Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΣΤΑ θρανία πλέον κάθεται μια «ψηφιακή» γενιά μαθητών, που ακόμα διδάσκεται με την ίδια λογική που κυριαρχεί εδώ και δεκαετίες. Παπαγαλία και αυτοματισμοί που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ζωή.

«ΑΠΟ του χρόνου τα μαθήματα θα ξεκινούν στις 9 το πρωί, για να κοιμόμαστε λίγο παραπάνω», δήλωσε ο Κώστας Γαβρόγλου. Ολα τα υπόλοιπα προβλήματα στην εκπαίδευση προφανώς και υποθέτει πως τα έχει λύσει ο υπουργός και τώρα ασχολείται με το τι ώρα θα χτυπάει το κουδούνι. Μπορεί ο Γαβρόγλου να το εξήγγειλε για να φανεί καλός στα παιδιά, μπορεί να θέλει να καλοπιάσει τους γονείς μιας και έρχονται εκλογές, μπορεί και απλά να είναι μια ιδέα που έπεσε στο τραπέζι. Αλλά πόσο σημαντικό είναι το αν το σχολείο θα ξεκινάει στις 8.15, στις 9.00 ή ακόμα και στις 10.00;

ΑΥΤΟ που είναι σημαντικό είναι πώς θα μπορέσει το σχολείο να αλλάξει. Πώς θα μπορέσει να προκαλεί το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων μαθητών. Πώς θα εισαχθεί ένας σύγχρονος τρόπος διδασκαλίας, με καλογραμμένα βιβλία. Πώς οι εκπαιδευτικοί θα έχουν τις υποδομές για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και όσοι εξ αυτών δεν μπορούν ή απλά δεν θέλουν θα αντικατασταθούν από ανθρώπους που διψούν να μεταλαμπαδεύσουν γνώσεις στους μαθητές. Πώς θα μπορούν να αναδειχθούν οι διαφορετικές δεξιότητες των παιδιών. Πώς θα μπορούν όσοι μαθητές έχουν αδυναμίες ή ιδιαιτερότητες να στηρίζονται επαρκώς.

ΤΗΝ ίδια ώρα που ο υπουργός ασχολιόταν με τον ύπνο, ο Σπύρος Γιαννιώτης έγραφε ένα συγκλονιστικό μήνυμα στο facebook αναφερόμενος στις τεράστιες δυσκολίες που συνάντησε ως μαθητής λόγω της δυσλεξίας. Ο ολυμπιονίκης σημείωσε ότι «με τα χρόνια έμαθα να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος, να πηγαίνω κόντρα στην ανασφάλεια και στο φόβο μου, είναι ένας αγώνας που δίνω καθημερινά. Ισως, αν δεν ήμουν δυσλεκτικός, να μην είχα φτάσει σήμερα εδώ που είμαι».

Ο Σπύρος Γιαννιώτης δίνει το παράδειγμα. Πώς μπορεί κάποιος να γίνει άριστος σε αυτό που επιλέγει ακόμα κι αν αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες. Αυτό, ίσως, θα έπρεπε να είναι και το μήνυμα του υπουργείου Παιδείας προς όλους τους μαθητές. Αντί ο υπουργός να κάθεται να παίζει με το ρολόι του. Η σωστή μόρφωση σε συνδυασμό με την προσπάθεια και την αριστεία σε όλους τους τομείς της ζωής -όχι απαραίτητα στους βαθμούς των εξετάσεων- είναι εκείνα που θα βοηθήσουν τα σημερινά παιδιά να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι ως ενήλικες στο μέλλον. Και όχι το αν θα κοιμούνται κάνα μισάωρο παραπάνω. Ας το πάρουν χαμπάρι στην κυβέρνηση. Ας ξυπνήσουν γιατί τους έχει πιάσει βαθύς ύπνος, εκεί στις καρέκλες της εξουσίας.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]