Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ποιος θέλει να αντιμετωπίζει μόνον προβλήματα που ο ίδιος φύτεψε; Μάλλον προετοιμασμένον για συνεχείς φώτο opportunities, σαν το γελαστό παιδί, τον βλέπω παρά για πρωθυπουργό που αντιλαμβάνεται ότι η χώρα είναι καράβι ακυβέρνητο.

Τι θυμήθηκα τώρα! Σε κηδεία σπουδαίας γυναίκας, που έστησε ένα ολόκληρο και μοναδικο μουσείο με εκθέματα-αριστουργήματα, είδαμε να μπαίνει κυρία εξαιρετικά γελαστή. Τη χαιρετούσαν, της μιλούσαν, το φέρετρο μπροστά της αλλά αυτή δεν έκρυβε τη χαρά της. Την κοιτούσαμε όλοι αποσβολωμένοι. Λίγο μας πήρε και καταλάβαμε ότι το λίφτινγκ δεν είχε επιτύχει και έμενε χαμογελαστή συνεχώς.

Οχι, ο πρωθυπουργός δεν έκανε λίφτινγκ. Απλώς κάποιος image maker του είπε ότι όταν είναι χαμογελαστός δείχνει αμέριμνος. Αυτό καθησυχάζει τους πολίτες και κάνει τους πολιτικούς του αντιπάλους να σκέπτονται ότι έχει λυμένα όλα τα προβλήματα. Δεν του πέρασε από το νου ότι οι πολίτες έχουν οι ίδιοι πλέον τεράστια προβλήματα, οι ίδιοι δυστυχούν, οπότε βλέποντάς τον μες στην καλή χαρά δυο πράγματα σκέπτονται: ή ότι δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται ή ότι τον χαπακώνουν.

Ο,τι όμως κι αν συμβαίνει το ζήτημα είναι ένα: Η χώρα είναι μικρό καράβι ακυβέρνητο και ο Αλέξης Τσίπρας κάνει ό,τι μπορεί ώστε να μείνει έτσι. Θα μας πει ΜΙΑ ακόμη χώρα, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία ισχύει η απλή αναλογική; ΜΙΑ! Ηδη το κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα ενισχύει την ιδέα της δημιουργίας κι άλλων κομμάτων-σφραγίδα που συμβάλλουν αποφασιστικά στην πλήρη ακυβερνησία. Και στο Βέλγιο για ένα σχεδόν χρόνο είχαν μείνει χωρίς κυβέρνηση αλλά δεν το πήρε κανείς είδηση. Αλλά εμείς δεν είμαστε Βέλγιο κι έχουμε τους θεσμούς στα παλαιότερα των υποδημάτων μας γραμμένους.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν φέρνει την απλή αναλογική επειδή την υποσχέθηκε. Γιατί δεν έφερε νόμο για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ -για τον οποίο τον ψήφισαν και νεοδημοκράτες- ή τον πρώτο μισθό των 751 ευρώ ή τη 13η σύνταξη; Νομίζει ότι η απλή αναλογική του δίνει πάτημα να μένει στην εξουσία.

Θαρρώ ότι υπολογίζει χωρίς τους ψηφοφόρους και θα του μείνει το χαμόγελο καρφιτσωμένο, ακόμη κι όταν θα κλείνει πίσω του η σιδερένια πόρτα του Μαξίμου.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου