Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ηταν η ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη, αφού απαγόρευε τους βαλλιστικούς πυραύλους βεληνεκούς άνω των 4.500 χιλιομέτρων.

Ενα δίχτυ ασφαλείας διμερών και διεθνών συμφωνιών, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, πάγωσε την εξάπλωση των πυρηνικών σε ΗΠΑ-Ρωσία, που διαθέτουν το 90% των 15.000 πυρηνικών κεφαλών του πλανήτη.

Το σύστημα λειτουργούσε ως το 2007, όταν το Πεντάγωνο αποφάσισε την αντιπυραυλική ασπίδα στην Ανατολική Ευρώπη, δίνοντας λαβή στον Πούτιν να διατάξει την κατασκευή πυραύλων σύγχρονης τεχνολογίας.

Μάταια ο Ομπάμα προειδοποίησε πριν από τρία χρόνια τον Πούτιν ότι παραβιάζει τη συνθήκη του 1987. Στις αρχές του 2017 το Πεντάγωνο ανακοίνωσε πως η Μόσχα ανέπτυξε ήδη μυστικά μια νέα γενιά πυραύλων.

Ετσι υπό το φως των αποκαλύψεων η Βουλή των Αντιπροσώπων εξουσιοδότησε στις 14 Ιουλίου με 344 ψήφους υπέρ και 81 κατά τον πρόεδρο των ΗΠΑ να αποχωρήσει μονομερώς από τη Συνθήκη INF- μολονότι ο υπαρχηγός του αμερικανικού ΓΕΕΘΑ, Πολ Σέλβα, διαβεβαίωσε ότι τα συστήματα των αμερικανικών πλοίων και αεροπλανοφόρων μπορούν από μόνα τους να αντιμετωπίσουν τη ρωσική απειλή.

Στο Κογκρέσο ακούγονται φωνές και για απόσυρση από τη Συνθήκη New Start του 2010, που επιβάλλει σε ΗΠΑ-Ρωσία να μειώνουν κατά 2.200 ετησίως τις πυρηνικές κεφαλές τους από το 2018. Κάποια «γεράκια» ζήτησαν να δοθούν 1 τρισ. δολάρια τα επόμενα 30 χρόνια για εκσυγχρονισμό των πυρηνικών βομβαρδιστικών και υποβρυχίων. Η επιστροφή του πυρηνικού εφιάλτη σε όλο της το μεγαλείο.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου