Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Η σουρεαλιστική αντίδραση της Νεοζηλανδής πρωθυπουργού, Τζασίντα Αρντεν, στις πιέσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Βρετανίας για συμμετοχή στο αντιρωσικό κυνήγι μαγισσών, δείχνει πόσο ασφυκτικές πιέσεις δέχονται κάποιες μικρομεσαίες χώρες να πάνε ενάντια στα συμφέροντά τους.

Αν η βελγική κυβέρνηση υποκύψει τελικά στο μαρκάρισμα -όπως διαφαίνεται- τότε οι μόνες ευρωπαϊκές χώρες που δεν θα απελάσουν Ρώσους διπλωμάτες ή δεν θα πάρουν άλλα μέτρα κατά της Μόσχας (όπως π.χ. η Βουλγαρία, που ανακάλεσε τον πρεσβευτή της) θα είναι Ελλάδα, Κύπρος, Αυστρία, Πορτογαλία, Μάλτα, Σλοβενία, Σλοβακία, Ελβετία, Σερβία και Βοσνία. Η Τουρκία άλλο που δεν ήθελε να συνταχθεί με τη Ρωσία σε ένα ανώδυνο για την ίδια ζήτημα (υπόθεση Σκριπάλ), ενώ το Ισραήλ, για λόγους που αφορούν τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή, απέφυγε επίσης να απελάσει ρωσικό προσωπικό.

Τη μεγαλύτερη ζημιά γοήτρου και ουσίας την έπαθαν Ιταλία-Γερμανία, που σύρθηκαν σχεδόν εξευτελιστικά στο άρμα των αγγλοσαξονικών κυρώσεων, τορπιλίζοντας ζωτικά οικονομικά τους συμφέροντα με τη Ρωσία. Απέλασαν 4 Ρώσους διπλωμάτες εκάστη, παρόλο που η Ρώμη διατηρεί προνομιακούς δεσμούς με τον Πούτιν και το Βερολίνο -ω της ειρωνείας- υπέγραψε την Τρίτη την κατασκευή του αγωγού Nordstream 2 για να προμηθεύεται από τη Ρωσία το ένα τρίτο των γερμανικών αναγκών σε αέριο!

Δυστυχώς, η Ιταλία είναι πλέον μια «φτωχο-ιμπεριαλιστική» δύναμη, που υποχωρεί στα νταηλίκια του Ερντογάν, ενώ η Γερμανία έδειξε να μην μετράει καθόλου εκτός ευρωζώνης. Σύσσωμος ο πολιτικός και οικονομικός της κόσμος τραβάει τα μαλλιά του για τον αυτοπυροβολισμό στα πόδια – από πρώην επιτρόπους και κορυφαία στελέχη του SPD, μέχρι την AfD, την Die Linke και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Πολύ ψυχόδραμα και ουσία μηδέν.

Στο κάτω κάτω, βρε αδερφέ, αν είχαν τα κότσια ας μιμούνταν την Ελλάδα…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]