Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Η αποκάλυψη του Ελεύθερου Τύπου για μοιραία ώρα 19.08’ συγκλόνισε την κυβέρνηση, καθώς έπεσαν σαν χάρτινος πύργος όλα τα ψευδή και προπαγανδιστικά αφηγήματα, τα οποία προσπάθησε να δημιουργήσει τσάτρα-πάτρα. Εκείνη την ώρα η κυβέρνηση ήξερε την ύπαρξη νεκρών. Γεγονός που απεκρύβη για 5 ολόκληρες ώρες, μέχρι να βγει ο Δ. Τζανακόπουλος στις 2.00 μετά τα μεσάνυχτα και να μιλήσει για «πάνω από 20 νεκρούς»…
ΓΙΑ ΝΑ «μπαλώσουν» το μέγιστο ηθικό ατόπημα, το υπ. Ναυτιλίας προσπάθησε να τα «μπαλώσει» ισχυριζόμενο ότι εκείνη την ώρα …άρχισαν οι επιχειρήσεις του Λιμενικού! Στην προσπάθειά τους δηλαδή να κουκουλώσουν το τερατώδες κι ανήθικο ψέμα, αναγκάστηκαν να παραδεχθούν την τραγική κι εγκληματική ανεπάρκειά τους. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει ότι άρχισαν οι επιχειρήσεις τουλάχιστον μια ώρα αφότου υπήρχαν ήδη πολλοί άνθρωποι στη θάλασσα προσπαθώντας να σωθούν; Τραγική κι εγκληματική ανικανότητα.
ΟΜΩΣ, ανάμεσα στην «ώρα 19.08» και στη μεταμεσονύχτια παραδοχή της ύπαρξης νεκρών μεσολάβησαν πολλά. Εκτός από νέες ολιγωρίες και ολέθριες παραλείψεις, μεσολάβησε και το άθλιο τηλεοπτικό σόου με πρωταγωνιστή τον Α. Τσίπρα. Οπως άρχισαν χθες να ομολογούν υπουργοί ένας ένας, ανεξαρτήτως των φτηνών δικαιολογιών που χρησιμοποίησαν, ήξεραν κατά τη διάρκεια της σύσκεψης ότι υπήρχαν νεκροί. Κι όπως «διευκρίνισαν», όταν έφυγαν οι κάμερες ο κουρασμένος 44αρης πρωθυπουργός ενημερώθηκε για την ύπαρξη νεκρών. Ομως αποχωρώντας από το Κέντρο Επιχειρήσεων μετά την ολοκλήρωση της «σύσκεψης», έκανε δηλώσεις on camera. Κι ενώ ομολογημένα ήξερε, δεν ψέλλισε κουβέντα περί νεκρών.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ αυτός είναι ο κατά τον Χ. Βερναρδάκη νεαρός 44αρης, που δεν μπορεί να βάλλεται και «να φορτώνεται» όλα τα δεινά του τόπου. Αυτό είναι το «μέταλλο», το «ήθος» και η «γενναιότητα» που μπορούν να κάνουν ηγέτη. Ο Α. Τσίπρας αποκάλυψε πόσο πολύ του λείπουν όλα αυτά. Κι αποκάλυψε και κάτι ακόμα, που έχει εξοργίσει την κοινωνία. Κάτι που αντιλαμβάνεται κανείς όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Την αναισθησία και την άνεση να «παίζει» με αριθμούς που αντιστοιχούν σε νεκρούς ανθρώπους. Πολλά μπορεί να καταπιεί ένας πολίτης. Την έλλειψη ανθρωπιάς και μάλιστα σε τέτοιες στιγμές, δεν μπορεί να την ανεχθεί. Οπως και το «άλτερ έγκο» του, ο Δ. Τζανακόπουλος, είχε το θράσος να μιλήσει για fake news. Πάνω από τα πτώματα 88 νεκρών και τις ψυχές αρκετών αγνοουμένων. Είναι το ίδιο «μέταλλο». Η ίδια «φτιαξιά». Πρώην καλομεγαλωμένοι νεαροί, που είχαν ανακαλύψει το δικό τους play station πριν το ανακαλύψει η Sony. Το έπαιζαν σε καφενέδες και τσιπουράδικα, προσποιούμενοι ότι αλλάζουν τον κόσμο αμπελοφιλοσοφώντας, «πασαλείβοντας» τσιτάτα από αδιάβαστα βιβλία. Οπως «ωρίμασαν» συζητώντας κι όχι εργαζόμενοι, έτσι κυβερνούν.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΕΥΛΟΓΟ λοιπόν που και ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού Χ. Βερναρδάκης, μες το παραλήρημά του να ερμηνεύσει σαν …«πολλές συγγνώμες» την πιο ανεύθυνη ανάληψη της πολιτικής… ευθύνης που υπήρξε ποτέ, από τον Α. Τσίπρα. Άρρωστος εγωισμός. Σταλινική υπεράσπιση της «δικής τους αλήθειας», που δεν μπορεί παρά να είναι και η μόνη. Η οποία όμως, πλέον, είναι -εκτός των άλλων- και καταφανώς ιδιοτελής.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το βράδυ της «μαύρης Δευτέρας», όπως και τις επόμενες μέρες, οι υποδυόμενοι την κυβέρνηση και τους υπηρεσιακούς παράγοντες αντί να διαχειριστούν μια πολύ δύσκολη αλλά και τραγική κρίση, αντί να κυβερνούν έπαιζαν το play station, που έπαιζαν από παλιά τα τότε άγουρα παιδιά. «Κι αν κάναμε αυτό, θα γινόταν αυτό ή κάτι άλλο»; Και «ποιο να είναι το καλύτερο, για ένα κόσμο που πρέπει να έχει ισότητα και αλληλεγγύη»; Την ίδια ώρα, «απ’ έξω» καίγονταν ακόμα άνθρωποι και σπίτια. Και μες τη θάλασσα γυναίκες και παιδιά πάλευαν με τα ρεύματα, τον καπνό και το κρύο νερό.
Ο «άλλος Πολάκης»
Βγήκε χθες το πρωί στο προστατευμένο περιβάλλον της ΕΡΤ, με ανύπαρκτους δημοσιογράφους, να πει το ποίημά του. Παρά τις «Πολακιές του -τι Πολάκης θα ήταν χωρίς αυτές;-ήταν ένας «άλλος Πολάκης». Ηταν ένας Π. Πολάκης που προφανώς είχε μιλήσει με δικηγόρο πριν. Πιο μαζεμένος, πιο φοβισμένος και σίγουρα πιο «προσεκτικός». Οσο προσεκτικός, βέβαια, μπορεί να είναι ένας Π. Πολάκης.
Και μίλησε. Παραδέχθηκε ότι ξέρανε για νεκρούς την ώρα της περίφημης σύσκεψης το βράδυ της Δευτέρας. Αλλά όπως είπε δεν είχε βάλει τη σφραγίδα ο ιατροδικαστής!
Κι είναι και γιατρός ο υπουργός. Αλλά δεν ξέρει ότι τη διαπίστωση του θανάτου μπορεί να την κάνει οποιοσδήποτε γιατρός. Ακόμα και ό ίδιος. Ο ιατροδικαστής δεν διαπιστώνει το θάνατο. Ψάχνει τα αίτια του θανάτου. Κι όμως ο λεβέντης Κρητικός προτίμησε να εκτεθεί και ως γιατρός, έχοντας στο νου τα λόγια του δικηγόρου. Επρεπε να παραδεχθεί, ότι γνώριζαν την ύπαρξη νεκρών εν όψει των όσων πιθανώς θ’ ακολουθήσουν. Εστω κι αν με αυτό που παραδέχθηκε άδειασε μεγαλοπρεπώς τον Α. Τσίπρα. Ο οποίος σε ζωντανή μετάδοση ρώτησε πότε θα πετάξουν τα αεροπλάνα ή τι καιρό θα έχει αύριο, αλλά ξέχασε να ρωτήσει «υπάρχουν νεκροί, βρε παιδιά;»; Αλλά και μετά στις επίσημες δηλώσεις του, πάλι κουβέντα για νεκρούς. «Ο σώζων εαυτό σωθήτω»;
Ανοίγουν στόματα…
Αίσθηση έχει προκαλέσει το γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες έχουν αρχίσει και ανοίγουν στόματα, τα οποία τις πρώτες μέρες της τραγωδίας έμεναν ερμητικά κλειστά. Υπηρεσιακοί παράγοντες, κρατικοί λειτουργοί, δήμαρχοι, παράγοντες της περιφέρειας, αλλά και υπουργοί αρχίζουν να μιλούν. Ισως αυτό δεν είναι τυχαίο, δεδομένου ότι ορισμένοι εξ αυτών πέρασαν ήδη την πόρτα του εισαγγελέα για τις πρώτες καταθέσεις ή πρόκειται να τη διαβούν σύντομα.
Σε κάθε περίπτωση όμως το σκοτάδι του παρασκηνίου εκείνης της τραγικής μέρας σιγά σιγά αρχίζει και φωτίζονται. Ηδη στο μισοσκόταδο αρχίζουν και διακρίνονται πρόσωπα…
Ήρθε και το ΔΝΤ…
Ουδείς έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι ο άθλιος τρόπος χειρισμού της φονικής πυρκαγιάς από την κυβέρνηση θα έχει άμεσες και καταλυτικές πολιτικές συνέπειες, όπως κι άμεσο πολιτικό κόστος. Η κυβέρνηση βρίσκεται κυριολεκτικά σε τραγική θέση. Οι γιορτές που προγραμματίζονταν για μετά τις 21 Αυγούστου και έως τη «θριαμβευτική» άνοδο του Α. Τσίπρα στη ΔΕΘ, 8-9 Σεπτεμβρίου, είναι σχεδόν αδύνατον να γίνουν. Δεν θα έχουν γίνει ούτε τα 40ήμερα των νεκρών. Το με κόπο φτιαγμένο αφήγημα και τελετουργικό κάηκε στις στάχτες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε και η έκθεση του ΔΝΤ. Η οποία κόβει μαχαίρι όρεξη και σχέδια για πανηγυρισμούς. Το χρέος «χρειάζεται πραγματική ελάφρυνση»- Κόψτε συντάξεις και αφορολόγητο – Δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για παροχές»…
Απορίες
1.Πότε ενηλικιώνεται πολιτικά ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα; Γιατί σε άλλες χώρες ενηλικιώνεται και κάτω από τα 40…
2.Τι εννοεί το LSE όταν λέει ότι «η ηγεσία θέλει χαρακτήρα, κουράγιο και συμπόνια» και ότι «ο Α. Τσίπρας απέτυχε και στα τρία»;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]