Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Αυτές τις ημέρες οι τιμές των καυσίμων έχουν φτάσει στα προς πενταετίας επίπεδα, με μια σημαντική διαφορά, το πετρέλαιο βρίσκεται στα 80 δολάρια, ενώ τότε είχε εκτιναχθεί στα 110 δολάρια. Αυτή τη μεγάλη «ψαλίδα» την… έκλεισε η κυβέρνηση αυξάνοντας τον ειδικό φόρο κατανάλωσης σε ένα προϊόν που τις τελευταίες δεκαετίες έτσι κι αλλιώς είναι υπερφορολογημένο. Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι αν η κρίση στη Μέση Ανατολή συνεχιστεί και το βαρέλι ξαναχτυπήσει τα 100 δολάρια, τότε θα ξεπεράσει και τα 2 ευρώ η βενζίνη ακόμα και στην Αθήνα.

ΠΡΙΝ από λίγες ημέρες παρόμοια βόμβα είχε ρίξει και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ο υπουργός Οικονομικών από τη μία ομολόγησε πως κάποιοι πολίτες έχουν υπερφορολογηθεί, από την άλλη, όμως, σημείωσε πως συνολικά η φορολογία στη χώρα μας δεν είναι υπερβολική.

ΑΞΙΖΕΙ να θυμηθεί κανείς τον μοναδικό Τάσο Πετρόπουλο τον οποίο, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, αποθεώνουν οι επαγγελματίες για το ύψος των εισφορών που πληρώνουν. Οπως και τον Γιώργο Χουλιαράκη που ήταν ο πρώτος που ομολόγησε ότι ήταν επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ η πολιτική αύξησης των φόρων. Οπως και τον Νίκο Φίλη ο οποίος όταν χιλιάδες προϊόντα μετατάγησαν από τον συντελεστή 13% του ΦΠΑ στο 24% είχε αναρωτηθεί «πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος;». Ή ακόμα και τον Γιώργο Κυρίτση ο οποίος το 2015 ζητούσε να φορολογηθούν οι «μενουμευρωπαίοι».

ΔΕΝ πρόκειται για αστεία. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται γραφικά, αλλά αυτά τα πληρώνουμε όλοι οι πολίτες καθημερινά. Και μην αρχίσουν πάλι τα παραμύθια περί προστασίας των αδυνάμων, περί ταξικής φορολογίας και περί επιδομάτων. Γνωρίζετε εσείς κάποιον πλούσιο που να μην τα βγάζει πλέον πέρα γιατί ανατιμήθηκαν τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, τα καύσιμα, οι λογαριασμοί ΔΕΗ, σταθερής, κινητής τηλεφωνίας, ίντερνετ, τα τσιγάρα, το κρασί και επιβλήθηκε τέλος διανυκτέρευσης στα τουριστικά καταλύματα; Ή μήπως θα χτυπηθούν οι έχοντες από τον νέο τσιμπημένο ΕΝΦΙΑ στις λαϊκές γειτονιές, τις επερχόμενες μειώσεις συντάξεων και το αφορολόγητο που θα πέσει στα 5.680 ευρώ; Είπαμε πως δεν είναι ώρα για πλακίτσες.

ΔΕΝ πρόκειται για θέμα σοσιαλιστικής ιδεολογίας αλλά φορομπηχτικής ιδεοληψίας. Η αύξηση φόρων, εισφορών και η επιβολή νέων τελών αποτελεί «πιστεύω» του ΣΥΡΙΖΑ. Τα κυβερνητικά στελέχη γνωρίζουν πολύ καλά πως τόσο οι έμμεσοι φόροι όσο και το χαμηλό αφορολόγητο «χτυπούν» όσους έτσι κι αλλιώς δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, τους οικονομικά αδύναμους και τη μεσαία τάξη.

Αλλά δεν τους νοιάζει. Σκοπός τους είναι η εξουδετέρωση του «εχθρικού» ιδιωτικού τομέα και η διόγκωση του κράτους. Και για να το πετύχουν αυτό πρέπει κάποιοι να… πληρώνουν ακόμα κι αν δεν μπορούν.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]