Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Θα απομόνωναν δηλαδή τις φωνές του λαϊκισμού και θα επέλεγαν κυβερνήσεις που θα έδιναν σιγουριά για την επόμενη μέρα. Θυμίζουμε ότι στις αρχές του 2015 οι Podemos του συντρόφου Ιγκλέσιας διεκδικούσαν την εξουσία στην Ισπανία και έρχονταν πρώτοι στις δημοσκοπήσεις εν όψει των εκλογών του καλοκαιριού.

Ωστόσο οι Ισπανοί γλίτωσαν τα χειρότερα. Είδαν τι πάθαμε εμείς με την «περήφανη δημοσκόπηση» και τη «Βαρουφακειάδα» και για να αποφύγουν τα χειρότερα με τα capital controls και τα Μνημόνια εμπιστεύθηκαν ξανά το Λαϊκό Κόμμα αφήνοντας τον Ραχόι στην εξουσία. Αποτέλεσμα ήταν η Ισπανία να σημειώσει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στην τριετία 2015-2017 και να μειώσει την ανεργία της στο 16%, όταν στις αρχές του 2015 το ποσοστό ήταν παραπλήσιο με το ελληνικό.

Στην Ιταλία τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα και παραπέμπουν σε φάρσα παρά σε πολιτική ωριμότητα. Η συμμαχία δύο ετερόκλητων κομματικών σχηματισμών, της Λέγκας του Βορρά και των 5 Αστέρων, που όμως έχουν κοινό στοιχείο τον άκρατο λαϊκισμό, δεν μετατράπηκε σε κυβέρνηση μετά τη σθεναρή αντίδραση του Ιταλού Προέδρου Ματαρέλα, που απέρριψε την επιλογή του καθηγητή Παβόνα για τη θέση του υπουργού Οικονομικών λόγω των θέσεών του κατά του ευρώ. Ο Ματαρέλα στο διάγγελμά του εξήγησε ότι είχε την υποχρέωση βάσει του Συντάγματος να προστατεύσει τις αποταμιεύσεις των Ιταλών που «καίγονταν» από την άνοδο των spreads και την πτώση του Χρηματιστηρίου, καθιστώντας σαφές ότι δεν πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο τη θέση της Ιταλίας στο ευρώ.

Δεν είναι πρώτη φορά που η Ιταλία βυθίζεται σε πολιτικό χάος, αντιθέτως πρόκειται για τη χώρα με τις συχνότερες αλλαγές κυβερνήσεων στην Ευρώπη. Ομως για πρώτη φορά στη σύγχρονη Ιστορία της, έχει μπει στην «εξίσωση» της διακυβέρνησης ο παράγοντας αγορές. Τις προηγούμενες εβδομάδες τα επιτόκια των ιταλικών ομολόγων είχαν εκτοξευθεί κοντά στο 2,2% με κατεύθυνση προς το 3%, καθώς οι επενδυτές διέβλεπαν ότι η κυβέρνηση των ακραίων, του Σαλβίνι και του Ντι Μάιο, μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρωζώνης.

Οι αγορές δεν ψηφίζουν αλλά αποτιμούν κινδύνους, όπως διαπίστωσαν και στο Μαξίμου το 2015, όταν τα επιτόκια τις ημέρες του δημοψηφίσματος είχαν φτάσει στο 35%. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής τεκμηρίωνε τις «επιτυχίες» της κυβέρνησης επισημαίνοντας το χαμηλό επιτόκιο στο δεκαετές. Δυστυχώς όμως για εμάς, τώρα που οι συριζαίοι ανακάλυψαν τα καλά των αγορών, οι Ιταλοί αποφάσισαν να κάνουν πράξη το γνωστό μας «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα» ξεκινώντας τα πειράματα που συνήθως καταλήγουν σε τραγωδίες. Τώρα που θέλουμε τις αγορές, οι Ιταλοί άρχισαν τα νταούλια ανεβάζοντας τα επιτόκια σε όλη την ευρωζώνη. Ας προσέχαμε και εμείς το 2015 και οι Ιταλοί τώρα…

Ο Παυλόπουλος και το ευρώ

Ο Ιταλός πρόεδρος Σέρτζι Ματαρέλα απέσυρε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που είχε δώσει στη συμμαχία Λέγκας και 5 Αστέρων γιατί είχε αυτή τη δυνατότητα βάσει του Συντάγματος.

Μπορεί ο αρχηγός της Λέγκας να κατηγορεί τον Ματαρέλα για «εσχάτη προδοσία», όμως ο Ιταλός πρόεδρος δηλώνει ότι κινήθηκε εντός των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας. Στην Ελλάδα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έδρασε υπέρ του ευρώ τις κρίσιμες ώρες μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του Ιουλίου του 2015, όταν οι χορευτές του Συντάγματος είχαν στήσει το γλέντι τους και στην κυβέρνηση αμφιταλατεύονταν μεταξύ παραμονής στο ευρώ και Grexit.

Οι παρεμβάσεις του στο Μαξίμου, που δεν έχουν γίνει ευρέως γνωστές, και η υπόμνησή του σχετικά με τα όρια των εντολών που είχε λάβει η κυβέρνηση το 2015 ταρακούνησαν πολλούς, με αποτέλεσμα να γίνει η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, υπό την Προεδρία του, και να αποφευχθεί το μοιραίο του Grexit.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]