Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Η πιο σκληρή δικτατορία

Η επανεκλογή του αριστερού δικτάτορα της Βενεζουέλας, κ. Μαδούρο, στην ηγεσία της χώρας του με τις προεδρικές εκλογές της περασμένης Κυριακής προκάλεσε έναν γύρο διεθνούς καταδίκης σε ΗΠΑ, Λατινική Αμερική και Ε.Ε. Οι περισσότεροι τον αντιμετωπίζουν σαν έναν αδίστακτο δικτάτορα, ο οποίος κέρδισε τις «εκλογές» αφού πρώτα κατάργησε τη Βουλή όπου η αντιπολίτευση είχε πλειοψηφία δύο τρίτων, αιματοκύλισε τη Βενεζουέλα και φυλάκισε τους πολιτικούς αντιπάλους του που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας τη νίκη στις προεδρικές εκλογές.

Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του είχαν στηρίξει την πορεία προς την εξουσία και την οργάνωση της ρήξης με την ευρωζώνη στην εξωπραγματική υπόσχεση για… φθηνό πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα. Η Βενεζουέλα έχει μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου και από τη Σαουδική Αραβία, η παραγωγή όμως και οι εξαγωγές του «μαύρου χρυσού» βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση εξαιτίας της διαφθοράς και της ανικανότητας του καθεστώτος.

Η κρατικών συμφερόντων εταιρία πετρελαίου της Βενεζουέλας, την οποία νέμονται τα μεγάλα στελέχη του καθεστώτος, σταμάτησε να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της προς τους ξένους πιστωτές λόγω της πλήρους αποδιοργάνωσης και της λεηλασίας της. Το αποτέλεσμα ήταν να κινηθούν οι ξένοι πιστωτές εναντίον της, δεσμεύοντας πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της στην Καραϊβική και προσπαθώντας να κατάσχουν τα πετρελαιοφόρα της και τα φορτία τους. Το καθεστώς της Βενεζουέλας υποχρεώθηκε να περιορίσει τις εξαγωγές του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές, με αποτέλεσμα να επιταχυνθεί η οικονομική κατάρρευση και να γίνουν οι στερήσεις για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αφόρητες. Είναι ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί ότι κάθε δύο μήνες διπλασιάζονται οι τιμές στη Βενεζουέλα και ο κατώτατος μισθός υπολογίζεται σε εκατομμύρια του εθνικού νομίσματος, τα οποία δύσκολα εξασφαλίζουν ένα κιλό κρέας.

Ο κ. Τσίπρας αξιοποίησε την «επανάσταση» της Βενεζουέλας για να στήσει την πολιτική του απάτη στην Ελλάδα, ενώ ανώτατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο ευρωβουλευτής κ. Παπαδημούλης, δίνουν σκληρές μάχες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και διεθνώς για να προασπίσουν την… μπολιβαριανή επανάσταση από τη… νεοφιλελεύθερη αντίδραση.
Οσα απαράδεκτα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα δείχνουν τη στρατηγική στόχευση και τον τρόπο σκέψης και οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Λιγότεροι είναι οι συριζαίοι που προβληματίζονται για το κατάντημα του καθεστώτος Μαδούρο από εκείνους που το ζηλεύουν επειδή, σύμφωνα με το δόγμα της κ. Μπαζιάνα, συντρόφου του κ. Τσίπρα, μπόρεσε να περάσει από τον έλεγχο της κυβέρνησης στον απόλυτο έλεγχο της εξουσίας.

Αυστηρότητα για τους άλλους

Ο ηγέτης του αριστερού ριζοσπαστικού κόμματος της Ισπανίας Podemos, κ. Ιγκλέσιας, και η σύντροφός του και επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, κ. Ρομέρο, εκτέθηκαν πολιτικά στην Ισπανία γιατί αποφάσισαν να αποκτήσουν μια πολυτελή βίλα σε… τιμή ευκαιρίας 600.000 ευρώ για να στεγάσουν την οικογένειά τους -η κ. Ρομέρο περιμένει δίδυμα- μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.

Σε μια χώρα που δοκιμάστηκε από τη «φούσκα» ακινήτων, οι μαζικοί πλειστηριασμοί για «κόκκινα» δάνεια δοκίμασαν την κοινωνική αντοχή και η ριζοσπαστική Αριστερά συνήθιζε να καταγγέλλει τους εύπορους που εκμεταλλεύονται τη δυστυχία του λαού, η αγορά της βίλας από τον Ιγκλέσιας και τη Ρομέρο δημιούργησε τεράστιο ηθικό και πολιτικό πρόβλημα στους Podemos.

Ο κ. Τσίπρας καλλιέργησε τη σχέση του με τον κ. Ιγκλέσιας και προβλήθηκαν οι δυο τους σαν η εναλλακτική πρόταση για την ευρωζώνη. Στις αρχές του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, ενώ οι Podemos κατέγραφαν δημοσκοπική πρωτιά με ποσοστά της τάξης του 30%. Η τραγική απομυθοποίηση της στρατηγικής Τσίπρα – Βαρουφάκη τρόμαξε τους Ισπανούς ψηφοφόρους, οι οποίοι εμπιστεύτηκαν σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα, ενώ σήμερα το δημοσκοπικό ποσοστό των Podemos έχει πέσει γύρω στο 16%.

Ο Ιγκλέσιας κατηγορήθηκε ότι έλαβε εκατομμύρια ευρώ από το καθεστώς της Βενεζουέλας στο πλαίσιο επιστημονικής – μορφωτικής συνεργασίας του δικτατορικού καθεστώτος με τους Podemos. Δεν έδωσε πειστική απάντηση στις βαριές κατηγορίες, ενώ η υπόθεση της βίλας ανέδειξε την υποκρισία του Ιγκλέσιας και της Ρομέρο, η οποία συγκρίνεται με την πολιτική και την κοινωνική υποκρισία του Τσίπρα και της Μπαζιάνα.

Το κωμικοτραγικό είναι ότι το ηγετικό δίδυμο των Podemos προσπαθεί να «ξεπλυθεί» πολιτικά με μια ψηφοφορία της βάσης των Podemos που θα εγκρίνει την αμφιλεγόμενη αγορά της βίλας. Με αυτή τη λογική μπορούμε να περιμένουμε ψηφοφορία της αριθμητικά περιορισμένης βάσης του ΣΥΡΙΖΑ για να εγκριθούν η κατάχρηση του πρωθυπουργικού αεροσκάφους από τον κ. Τσίπρα, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες και οι φωτογραφικές διατάξεις για την προώθηση της κ. Μπαζιάνα, οι μεγάλης διάρκειας πολυτελείς διακοπές του ζεύγους σε βίλες βαθύπλουτων και άλλα πολλά.

Παράλληλη πορεία

Ο λαϊκισμός και η ανευθυνότητα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν μετριούνται μόνο μέσα από τις σχέσεις με τον Μαδούρο και τον Ιγκλέσιας αλλά και από την παράλληλη πορεία με τους ευρωσκεπτικιστές και αντιευρωπαίους της Ιταλίας.

Η νέα ιταλική κυβέρνηση έχει δεξιόστροφα χαρακτηριστικά αλλά στηρίζεται στον ίδιο επιθετικό λαϊκισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η αριστερόστροφη καταγγελία της ευρωζώνης και της Ε.Ε., στην οποία συνήθως πρωταγωνιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, κινείται παράλληλα με τις καταγγελίες των συνεργατών της Λεπέν και του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο. Πάντα φταίνε οι Γερμανοί, οι τράπεζες, ο νεοφιλελευθερισμός, οι Βρυξέλλες και ποτέ οι ίδιοι για ό,τι πηγαίνει στραβά στις χώρες τους. Η θεωρία των δύο άκρων επιβεβαιώνεται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από την παράλληλη επιχειρηματολογία που αναπτύσσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η ριζοσπαστική Αριστερά και η άκρα Δεξιά, χωρίς αυτό να αποκλείει σε ορισμένες περιπτώσεις την ανταλλαγή σκληρών καταγγελιών και εκφράσεων.Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνάει αγκαλιά με τον Πάνο Καμμένο και τους δεξιόστροφους λαϊκιστές του, αποδεικνύοντας έμπρακτα τη συγγένεια και τη συνεργασία του αριστερόστροφου και του δεξιόστροφου λαϊκισμού. Το πρόβλημα είναι ότι η άνοδος των δυνάμεων της σκληρής και της άκρας λαϊκίστικης Δεξιάς σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, στην οποία τόσο συνέβαλε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με την επιχειρηματολογία και τις επιλογές της, κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Προκαλεί αστάθεια στην ευρωζώνη και την αρνητική αντίδραση των κυβερνήσεων των περισσότερο αναπτυγμένων κρατών της ευρωζώνης, οι οποίες δυσκολεύονται να αναλάβουν πρόσθετες ευρωπαϊκές υποχρεώσεις όσο πνέει ισχυρός ο πολιτικός άνεμος του ιταλικού και του ευρωπαϊκού λαϊκισμού.

*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας  

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]