοκινήτων. Είναι εξοπλισμένα με «εκρηκτικά», κρυμμένα μυστικά και επιβαρυντικά στοιχεία, για αδιαφανείς συναλλαγές και σχέδια άλωσης των θεσμικών υποδομών της χώρας.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Αριστερή αυτοδικία
Το χθεσινό ντου των φοιτητών στο γραφείο του Κ. Γαβρόγλου δεν πρέπει να προκάλεσε έκπληξη σε κανέναν. Μια μερίδα φοιτητών προφανώς παρερμήνευσε την προτροπή του υπουργού στους φοιτητές να «διεκδικήσουν τον χώρο τους». Και αντί να πάνε στη Φιλοσοφική για τον Ρουβίκωνα, πήγαν στο υπουργείο Παιδείας στο γραφείο του κ. Γαβρόγλου. Προφανώς ήταν μια «στραβή» που συνέβη στη «βάρδια» του υπουργού. Το μείζον όμως είναι άλλο. Η δήλωση του Κ. Γαβρόγλου για την «ανακατάληψη» του δημοσίου χώρου του Πανεπιστημίου από την πανεπιστημιακή κοινότητα, με πρωτοβουλία των φοιτητών. Μια δήλωση που δείχνει την Πολιτεία με σηκωμένα τα χέρια, ένα κράτος προστατευτικό στην παραβατικότητα και μια κυβέρνηση να καλεί τους φοιτητές σε αυτοδικία. Για την ακρίβεια, στην «αριστερή αυτοδικία», η οποία, σε αντίθεση με τη σκέτη αυτοδικία, είναι καλή.
Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει στην πράξη η παρότρυνση του υπουργού Παιδείας προς το ανύπαρκτο «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα»; Ο Ρουβίκωνας δεν κρύβει ότι θεωρεί τη βία μέσο «επίλυσης προβλημάτων». Αλλωστε -εκτός των άλλων- για να ξεπεράσει την ανθρώπινη αλυσίδα των καθηγητών έξω από την αίθουσα 516 δεν δίστασε ούτε να απειλήσει, ούτε να βρίσει, ούτε να σπρώξει. Πού ακριβώς στέλνει τους φοιτητές ο κ. Γαβρόγλου; Οι γονείς τους πάντως τους έστειλαν για να σπουδάσουν. Κι όχι για να συγκρίνουν τα μπράτσα τους μ’ αυτά του Ρουβίκωνα. Και σίγουρα δεν τους έστειλαν για να κάνουν ούτε τις «βάρδιες» της ΕΛ.ΑΣ., ούτε της αβελτηρίας των πρυτανικών αρχών, ούτε της κουτοπονηριάς του υπουργού, ο οποίος θέλει να τα έχει με όλους καλά. Και με τους φοιτητές και με τους Ρουβίκωνες.
Πανάκριβη καμπάνια ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ
Τρίβουν τα χέρια τους στη διαφημιστική αγορά κι ετοιμάζονται να μετρήσουν πολύ και ζεστό χρήμα. Οι πληροφορίες λένε ότι το Μ. Μαξίμου με άκρα μυστικότητα ετοιμάζει ήδη την προεκλογική του καμπάνια. Πρόκειται για μια πανάκριβη καμπάνια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Το Μ. Μαξίμου στην προσπάθειά του να πετύχει μια διαχειρίσιμη ήττα, η οποία μπορεί να κρατήσει τον Α. Τσίπρα εντός του πολιτικού παιγνίου, είναι έτοιμο να ρίξει στην αγορά πολλά χρήματα. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, εκτός από τις εγχώριες εταιρίες δεν αποκλείεται να υπάρξει και αμερικανική βοήθεια στη μάχη της επικοινωνίας. Προφανώς 4 χρόνια στην εξουσία και αρκετές διπλωματικές εξυπηρετήσεις έχουν λύσει το οικονομικό πρόβλημα του κυβερνώντος κόμματος. Κι έτσι είναι έτοιμος να ρεύσει ο πακτωλός χρημάτων στο μέτωπο της επικοινωνίας, που αποτελεί άλλωστε και το διαχρονικά αγαπημένο σπορ του ΣΥΡΙΖΑ…
Διαγράφεται ο Τέρενς Κουίκ;
Ανευ αντικρίσματος είναι η διάψευση του Μ. Μαξίμου ότι ο Π. Καμμένος απαιτεί την απομάκρυνση του Τ. Κουίκ από την κυβέρνηση. Το «θέμα Κουίκ» το έθεσε δημοσίως ο ίδιος ο Π. Καμμένος μιλώντας στο κόμμα του. Αλλά δεν εννοούσε, ούτε και θα μπορούσε, την αποπομπή του άλλοτε εμπίστου του από την κυβέρνηση. Και ο ίδιος αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να προκαλέσει δεύτερη παραίτηση υπουργού μέσα σε λίγες μέρες, εκθέτοντας ακόμα περισσότερο τον αποδυναμωμένο πρωθυπουργό. Ο Π. Καμμένος σκοπίμως άνοιξε μέτωπο με τον Τ. Κουίκ, θεωρώντας ότι «τον πούλησε». Και προφανώς το θέμα δεν θα μείνει εδώ. Το πιθανότερο, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, είναι η διαγραφή του Τ. Κουίκ από τους ΑΝΕΛ. Αλλωστε ο υφυπουργός Εξωτερικών δεν είναι βουλευτής, κάτι που «διευκολύνει» όλες τις πλευρές…
Απορίες
1. Ο Πετρόπουλος που συστήνει στους ΔΥ να μη χαλάνε τα λεφτά τους, επειδή θα ασκηθεί έφεση στις αγωγές τους, ξέρει από τώρα και την απόφαση του Εφετείου;
2. Ο Κοτζιάς αφήνοντας την παρακαταθήκη της επέκτασης των χωρικών υδάτων, είναι σαν να λέει, αν γίνει οφείλεται σε εμένα και αν δεν θα γίνει θα φταίει ο Τσίπρας;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]