Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΥΠΑΡΧΕΙ η προπαγανδιστική απάντηση του Μαξίμου, που λέει πως «κάντε λίγο υπομονή και όλα τελειώνουν». Το δηλώνει ο Αλέξης Τσίπρας, ακολουθούν πιστά το αφήγημα και οι υπουργοί. Κάπου εκεί ξεπηδούν και γραφικές ατάκες που κάνουν ακόμα και όσους θα χάσουν δύο συντάξεις από το 2019 να ξεσπούν σε γέλια. «Η χώρα τελειώνει από μια μεγάλη περιπέτεια. Είναι θέμα λίγων ημερών, ίσως μιας εβδομάδας, η χώρα απ’ αυτό το τούνελ που μπήκε να βγει οριστικά», είπε ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ., Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Κανείς δεν γνωρίζει αν θεωρεί τον εαυτό του ιδιοφυή, πάντως με όσα δήλωσε σίγουρα θεωρεί ηλίθιους τους πολίτες. Αν ήταν να «καθαρίσουμε» σε μια εβδομάδα από όσα βιώνουμε τα τελευταία επτά χρόνια, τότε γιατί ψήφισε μόλις πριν από λίγες ημέρες νέα πρόσθετα επώδυνα μέτρα που φτάνουν έως το 2021; Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ζουν ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της συγκυβέρνησης;

ΥΠΑΡΧΕΙ και η ωμή αλήθεια για όσα έρχονται. Ουσιαστικά η Ελλάδα θα υποχρεωθεί σε μια υπό διεθνή επιτήρηση μνημονιακή πολιτική για τουλάχιστον μια δεκαετία. Αυτό θα γίνει πιο ξεκάθαρο το 2018 ή ακόμα και το 2019, όταν θα αρχίσει η εφαρμογή ρύθμισης του χρέους. Γιατί, στο αυριανό Eurogroup ή σε κάποιο επόμενο το μόνο που θα συμφωνηθεί είναι ο οδικός χάρτης υλοποίησης της υπόσχεσης των δανειστών από το 2012. Το καλύτερο που μπορεί να πετύχει η χώρα μας στα επόμενα χρόνια είναι να δανείζεται από τις αγορές, χωρίς όμως να ξεφεύγει δημοσιονομικά από τις μνημονιακές νόρμες. Το χειρότερο θα είναι πολλά ακόμα Μνημόνια.

ΚΑΙ ΤΑ μέτρα τελειώνουν το 2021 ή θα έρθουν κι άλλα; Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τόσο μακριά. Το ζητούμενο είναι η οικονομία να πετυχαίνει τους δύσκολους και υψηλούς στόχους μόνο και μόνο για να μη χρειαστούν νέες περικοπές συντάξεων – μισθών και όχι για να δίνονται απλόχερα αυξήσεις. Ας μην παραμυθιαζόμαστε, λοιπόν, αυτή θα είναι πλέον η επιτυχία έως το 2030: να μη φορτωνόμαστε κάθε τρεις και λίγο νέα μέτρα. Δεν είναι και λίγο, αν σκεφτούμε τι έχουμε περάσει και τι έρχεται στην επόμενη διετία.

ΓΙΑ ΝΑ επιτευχθεί, όμως, αυτός ο στόχος χρειάζεται μια κυβέρνηση που να είναι προσγειωμένη στην πραγματικότητα και όχι να εφευρίσκει αφηγήματα. Χρειάζεται προσεκτική διαχείριση σε λόγια και έργα, γιατί πάντοτε παραμονεύει η υποτιθέμενη λυτρωτική επιλογή της δραχμής, που αν συμβεί θα κάνει την Αλβανία του Χότζα να μοιάζει… παράδεισος. Δυστυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. που γκρέμισε το 2015 ό,τι είχε απομείνει όρθιο από τη χρεοκοπία του 2010 δεν μπορεί να υλοποιήσει τη μετάβαση στη «νέο-μνημονιακή» εποχή που θα έρθει όταν τελειώσουν τα τωρινά Μνημόνια. Γιατί απαιτείται τιτάνια και μαραθώνια προσπάθεια χωρίς ιδεοληψίες και ψέματα, ενώ η κυβέρνηση δεν θέλει να προχωρήσει καμία πραγματική μεταρρύθμιση και υπόσχεται πάλι όπως το 2015 πως «λεφτά θα υπάρξουν… αύριο».

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου