Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Στην πράξη ωστόσο συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Το «καραβάκι» της ελληνικής οικονομίας πράγματι πέρασε τον κάβο, αλλά με κατεύθυνση όχι προς το απάνεμο λιμάνι, αλλά με ρότα προς τα φουρτουνιασμένα πελάγη των αγορών.

Οι θάλασσες ήταν ήσυχες την τριετία 2015-2017. Οι οικονομίες όλων των χωρών «ξανοίχθηκαν», προσέλκυσαν κεφάλαια, αναπτύχθηκαν με τους υψηλότερους ρυθμούς των τελευταίων 15 ετών, δημιούργησαν εισοδήματα και θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση σε αυτό το διάστημα τελούσε εν τρικυμία. Στο πρώτο εξάμηνο του 2015 έγιναν όλα τα λάθη που μπορούσαν να γίνουν. Το τραπεζικό σύστημα διαλύθηκε και ακόμη δεν μπορεί να συνέλθει, η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση, οι πολίτες φορτώθηκαν με φορολογικά μέτρα που κανείς δεν φανταζόταν ή περίμενε το 2014. Ακόμη και η εστίαση που αποτελεί έναν βασικό κλάδο για τη μεταποίηση και τον τουρισμό φορτώθηκε με ΦΠΑ 24% όταν στην υπόλοιπη Μεσόγειο οι συντελεστές είναι πολύ χαμηλότεροι.

Ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε κακός καπετάνιος. Αντί να αξιοποιήσει τη θετική διεθνή συγκυρία και να ωθήσει την οικονομία προς την ισχυρή ανάπτυξη με βάση τον ούριο άνεμο που επικρατούσε στις αγορές κράτησε το «πλοίο» δεμένο στο λιμάνι και το φόρτωσε με ασήκωτα βάρη λιτότητας.

Τώρα που ο ορίζοντας στις θάλασσες των κεφαλαίων είναι «μαύρος» και η ανησυχία των επενδυτών για την Ιταλία και την Τουρκία μεγαλώνει καθημερινώς, ο Ελληνας τιμονιέρης οδηγεί το καράβι στην ανοιχτή θάλασσα με την ίδια απρονοησία του 2015. Απεμπολώντας τον φθηνό δανεισμό του ESM το Δημόσιο πρέπει να καλύψει τις μελλοντικές του χρηματοδοτικές ανάγκες από τις αγορές. Μόνο που τώρα είναι αργά. Το επιτόκιο για τους δεκαετείς τίτλου ακολουθεί ανοδική πορεία και ήδη προσεγγίζει το 4,5%, το χρηματιστήριο βολοδέρνει στις 700 μονάδες, οι τραπεζικές μετοχές δεν προσελκύουν κανένα επενδυτικό ενδιαφέρον.

Ολοι βλέπουν μπροστά τους καταιγίδα και φυλάσσονται. Εμείς βγαίνουμε στα ανοιχτά πιστεύοντας ότι περάσαμε τον κάβο, αλλά το μόνο που καταφέραμε ήταν να σπάσουμε το σκοινί που κρατούσε το πλοίο δεμένο στο λιμάνι ελπίζοντας ότι δεν θα βρεθούμε ξανά στο μάτι της καταιγίδας. Οπως το 2015, που πνιγήκαμε στις ιδεοληψίες και στο δόγμα τού «μπάχαλο όλα».

Αλήθεια, ο κ. Τσίπρας τώρα που αποφάσισε να βγάλει το «πλοίο» στις αγορές δεν προβληματίζεται όταν βλέπει τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά σκάφη να επιστρέφουν στα λιμάνια; Γιατί τα σινιάλα που κάνουν οι άλλοι «καπετάνιοι» δεν είναι χαιρετούρες αλλά προειδοποιήσεις για τον καιρό…

ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΕΡΗΜΙΑ

Πέρυσι τέτοιο καιρό ο Αλέξης Τσίπρας θριαμβολογούσε για τη μεγάλη αύξηση των επενδύσεων που είχε καταγραφεί στο πρώτο τρίμηνο του 2017. Η αύξηση αυτή οφειλόταν στην ολοκλήρωση της αποκρατικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, που είχε συμφωνηθεί στο τέλος του 2014, αλλά έμενε στα χαρτιά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Εκτοτε τα νέα από το μέτωπο των επενδύσεων είναι δυσάρεστα.

Χθες η Στατιστική Αρχή εκτίμησε ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν κατά 5,4% στο δεύτερο τρίμηνο του έτους ενώ πτώση κατά 10,3% είχε καταγραφεί στο πρώτο τρίμηνο. Το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1,8% στο δεύτερο τρίμηνο, αλλά η οικονομία μεγεθύνθηκε μόλις κατά 0,2% σε σχέση με το α’ τρίμηνο του έτους. Εάν δεν αλλάξει η εικόνα στον τομέα των επενδύσεων με φορολογικά κίνητρα και φιλικό περιβάλλον δεν μπορεί να υπάρξει στη χώρα βιώσιμη και ισχυρή ανάπτυξη.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]