Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Καμία κυβέρνηση, παρά μόνο όσες βρίσκονται σε πλήρη διάσταση με την κοινωνία, δεν θα έφτανε στο σημείο να διορίζει στην προεδρία ενός κρατικού οργανισμού τον πατέρα υπουργού. Καμία κυβέρνηση, παρά μόνο όσες βρίσκονται στην τελική τους φάση, δεν θα χρησιμοποιούσε την «ισχύ της εξουσίας» για να καλύψει τη βασική της αδυναμία, που είναι η αποτυχία της στην οικονομία και στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας.

Η ΠΑΡΕΑ του κ. Τσίπρα αισθάνεται σήμερα πανίσχυρη επειδή μπορεί να διορίζει όποιον θέλει και όπου θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό στους πολίτες που την εμπιστεύθηκαν. Μόνο που αυτά είναι δείγματα αποσύνθεσης, φανερά πλέον σε όλους. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έχει μπροστά της περίπου 12 μήνες ζωής. Ο πρωθυπουργός θα υποχρεωθεί να προσφύγει σε κάλπες έως το φθινόπωρο του 2018, όχι γιατί βαρέθηκε την καρέκλα του αλλά γιατί γνωρίζει ότι το πολιτικό τοπίο από την 1η Ιανουαρίου 2019 θα είναι εντελώς διαφορετικό. Ο ίδιος έχει φροντίσει να ναρκοθετήσει τις προοπτικές της επόμενης κυβέρνησης μεταθέτοντας τη λήψη σκληρών μέτρων για το 2019. Τότε θα ξεκινήσει η μείωση των συντάξεων κατά 18% και πιθανότατα και η περικοπή του αφορολόγητου ορίου στις 5.600 ευρώ δυναμιτίζοντας τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Ο AΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ θα φροντίσει να αποδράσει νωρίτερα ποντάροντας στη «δεξιά παρένθεση», δηλαδή σε επαναληπτικές εκλογές το 2020 με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Επομένως, σε αυτούς τους 12 μήνες περιμένουμε να δούμε τα πάντα. Η κυβέρνηση δεν θα φύγει εύκολα από την εξουσία. Θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να διαβάλει τους πολιτικούς της αντιπάλους, θα επενδύσει στο διχασμό και το «σκληρό ροκ», θα χρησιμοποιήσει ψέματα αλλά δεν θα αποφύγει τη βαριά πολιτική ήττα.

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ αναμενόμενα και οφείλει να τα επεξεργάζεται από τώρα η Νέα Δημοκρατία. Οπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης οδηγεί τη Ν.Δ. σε μία μεγάλη εκλογική νίκη. Ομως, δεν αρκεί να κερδίσεις τις εκλογές. Η Ν.Δ. θα βρει μπροστά της ένα αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο, το οποίο δύσκολα θα μπορέσει να ανατρέψει. Γι’ αυτό δεν χρειάζονται υποσχέσεις και ταξίματα, που δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Ευτυχώς, ο πρόεδρος της Ν.Δ. δεν έχει πέσει στην παγίδα των ακάλυπτων υποσχέσεων. Οφείλει όμως να δεσμευθεί από τώρα για μία μεγάλη μεταρρύθμιση που περιμένουν οι πολίτες: τη μεταρρύθμιση του κράτους.

ΠΟΛΙΤΕΣ και επιχειρήσεις έχουν απέναντί τους ένα εχθρικό κράτος. Πλήρως κομματικοποιημένο, ακριβό και αντιπαραγωγικό, που ζητάει διαρκώς φόρους για να συντηρείται χωρίς να βελτιώνει τις υπηρεσίες του. Από τώρα ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να δεσμευθεί ότι θα αλλάξει τη λειτουργία του κράτους, θα επιλέξει τους καλύτερους για τη Δημόσια Διοίκηση, θα επιβραβεύσει τους άξιους υπαλλήλους, το Δημόσιο θα λογοδοτεί στους πολίτες. Η Ελλάδα έχει πληρώσει ακριβά την κομματικοποίηση του κράτους και την κρατικοποίηση του κόμματος στο παρελθόν αλλά και τώρα. Οταν στη διοίκηση του κάθε ΟΑΣΘ θα τοποθετείται ο καλύτερος που θα λογοδοτεί στον πολίτη και όχι στην ιστορία του κόμματος, τότε υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, εάν δεν αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του κράτους, κάθε προσπάθεια ανάκαμψης θα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής