Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Η ΙΔΕΑ είναι ενδιαφέρουσα, αλλά ούτε αυτή είναι νέα. Αρκετές φορές στο παρελθόν διάφορες κυβερνήσεις σκέφτηκαν το «σπάσιμο» της αφύσικα υπερτροφικής Β’ Αθηνών. Αλλά δεν το έκαναν. Οπως δεν το έκανε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Η οποία, εντός της τρέχουσας δεύτερης θητείας της, άλλαξε τον εκλογικό νόμο σε απλή αναλογική, χωρίς να πειράξει όμως την υπερμεγέθη Β’ Αθηνών. Ηταν τότε που η κυβέρνηση έψαχνε τη «μαγική πλειοψηφία των 200», ώστε ο νέος εκλογικός νόμος να εφαρμοστεί αμέσως από τις επόμενες εκλογές. Τότε που διά του Ν. Βούτση είχε αφεθεί να εννοηθεί σαφώς ότι ήταν καλοδεχούμενες και οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής. Η αποτυχία συγκέντρωσης 200 ψήφων υπέρ της άμεσης εφαρμογής της απλής αναλογικής ήταν η πρώτη στρατηγικής σημασίας ήττα που υπέστη η κυβέρνηση.
ΑΠΕΤΥΧΕ να «δέσει» τη «δεξιά παρένθεση», αλλά κυρίως απέτυχε να διευρύνει τις πολιτικές συμμαχίες της προς το Κέντρο και την Κεντροαριστερά. Καθώς δεν ανταποκρίθηκαν ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε το Ποτάμι, με αποτέλεσμα ο Α. Τσίπρας να μείνει περιχαρακωμένος-εγκλωβισμένος στο γνωστό «αντιμνημονιακό συνονθύλευμα». Επαναφέροντας τώρα την ιδέα της… αλλαγής του… αλλαγμένου εκλογικού νόμου η κυβέρνηση επιδιώκει να βγει από την πολιτική απομόνωσή της και να βρει συμμάχους πέραν των ΑΝ.ΕΛ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο ότι προσπαθεί να «πατήσει» τώρα πάνω σε μια από τις προτάσεις που είχε κάνει η Φ. Γεννηματά για το «σπάσιμο» της Β’ Αθηνών. Προφανώς, όμως, μέσα στον ευρύτερο πανικό που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό τη συμπεριφορά της κυβέρνησης, το Μ. Μαξίμου δείχνει να αγνοεί ότι το ΚΙΝ.ΑΛ. ζήτησε ήδη εκλογές πριν από το τέλος του προγράμματος. Ζητώντας εκλογές -δηλαδή αλλαγή κυβέρνησης- η Φ. Γεννηματά είναι προφανές ότι δεν προτίθεται να ανταποκριθεί στο «νέο» πολιτικό κόλπο που σκαρφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα μπορούσε ποτέ να το κάνει, όχι μόνο γιατί δεν θα ήταν σοβαρό, αλλά γιατί ουσιαστικά θα αποδυνάμωνε, αν δεν ακύρωνε, τη μείζονα πολιτική πρόταση για άμεσες εκλογές.
ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ότι, όπως ο Α. Τσίπρας φοβήθηκε στη Μυτιλήνη να μην περικυκλωθεί από τη δυσαρέσκεια των πολιτών, έτσι τώρα πασχίζει να μην περικυκλωθεί ασφυκτικά από τα αδιέξοδα που του έχουν δημιουργήσει η πολιτική ανεπάρκειά του, αλλά και η αλαζονεία του. Γι’ αυτό ουσιαστικά κάνει μια νέα καταδικασμένη προσπάθεια, μήπως με το «τυράκι» της Β’ Αθηνών οι επόμενες εκλογές γίνουν με απλή αναλογική. Μια επιδίωξη που ουσιαστικά φέρνει ακόμα πιο κοντά τις εκλογές…
Στην «λάθος μεριά»
Μια παλιά στιχομυθία του Α. Τσίπρα με τον Κ. Τζαβάρα, μετά τα γεγονότα της Marfin, ίσως εξηγεί πολλά. Μεταξύ αυτών και την εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης για τη συμπλήρωση 8 χρόνων από τις 4 στυγερές δολοφονίες. Ούτε μία λέξη συμπόνιας για τις οικογένειες των θυμάτων ή καταδίκης των δολοφονιών.
Ο βουλευτής της Ν.Δ. κατηγορούσε τον τότε πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι δείχνει ανοχή στην κατασκευή μολότοφ στα πανεπιστήμια. «Και τι κακό έχουν οι μολότοφ;», ρώτησε ο Α. Τσίπρας. «Τι κακό; Καίνε κόσμο», απάντησε ο Κ. Τζαβάρας. Και ανταπάντησε ο νυν πρωθυπουργός: «Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν»!
Τα 4 θύματα της δολοφονίας στη Marfin στις 5/5/2010 προφανώς «βρέθηκαν» στη λάθος «μεριά». Σε αντίθεση με εκείνους που τις έριξαν. Οι οποίοι, προφανώς, ήταν στη «σωστή μεριά». Το μέγα λάθος της κυβέρνησης -παρά τις νεοφιλελεύθερες και μνημονιακές κωλοτούμπες- είναι ότι νομίζει πως μπορεί να είναι «Αριστερά» απλώς σκεπτόμενη και συμπεριφερόμενη όπως τότε που ήταν στο 4%. Κι αυτό κοστίζει.
Ταξικό πολιτική και «Αυριανισμός»
Ο «Αυριανισμός» όχι μόνο έχει υιοθετηθεί πλήρως από την «παρέα του Μαξίμου», αλλά αποτυπώνεται πλέον και σε επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις. Γλώσσα πεζοδρομιακή, συκοφαντική, φθονερή και μες στη λάσπη. Μια γλώσσα που μαζί με την πόλωση, όπως προσδοκούν οι κυβερνητικοί επιτελείς, μπορεί να συσπειρώσει τη διαλυμένη εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Το δεύτερο «εργαλείο» είναι η «επίδειξη» της ταξικότητας της ακολουθούμενης πολιτικής. Μιας πολιτικής που δεν βελτίωσε τη ζωή κανενός φτωχού, αλλά φτωχοποίησε πολλούς που κάποτε ανήκαν στη μεσαία τάξη. Κι έτσι έκλεισε την ψαλίδα, δοξάζοντας την «ιδεολογία» τού «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα»…
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Κι επ’ αυτού η κυβέρνηση πράγματι έχει να επιδείξει «έργο». Το 2010 περίπου 840.000 φορολογούμενοι δήλωναν ετήσιο εισόδημα 18.000 ευρώ (δηλαδή μηνιαίο εισόδημα περίπου 1.500 ευρώ). Το 2017 όσοι δηλώνουν το ίδιο εισόδημα είναι σχεδόν οι μισοί, μόλις 450.000 φορολογούμενοι!
Αρκεί όμως το «τρόπαιο» της «ψόφιας κατσίκας του γείτονα»;
Βούτσης στο πλευρό του Τσακαλώτου
Η στήλη το είχε επισημάνει στο φύλλο της Κυριακής και χθες ήρθε η επίσημη επιβεβαίωση. Ο Ν. Βούτσης, παίρνοντας αποστάσεις από την παραμυθία της «καθαρής εξόδου», στήριξε τη «γραμμή Τσακαλώτου»: Είπε ότι «είναι άκαιρη η συζήτηση για το ποια μέτρα θα παρθούν πίσω». Εννοώντας προφανώς και την αναβολή της νέας μείωσης των συντάξεων, την οποία πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν περίπου σαν… δεδομένη. Αλλά και την αύξηση του κατώτατου μισθού ή την πλήρη επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων.
Για τους γνωρίζοντες το εσωκομματικό τοπίο του ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική επιρροή που έχει ο Ν. Βούτσης, η στήριξη του Ευ. Τσακαλώτου ίσως δείχνει και το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών…
Φόβος για θερμό επεισόδιο
Περίπου 7 στους 10 Ελληνες (67%), σύμφωνα με την έρευνα της Prorata για το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ, που δημοσιεύτηκε στο «Εθνος», φοβούνται θερμό επεισόδιο με την Τουρκία.
Το 61% λέει ότι του προκαλεί «οργή» η ένταση με την Τουρκία και ίδιο ποσοστό δηλώνει ότι νιώθει «απογοήτευση για την αδυναμία της Ελλάδας» να αντιμετωπίσει την ένταση.
Ακόμα ένας «θρίαμβος» της τριάδας Τσίπρας-Κοτζιάς-Καμμένος…
Απορίες
1. Οταν ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι είναι «εθνικά επιζήμιο» το αίτημα για εκλογές, είναι αυτοκριτική για το 2015;
2. 1.200 νέοι μετανάστες σε μόλις 6 μέρες στα νησιά του Β. Αιγαίου, άραγε, είναι καλή επίδοση;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]