Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Μίλησε, έτσι, για «μαύρο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», με τη συμμετοχή ενός «παρακράτους» οικονομικού εγκλήματος, διαπλεκόμενων επιχειρηματιών, προπαγανδιστών και παραδημοσιογράφων. Θα νόμιζε κανείς ότι σε μια κρίση ειλικρίνειας περιέγραφε το «σύστημα εξουσίας» το οποίο προσπαθεί ο ίδιος να στήσει, χρησιμοποιώντας παρακρατικές μεθόδους και πλήθος μισθωμένων προπαγανδιστών. Ο πρωθυπουργός όμως, στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, μιλούσε για τους πολιτικούς αντιπάλους του. Προσπαθώντας μάλιστα να περιγράψει τι «συμβαίνει» με την ανομία και τη διαφθορά κατέφυγε στη μέθοδο της αντιμετάθεσης: Προσήψε στους αντιπάλους του πως κάνουν ό,τι έκαναν ο ίδιος και το κόμμα του, πρώτα για να αναρριχηθούν και μετά για να διατηρηθούν στην εξουσία.

«Απλά πράγματα». Ο αδύναμος πρωθυπουργός προσπάθησε να αντλήσει δύναμη αυτοεμφανιζόμενος σαν «θύμα» αόρατων δυνάμεων. Κλασικά εικονογραφημένα για τον Α. Τσίπρα: «Ούτε παίζουμε. Ούτε φοβόμαστε. Ούτε ντιλάρουμε». Κάπως έτσι αναγορεύεται κάποιος σε παγκοσμίου βεληνεκούς μετρ της μετατροπής του μαύρου σε άσπρο. Εκεί όμως που «προδόθηκε» μόνος, αφαιρώντας αξιοπιστία και απ’ ό,τι άλλο είπε, ήταν όταν προσπάθησε να περιγράψει την «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια και το μεταμνημονιακό κοινωνικό του όραμα.

Ο πρωθυπουργός, που έκανε κεντρική πολιτική της κυβέρνησής του τη φτωχοποίηση και την εξομοίωση προς τα κάτω, διά της ισοπέδωσης, δεν δίστασε να εκστομίσει το εξής: «Η κοινωνία των χαμηλών προσδοκιών δεν μπορεί παρά να είναι αντίπαλος της Αριστεράς»! Ο άνθρωπος που έκανε «επιστήμη» τη φτωχοποίηση, ώστε μετά μ’ ένα επιδοματάκι να υποδύεται τον «λαϊκό ηγέτη» που σκορπά χαρά στο πόπολο, όρισε σαν πολιτικό αντίπαλό του τη δική του πολιτική. Το τέλος της λογικής; Οχι, το ανύπαρκτο τέλος του πολιτικού θράσους.

Κάτι που φάνηκε κι όταν μίλησε για την «καθαρή έξοδο». Χαρακτήρισε «ραγιαδισμό» την πιστοληπτική γραμμή στήριξης, ποιος; Ο άνθρωπος που ψήφισε το 3ο και αχρείαστο Μνημόνιο και κυρίως ο άνθρωπος που υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια! Στην «αριστερή» λογική του, η δέσμευση όλης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια είναι μικρότερος ραγιαδισμός από ένα ενδιάμεσο πρόγραμμα, που εξασφαλίζει τη φτηνή χρηματοδότηση της χώρας…

Και γιατί τα είπε όλα αυτά; Ο στόχος είναι τόσο εμφανής όσο και ψευδεπίγραφος: Θα κυβερνάμε μόνοι μας, δεν θα συγκυβερνάμε με την τρόικα, θα υπάρχει πιο χαλαρή επιτήρηση. Μ’ άλλα λόγια, άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει -μερική έστω-ανάκτηση της χαμένης εθνικής κυριαρχίας. Ομως πάλι παίζει με την «αξιοπρέπεια» των Ελλήνων. Οπως έπαιξε και με το «δημοψήφισμα της περηφάνιας», όταν έκανε κουρελόχαρτο την αξιοπρέπεια, όχι μόνο των «χορευτών του Συντάγματος», αλλά όλης της χώρας.

Αν υπήρχε ψήγμα αλήθειας στα λεγόμενα του πρωθυπουργού, θα μπορούσε π.χ. να πει ότι θα ακυρώσει τη νέα μείωση των συντάξεων και θα αποτρέψει τη μείωση του αφορολογήτου. Με υπερπλεόνασμα 4,2%, όπως ανακοινώθηκε χθες, με πιο χαλαρή επιτήρηση όπως είπε, κυβερνώντας… πιο μόνος του, γιατί δεν δεσμεύτηκε για την κατάργηση των δύο επαχθών μέτρων τα οποία ο ίδιος ψήφισε; Προφανώς γιατί όλα έχουν τα όριά τους. Ακόμα και ο αυτοδιασυρμός ενός αμοραλιστή…

«Καλύτερα» Αυταπατημένοι

Η ζωή κάποια στιγμή σού θέτει σοβαρά κι αμείλικτα διλήμματα και καλείσαι να επιλέξεις. Τι είναι «καλύτερο» να είσαι; «Απατεώνας ή ηλίθιος», όπως έλεγε π.χ. παλαιότερα ο μακαρίτης ο Τεγόπουλος, για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Καλό δεν είναι ούτε το «απατεώνας» ούτε το «ηλίθιος». Αλλά κάποιο από τα δύο, για κάποιους, είναι λιγότερο κακό από το άλλο. Τότε, αρκετοί από τους εμπλεκόμενους προτίμησαν το χαρακτηρισμό του «ηλίθιου». Ηταν πιο «ανώδυνος»… Κάπως έτσι ήρθε τώρα και το πλήρωμα του χρόνου να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ αν με όσα έλεγε κι έκανε το 2015 ήταν «απατεώνες ή αυταπατημένοι». Την εναλλακτική του «απατεώνα» την έβαλε ο ίδιος ο Α. Τσίπρας κι όχι κάποιος τρίτος. Το γιατί φάνηκε και χθες. Οταν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κούλογλου στον ΣΚΑΪ δεχόταν με μεγάλη άνεση, για να μην πω και με κρυφή χαρά για τον υποκρυπτόμενο ρομαντισμό, ότι ήταν όλοι αυταπατημένοι, αλλά όχι ψεύτες ή απατεώνες, που εξαπάτησαν τον λαό. Λογικό. Είναι πιο «χαριτωμένο» να είσαι εξαπατημένος. Πόσω μάλλον όταν τα κίνητρά σου ήταν «αγαθά» και έδειχναν αγωνιστικότητα. Αλλά όταν μιλάμε για τη διακυβέρνηση μιας χώρας που βρίσκεται σε βαθιά κρίση, η αυταπάτη έχει να συγκρουστεί με πιο θεμελιώδεις έννοιες, όπως η αντίληψη, η γνώση και η στοιχειώδης σοβαρότητα…

Η πιο δύσκολη νύχτα στη Λέσβο

Τα επεισόδια που έγιναν στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη μεταξύ κατοίκων και μεταναστών ήταν από τα πιο έντονα που έχουν γίνει ως τώρα. Στη διαμαρτυρία των κατοίκων «τρύπωσαν» και ακροδεξιά στοιχεία, που πρωταγωνίστησαν στις βιαιοπραγίες. Αλλά όπως είπε και ο δήμαρχος του νησιού Σπ. Γαληνός, κυρίως «ήταν ο φόβος της τοπικής κοινωνίας». Οσο γι’ αυτή τη νύχτα -«μια από τις πιο δύσκολες νύχτες που έχει περάσει η Λέσβος»-, όπως είπε, φταίει η «κυβερνητική αδράνεια». Και πού να μην υπήρχε η γνωστή κυβερνητική «ευαισθησία»…

Σαμαράς επιμένει: «Μέχρι τέλους»

Αυτή τη φορά δεν απάντησε μέσω συνεργατών του ο Α. Σαμαράς. Απάντησε ο ίδιος με προσωπική δήλωσή του στον Α. Τσίπρα. Κι απάντησε ευθέως για το «φόβο» του πρωθυπουργού: Εχει «φόβο για το μέλλον, γιατί έρχεται η Ν.Δ. Φόβο για το χθες, γιατί γίνονται συγκρίσεις με το 2014». Αλλά δεν έμεινε εκεί. Περιέγραψε «σκηνές από τα προσεχώς»: «Ως προς την εμπάθειά του για μένα, με τιμά και τον ευχαριστώ. Και πάντως θα τον πάω ως το τέλος»…

Ο Κυρίτσης, οι μπογιές και ο Ρουβίκωνας

Ο Ρουβίκωνας, είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Κυρίτσης, είναι μια «πολιτική ομάδα». Η οποία, όπως εξήγησε, «είναι παραβατική, αλλά όχι εγκληματική». Και προς επίρρωση των λεγομένων του, πρόσθεσε ότι οι μπογιές «είναι κλασική μορφή ακτιβισμού». Σοφόν το σαφές, αν και παραμένει η σύγχυση μεταξύ εγκληματικότητας και ανομίας. Το ερώτημα όμως είναι αν ο κ. Κυρίτσης θα δεχόταν π.χ. να υποστεί τις συνέπειες της «κλασικής μορφής ακτιβισμού» από μια άλλη «πολιτική ομάδα», που διαφωνεί μαζί του.

Απορίες

1. Πώς θα στείλει ο Ντιμιτρόφ τις τελικές προτάσεις του στον Κοτζιά; Με e-mail ή με viber;
2. Υπάρχει εισαγγελέας να ενδιαφερθεί για το μεγάλο φαγοπότι της Unicef Greece, που οδήγησε σε Grexit και διεθνή διασυρμό;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]