Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ο «διαβολομήνας» ξεκίνησε με το Brexit, που αποτελείωσε τον Κάμερον κι έφερε την Τερέζα Μέι στην Ντάουνινγκ Στριτ, και έκλεισε με τη σφαγή του Μονάχου. Στο διάβα του οι κάτοικοι του πλανητικού χωριού γίναμε ακόμη μάρτυρες:

-Της ανάδειξης του Ντόναλντ Τραμπ σε υποψήφιο πρόεδρο των Ρεπουμπλικανών. Οι ακραίες και αλλοπρόσαλλες θέσεις του προκαλούν έντονη διεθνή ανησυχία.

-Της επίθεσης του ISIS στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης με 45 νεκρούς. Η μετατροπή του Ισλαμικού Κράτους από σύμμαχο σε εχθρό της Τουρκίας έσβησε και την τελευταία ψευδαίσθηση ομαλότητας, στρώνοντας το χαλί στους πραξικοπηματίες.

-Της δολοφονίας πέντε αστυνομικών στο Ντάλας και άλλων τριών στο Μπατόν Ρουζ της Λουζιάνα από μαύρους βετεράνους του αμερικανικού στρατού, οι οποίοι αντέδρασαν στις συνεχιζόμενες δολοφονίες μαύρων από την Αστυνομία.

-Της μαζικής δολοφονίας στη Νίκαια της Κυανής Ακτής από έναν Τυνήσιο οδηγό φορτηγού στο όνομα του ΙSIS. Έγινε ανήμερα της εθνικής εορτής στη Γαλλία, στοιχίζοντας τη ζωή σε 84 ανθρώπους.

-Του παλαιάς κοπής και πρωτοφανούς αγριότητας στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία με τους 250 νεκρούς και τους δεκάδες χιλιάδες «καρατομημένους» από τον διψασμένο για εκδίκηση και απόλυτη εξουσία Ερντογάν. Ενα πραξικόπημα που απομακρύνει ραγδαία τη γειτονική χώρα από την Ευρώπη και την αποσταθεροποιεί συθέμελα.

-Δύο από τα μεγαλύτερα τρομοκρατικά χτυπήματα των τελευταίων χρόνων σε Βαγδάτη και Καμπούλ, με 200 και 80 νεκρούς αντίστοιχα.

Η ανθρωπότητα θυμίζει φορτηγό στον κατήφορο με σπασμένα φρένα. Υπάρχει κάποια μεταφυσική εξήγηση γι’ αυτό; Είναι τυχαίο; Ας ευχηθούμε να μην ξανακάνουμε ταμείο στις 24 Αυγούστου.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου που κυκλοφορεί