Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες. η συνεδρίαση, η οποία δεν ήταν και τόσο ήρεμη όσο την περιέγραφαν οι διαρροές, συνοψίζεται στη φράση που ελέχθη κάποια στιγμή από κορυφαίο στέλεχος: «Αν πέσουμε κάτω από 20% θα πρέπει μετά να βρούμε τρύπες να κρυφτούμε»…

ΠΑΡΑ την αντίθετη εικόνα, την οποία προσπαθεί να δημιουργήσει προς τα έξω το «καμένο» επικοινωνιακό επιτελείο του Μ. Μαξίμου, στη μεγάλη πλειοψηφία των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου δεν υπάρχει «θολωμένη» εικόνα. Ξέρουν ότι ιδιαίτερα μετά το Σκοπιανό, αλλά κυρίως το Μάτι, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σ ελεύθερη πτώση, χωρίς αλεξίπτωτο. Οι μετρήσεις που έχουν στα χέρια τους οι επιτελείς της κυβέρνησης δεν αφήνουν αμφιβολίες. Αλλωστε τέθηκαν σε γνώση τους και οι μετρήσεις που έκαναν τρεις μεγάλες ξένες πρεσβείες στην Αθήνα. Και οι τρεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πλέον αισθητά κάτω από το 20%, με την τάση να παραμένει πτωτική. Οι δε ΑΝ.ΕΛ. σχεδόν δεν ανιχνεύονται, κινούμενοι κάτω του 1%…

ΕΠΟΜΕΝΩΣ δεν είναι καθόλου αμυντικός ο «ανομολόγητος στόχος του 20%», που ουσιαστικά συνομολογήθηκε κεκλεισμένων των θυρών. Με τα σημερινά δεδομένα, θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί και ως «ιδιαίτερα φιλόδοξος». Το ενδιαφέρον είναι ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιμετωπίζει πλέον ως έκπληξη μια συντριπτική ήττα στις επόμενες εκλογές. Οπως και το ότι ουσιαστικά αναγνωρίζει ότι «δεν γυρνάει το παιχνίδι». Αυτό που όντως «παίζεται» είναι πού θα σταματήσει η ελεύθερη πτώση και με πόσο μεγάλη διαφορά θα ηττηθεί από τη Ν.Δ.

Στο πλαίσιο αυτό ουσιαστικά έχει αρχίσει να χτίζεται η «στρατηγική της ήττας». Η οποία, πέραν της ασυγκράτητης παροχολογίας, έχει και μια πιο «επικίνδυνη» πτυχή. Το Μ. Μαξίμου, δοκιμάζοντας τις θεσμικές αντοχές της χώρας, θα επιδιώξει, σύμφωνα με πληροφορίες, ακραίο διχασμό στην προσπάθειά του να συσπειρώσει ό,τι μπορεί από τη διαλυμένη εκλογική βάση του. Τα «αντιδεξιά μέτωπα», τα «αντιδεξιά σύνδρομα» και η προσπάθεια ταύτισης της Ν.Δ. με την «Ακροδεξιά» φαίνεται πως είναι μόνο οι πρώτου επιπέδου κινήσεις. Σε δεύτερο επίπεδο βρίσκεται σχέδιο με μοχλό ελεγχόμενα στελέχη της Δικαιοσύνης, τα οποία φέρονται έτοιμα να μετατρέψουν σε «δικογραφίες» ή και πιο «προχωρημένες» κινήσεις τη λάσπη που ετοιμάζεται να μπει στον ανεμιστήρα.

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ όμως να δοθεί η «μάχη της ήττας» και η «μάχη του 20%» με ενωμένες τις κομματικές τάσεις, οι οποίες επί του παρόντος απλώς… «σφάζονται», απαιτούνται και ορισμένοι επώδυνοι εσωτερικοί συμβιβασμοί. Με πρώτο και σημαντικότερο το νέο γραμματέα του κόμματος, ο οποίος θα εκλεγεί στη σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Κατά τη διάρκεια της χθεσινής μέρας, όπως λένε οι πληροφορίες, το παζάρι ήταν ολοήμερο, με μεγάλη πιθανότητα να έγινε και ολονύχτιο.

Η υποψηφιότητα του Π. Σκουρλέτη, η οποία φάνηκε να «καίγεται» κάποια στιγμή, έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Ομως ενδεχόμενη εκλογή του Π. Σκουρλέτη, ο οποίος είναι επιλογή των «53» κι έχει και τη στήριξη του Ν. Βούτση, ουσιαστικά θα σημαίνει «ήττα» των «προεδρικών», αλλά και του ίδιου του Α. Τσίπρα. Κι αυτό παρά τις καλές σχέσεις του πρωθυπουργού με τον υπό μετακόμιση υπουργό Εσωτερικών. Ο Π. Σκουρλέτης είναι «περισσότερο 53» παρά «προεδρικός».

ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι ο Α. Τσίπρας εν όψει των δύσκολων ημερών που έρχονται, θα προτιμούσε στη θέση του γραμματέα του κόμματος κάποιον «προεδρικό», ο οποίος να χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης του. Κάπως έτσι έπεσαν στο τραπέζι τα ονόματα των Ν. Παππά και Δ. Τζανακόπουλου. Η υποψηφιότητα του κυβερνητικού εκπροσώπου φαίνεται ότι απορρίφθηκε «άμα τω ακούσματι», καθώς ο Δ. Τζανακόπουλος θεωρείται μαζί με τους Θ. Καρτερό και Χρ. Βερναρδάκη από τους βασικούς υπεύθυνους για το επικοινωνιακό Βατερλώ μετά την τραγωδία στο Μάτι.

ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ φαίνεται να παραμένει η υποψηφιότητα του Ν. Παππά, η οποία όμως συναντά τη σθεναρή αντίδραση των «53», οι οποίοι τον θεωρούν «κόκκινο πανί». Οι πληροφορίες λένε ότι έστω και την τελευταία στιγμή ενδέχεται να υπάρξει «νέα υποψηφιότητα», η οποία να σηματοδοτεί τους συσχετισμούς στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να μην συνιστά και ήττα για τον Α. Τσίπρα. Η εκλογή του νέου γραμματέα, εφόσον γίνει «συναινετικά» και χωρίς μεγάλες εντάσεις, αναμένεται να ξεκλειδώσει και τον ανασχηματισμό. Ο οποίος, καλώς εχόντων των πραγμάτων, τοποθετείται από το μέσον και μετά της εβδομάδας.

ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση, όλες οι εξελίξεις -και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-δείχνουν ότι ο Α. Τσίπρας, εκτός από ανίσχυρος πρωθυπουργός, έχει αρχίσει να γίνεται και η «αχίλλειος πτέρνα» του κόμματός του.

Τι άνθρωποι είναι τελικά;

Η χθεσινή αποκάλυψη της «Καθημερινής» ότι το ΕΚΕΠΥ -άρα και ο Π. Πολάκης- ήξεραν από τις 21.33’ το βράδυ της «μαύρης» Δευτέρας 23/7/2018 πως υπήρχε νεκρός, απλώς επιβεβαιώνει αυτό που όλοι γνώριζαν ή κατάλαβαν.

Οτι η «σύσκεψη» που ακολούθησε σχεδόν 2,5 ώρες μετά στο Κέντρο Επιχειρήσεων, παρουσία του πρωθυπουργού, ήταν ένα θεατρικό δρώμενο, το οποίο συνιστούσε ευθεία ύβρη στους νεκρούς της τραγωδίας. Τόσο ο Α. Τσίπρας όσο και ο Π. Πολάκης, αλλά και οι υπόλοιποι υπουργοί-μαριονέτες και οι υπηρεσιακοί που συμμετείχαν σε εκείνη την επονείδιστη και θεατράλε σύσκεψη, ήξεραν. Ηξεραν ότι υπάρχουν νεκροί. Και πιθανώς ήξεραν ότι ήταν και πολλοί. Κι όμως, έκαναν σαν μην συνέβαινε τίποτα! Μπήκαν στην αίθουσα κι έκαναν ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Χωρίς αιδώ, χωρίς έστω ίχνος συστολής. Κανένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το δράμα που προκάλεσε η δική τους ανικανότητα.

Κανένα ενδιαφέρον για τις χαμένες ζωές. Κανένα ψήγμα τρόμου για την απαίσια και εφιαλτική οσμή της καμένης σάρκας. Κανένας πόνος. Μόνο θέατρο, ψέματα και αμεριμνησία. Τους ένοιαζε μόνο πώς θα δημιουργήσουν τη fake πραγματικότητα, προκειμένου να μην φταίνε. Ετσι προέκυψαν -μεταξύ άλλων κραυγαλέων ψεμάτων- τα «ασύμμετρα φαινόμενα» και η «αποκάλυψη» του «σχεδίου εμπρησμού» από τους… διαστημικούς δορυφόρους του κ. Παππά. Ουσιαστικά αδιάφοροι και ασυγκίνητοι από το δράμα που πλήγωσε όχι μόνο τις οικογένειες των νεκρών αλλά και όλη τη χώρα, ένα τους ένοιαζε: Αυτό που τόλμησε να εκστομίσει-ομολογήσει δυο μέρες αργότερα ο πιο «ακατέργαστος» εξ αυτών, ο Π. Πολάκης: Να μην «θολώσει» η εικόνα…

Ασυγκίνητοι μπροστά στην ανεπανάληπτη τραγωδία. Παγεροί μπροστά στην άδικη απώλεια 96 ζωών. Κανένα σκίρτημα για τα παιδάκια που χάθηκαν. Αλλά ευθυνόφοβοι, αδίστακτοι, παρτάκηδες και κυνικοί. Πού τον έκρυβαν άραγε τόσο «ανθρωπισμό»;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]