Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Το πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα είναι διπλό, καθώς, εκτός από τη δημοσκοπική πίεση που δέχονται τόσο το κυβερνών κόμμα όσο και ο ίδιος σε ό,τι αφορά τη δημοφιλία του, μαζεύονται «σύννεφα» γύρω από την οικονομία που ξεφτίζουν το αφήγημα της «καθαρής εξόδου». Το κλίμα στις αγορές έχει επιδεινωθεί και ο δανεισμός του Δημοσίου δυσκολεύει, καθώς τα επιτόκια για τα δεκαετή ομόλογα έχουν σκαρφαλώσει σε απαγορευτικά επίπεδα.
Οταν η διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ κυμαίνεται μεταξύ 11 και 19 ποσοστιαίων μονάδων, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι «καμικάζι» για να αποφασίσει τη διενέργεια πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο. Εκτός εάν πιστεύει ότι με τη «φιέστα» που θα διοργανώσει στις 20 Αυγούστου για το «τέλος των Μνημονίων» οι ψηφοφόροι θα πανηγυρίζουν στην πλατεία Συντάγματος και θα ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό.
Η παγίωση της διψήφιας διαφοράς της Ν.Δ. δεν μπορεί να αλλάξει τόσο εύκολα. Οι πολίτες φαίνεται ότι έχουν βγάλει την ετυμηγορία τους για τον κ. Τσίπρα. Αλλωστε το έργο το έχουμε δει και στο παρελθόν, κυβερνήσεις να ελπίζουν ότι θα αυξηθεί η συσπείρωσή τους μέχρι την Κυριακή των εκλογών, αλλά η εξέλιξη αυτή να μην καταγράφεται τελικά στις κάλπες.
Επιπλέον, ο πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με το αίτημα της κοινωνίας για εκλογές. Σύμφωνα με την έρευνα της Public Issue, το 56% των ερωτηθέντων επιθυμεί πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ποσοστό που δεν έχει βρεθεί ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και τον Δεκέμβριο του 2014, όταν ήταν ορατή η μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η πλειοψηφούσα τάση ήταν να εξαντληθεί η τετραετία της κυβέρνησης της Ν.Δ.
Οι επαναστατικές φαντασιώσεις
Τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική γιατί οι πολίτες πολύ απλά βλέπουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δεν έχει πολύ δρόμο μπροστά της. Οταν μάλιστα ο πρωθυπουργός με το τελευταίο τηλεοπτικό σποτάκι υποστηρίζει ότι επιστρέφει πλέον η κανονικότητα, τη στιγμή που η καθημερινότητα για το μέσο νοικοκυριό επιδεινώνεται από τους φόρους και την ανεργία, τότε είναι ξεκάθαρο ότι στο Μαξίμου έχουν χάσει την μπάλα. Πώς μπορεί να μιλάει ο κ. Τσίπρας για κανονικότητα όταν τον Δεκέμβριο οι συνταξιούχοι θα χάσουν έως και 18% των αποδοχών τους; Αυτά παθαίνει κανείς όταν συγκρούεται με την πραγματικότητα και πιστεύει ότι από αυτή την αναμέτρηση μπορεί να βγει νικητής.
Το πιθανότερο για τον πρωθυπουργό είναι να επιχειρήσει να μεταθέσει τις εκλογές για τον Μάιο του 2019 ελπίζοντας σε δημοσκοπικό θαύμα, αλλά να διαπιστώνει κάθε ημέρα που περνάει ότι είναι χειρότερη για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΑΕΠ γκρεμίζει κάθε προσπάθεια για ελάφρυνση του χρέους
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη οικονομολόγων υπό τον κ. Νίκο Χριστοδουλάκη, που είχε παρουσιασθεί από τη «Διανέοσις», η εμμονή των δανειστών για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% κατά την περίοδο 2019-2022 θα οδηγήσει σε εσωτερική ασφυξία.
Σύμφωνα με τους μελετητές, «ο συμβιβασμός πρέπει να προβλέπει ότι η χώρα θα παραμείνει σε δημοσιονομική κινητοποίηση, ικανή να διασφαλίζει έναν στόχο πλεονάσματος της τάξεως 1,5% του ΑΕΠ για την εξόφληση
χρέους, ενώ ένα άλλο 2% του ΑΕΠ να κατευθύνεται στη χρηματοδότηση
παραγωγικών επενδύσεων. Αυτό με τη σειρά του θα επιτύχει ταχύτερη μείωση του χρέους, διότι όσο πιο υψηλός είναι ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ τόσο πιο γρήγορα μειώνεται όταν αυξάνει το ΑΕΠ. Ο λόγος είναι ότι τότε η οικονομία έχει μεγαλύτερη
δυνατότητα άντλησης φορολογικών εσόδων παρά όταν ισόποσα μειώνεται το χρέος.
Αν, για παράδειγμα, το χρέος είναι 200 χρηματικές μονάδες και το ΑΕΠ 100, μια μείωση 20 μονάδων στο χρέος θα το φέρει στο 180% το ΑΕΠ, ενώ μια αύξηση 20 μονάδων στο ΑΕΠ θα κάνει το χρέος να είναι 167% του ΑΕΠ». Το παράδειγμα αυτό δείχνει πόσο κοστίζει στη χώρα η απώλεια όλων των στόχων ανάπτυξης την τελευταία τριετία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χάνει την ανάπτυξη και έτσι εξουδετερώνει τα δυνητικά οφέλη από μία πιθανή ελάφρυνση του χρέους.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]