Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Υπουργοί, γενικοί γραμματείς, σύμβουλοι, ειδικοί συνεργάτες και μετακλητοί υπάλληλοι κατέλαβαν πεντάστερα ξενοδοχεία και έζησαν τα μεγαλεία της εξουσίας λαμβάνοντας μάλιστα οδοιπορικά και εκτός έδρας αμοιβές. Ορισμένοι από αυτούς θα θυμήθηκαν τις μαθητικές τους εκδρομές, άλλοι τις αγωνιστικές περγαμηνές τους στα ελεύθερα κάμπινγκ και τις πύρινες ομιλίες τους στα φεστιβάλ της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Οσο για την «παραγωγική ανασυγκρότηση», που ήταν και το θέμα του Συνεδρίου, οι πλέον ακατάλληλοι να μιλήσουν ήταν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, οι οποίοι κατάφεραν στη διετία 2015-2016 να ρίξουν τη χώρα στην ύφεση όταν η υπόλοιπη Ευρώπη σημείωνε αναπτυξιακά άλματα.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταλάβει την εξουσία, όπως θα έλεγε και η σύζυγος του πρωθυπουργού, η οποία επίσης τα τελευταία τρία χρόνια σημειώνει ραγδαία επαγγελματική ανέλιξη, και δεν νομίζουμε ότι κανένα στέλεχός του έχει διάθεση να την εγκαταλείψει γρήγορα.
Ο πρωθυπουργός είναι σχεδόν βέβαιο ότι στις συνομιλίες που θα έχει με τα στελέχη του και τους δημοσκόπους που εμπιστεύεται θα ψάχνει να βρει τον κατάλληλο χρόνο για να προσφύγει σε εκλογές. Οταν θα διαβάζει τα γκάλοπ θα απογοητεύεται. Η διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ έχει παγιωθεί στις 10 μονάδες παρά το γεγονός ότι τους τελευταίους τέσσερις μήνες το Μαξίμου έχει ρίξει όλα του τα όπλα.
Εβαλε στη δημόσια ατζέντα το Σκοπιανό ελπίζοντας ότι θα διασπάσει τη Ν.Δ. αλλά ύστερα από τα συλλαλητήρια ο πρωθυπουργός κατάλαβε ότι δεν θα βρει τη ψήφο του εάν παραχωρήσει το όνομα της Μακεδονίας. Αμέσως μετά οι μηχανισμοί της κυβέρνησης έριξαν στην αρένα τη Novartis και αίφνης 10 πολιτικά στελέχη πρώτης γραμμής από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν στο στόχαστρο του Μαξίμου. Και πάλι το κόλπο δεν έπιασε ενώ μόλις την περασμένη Τετάρτη η Επιτροπή της Βουλής, που συστάθηκε για λόγους εντυπώσεων και μόνο, επέστρεψε τον φάκελο με τους «προστατευόμενους μάρτυρες» στη Δικαιοσύνη.
Το αφήγημα της «καθαρής εξόδου» δεν το πιστεύει ούτε ο Φίλης, η οικονομία σέρνεται μεταξύ ισχνής ανάπτυξης και αποπληθωρισμού, οι δανειστές μεταθέτουν τις αποφάσεις για μετά το χρέος, μέχρι και οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ τα έβαλαν με τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή «ξεπουλά» τις ενεργειακές μονάδες της Επιχείρησης.
Δεν υπάρχει κανένα ενθαρρυντικό στοιχείο για την κυβέρνηση ώστε τα στελέχη της να δώσουν τη μάχη μέχρι τέλους παρά μόνο η νομή της εξουσίας. Το στοιχείο αυτό δεν είναι αμελητέο. Η επιστροφή από τα «πεντάστερα ξενοδοχεία» στα αμπέχονα δεν είναι εύκολη. Τον δρόμο αυτόν τον επέλεξαν το καλοκαίρι του 2015 οι Λαφαζάνηδες σε αντίθεση με τους σημερινούς κυβερνώντες που σε μία βραδιά έγιναν μνημονιακότεροι των μνημονιακών.
Εάν η εικόνα των δημοσκοπήσεων παραμείνει δυσμενής για τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε ο κ. Τσίπρας θα εγκαταλείψει το σενάριο της κάλπης για το προσεχές φθινόπωρο και θα τα δώσει όλα για τον Μάιο του 2019, μαζί με τις ευρωεκλογές. Θα έχει κερδίσει αρκετούς μήνες εξουσίας ελπίζοντας στο θαύμα ενώ τα στελέχη του θα γεμίσουν από καρτ ποστάλ τύπου Ρόδου αφήνοντας στα συρτάρια τους τα αμπέχονα, που θα ξαναφορέσουν μετά τις κάλπες, όποτε κι αν γίνουν.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]