Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Αναδεικνύει την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου από τη Θεσσαλονίκη (Νέα Μεσημβρία) προς τα Σκόπια και την αναβάθμιση της ηλεκτρικής διασύνδεσης των δύο χωρών προφανώς με αφορμή την επικαιρότητα και τις πυρετώδεις εξελίξεις στο διπλωματικό επίπεδο για την επίλυση του ονοματολογικού. Το κείμενο αποτελεί παράλληλα μια καλή υπενθύμιση πως η γειτονική χώρα ούτε μπαμπούλας είναι ούτε εχθρός με τον οποίο βρισκόμαστε σε καθεστώς Ψυχρού Πολέμου. Οι οικονομικές και επιχειρηματικές σχέσεις Ελλάδας και ΠΓΔΜ ακολουθούν εδώ και χρόνια τη δική τους «διπλωματία», όπως άλλωστε και η διαρκής επικοινωνία των δύο λαών με ταξίδια αναψυχής εκατέρωθεν.

Είναι προφανές λοιπόν πως οι πολιτικές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις δεν γίνονται κάτω από κάποια βαριά σκιά και είναι ακόμα προφανέστερο πως η αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, αντιμετωπίζει το θέμα σε υψηλό επίπεδο όπως επιτάσσει το εθνικό συμφέρον. Η μοναδική κόκκινη γραμμή που χαράζει είναι η ενδοκυβερνητική συνεννόηση, κάτι απολύτως θεμιτό και λογικό. Ποιον εξυπηρετεί λοιπόν η «θολούρα» που δημιουργούν τα τσαλαβουτήματα στα ρηχά και εκ του ασφαλούς των Ανεξάρτητων Ελλήνων;

Από τη μία ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. και υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος αρθρογραφεί μαχητικά ζητώντας δημοψήφισμα για το όνομα των Σκοπίων γράφοντας πως «ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αποφασίσει για την πρωτοφανή, στην Ιστορία της ανθρωπότητας, εκχώρηση της Ιστορίας και του πολιτισμού του σε άλλον λαό». Από την άλλη, το κόμμα του διαρρέει στο ΑΠΕ πως οι Ανεξάρτητοι Ελληνες εκφράζουν την εμπιστοσύνη τους στον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και δεν προκαταλαμβάνουν τίποτα πριν τελειώσει η διαπραγμάτευση. Αν αυτό δεν χαρακτηρίζεται ως πολιτική διγλωσσία και προσπάθεια εκμετάλλευσης του ζητήματος για μικροκομματικά οφέλη, τότε ποιο άλλο θα μπορούσε;

Η Ιστορία μάς έχει διδάξει πολλές φορές πως όποτε χειριστήκαμε εθνικά ζητήματα με όρους εσωτερικής κατανάλωσης διασπαστήκαμε και τελικά ηττηθήκαμε κατά κράτος. Το είδαμε να συμβαίνει και να συνεχίζεται ακόμα με την οικονομική κρίση. Η χρεοκοπία της χώρας αποτέλεσε πάτημα για να χτίσουν κάποιοι πολιτική καριέρα, αξιοποιώντας ως κομματική επιταγή κάθε νέο Μνημόνιο και μέτρο. Το Σκοπιανό είναι ακόμα «καλύτερο». Χτυπά μια φλέβα περηφάνιας που αιμορραγούσε από τις οικονομικές ήττες και τώρα φουσκώνει ξανά, έτοιμη να σπάσει με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, πρωτίστως η κυβέρνηση.

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου