Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΠΑΙΔΙΑ μικρά και μεγάλα διψούν να δουν, να μάθουν, να ζήσουν. Σε γήπεδα, σε πανεπιστήμια, στους δρόμους, στην κοινωνία. Είναι η πλειοψηφία που θα ήθελε να δει τη χώρα να αλλάζει νοοτροπία, να εκσυγχρονίζεται, να ξεφεύγει από τη λογική «εδώ είναι Βαλκάνια».

ΚΙ ΟΜΩΣ εδώ κουμάντο κάνουν οι μειοψηφίες. Είτε επειδή φωνάζουν είτε επειδή τα σπάνε και τα καίνε. Στα γήπεδα κυριαρχεί η καφρίλα και οι χουλιγκαναραίοι, πληρωμένοι ή πρεζωμένοι. Στα πανεπιστήμια κυριαρχούν οι καταλήψεις και το «άσυλο» στο εμπόριο ναρκωτικών. Στους δρόμους ξεχειλίζουν για πολλοστή φορά τα σκουπίδια της συνδιαλλαγής πολιτικών –  συντεχνιών. Στα Εξάρχεια κυριαρχούν κάτι αμόρφωτα τσογλάνια που το παίζουν και ιδεολόγοι της αντιεξουσιαστικής αμεσοδημοκρατίας. Στο Μενίδι η μαφία ελέγχει όπλα, πορνεία και ναρκωτικά. Την ίδια ώρα το κράτος καθυστερεί επιδεικτικά να ολοκληρώσει τη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, ενώ σε λίγο συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δίνοντας δικαίωμα σε φασίστες να συνεχίζουν παράνομες δράσεις.

ΤΑ ΙΔΙΑ συμβαίνουν και στην πολιτική σκηνή. Πολιτικοί έχτισαν καριέρες και έγιναν υπουργοί με ρητορική μίσους και διχασμού. Τραμπούκοι υπόσχονταν κρεμάλες για τους γερμανοτσολιάδες των μνημονίων. Δίχασαν την κοινωνία με το ψευδοδημοψήφισμα, χαρακτηρίζοντας προδότες μενουμευρωπαίους όσους απλά έβλεπαν την απάτη. Και ξαφνικά τώρα που υπογράφουν το ένα μνημόνιο μετά το άλλο -αγκαλιά με τον ακροδεξιό σύντροφο Καμμένο- θυμήθηκαν να γυρίσουν την κουβέντα στα περί προοδευτικής διακυβέρνησης. Εξυφαίνουν άλλο ένα σχέδιο εξαπάτησης απλά για να παραμείνουν λίγο ακόμα στην εξουσία.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ Αντετοκούνμπο κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση είπε: «Ελληνας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι. Αγαπάω τη χώρα μου. Θέλουμε να δείξουμε πως πολλά παιδιά μπορούν να κάνουν πολλά για την Ελλάδα». Ο Γιάννης με την καθαρή ελληνική ψυχή εκθέτει ακροδεξιούς που καπηλεύονται τον πατριωτισμό, αριστερούς που το παίζουν επαναστάτες και επαναφέρει τη ρήση του JFK: «μη ρωτάς τι κάνει η πατρίδα σου για σένα, κοίτα τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου». Επιτέλους, οι θορυβώδεις και τραμπούκικες μειοψηφίες πρέπει να μπουν στο περιθώριο. Η κοινωνική πλειοψηφία που θέλει να ζήσει σε μια χώρα όπου θα ισχύουν τα αυτονόητα πρέπει να δράσει. Γιατί η έξοδος από τα δημοσιονομικά μνημόνια θα έρθει κάποια στιγμή. Η έξοδος από τα μνημόνια του λαϊκισμού και της κοινωνικής χρεοκοπίας μπορεί να μην έρθει ποτέ.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου