Γράφει ο Χάρης Αποστολόπουλος

Ο λόγος για τα υπόγεια του ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων (ΤΠΔ), τα κεντρικά γραφεία του οποίου βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ακαδημίας 40. Tο Ταμείο αποτελεί ένα αυτόνομο χρηματοπιστωτικό οργανισμό εξυπηρέτησης του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος και είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, που τελεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Οικονομικών. Ο σκοπός του, είναι η φύλαξη και η διαχείριση κάθε είδους παρακαταθηκών, που είτε έγιναν εκούσια από κάποιον ιδιώτη, είτε πρόκειται για καταθέσεις και κατασχέσεις κατόπιν δικαστικών ή διοικητικών αποφάσεων.

Ωστόσο, τα «έγκατα» της εν λόγω δημόσιας υπηρεσίας, χρησιμοποιούνται σύμφωνα με πληροφορίες και ως αποθήκη των άγνωστης ιδιοκτησίας κλοπιμαίων που βρίσκει η αστυνομία αλλά αυτά, αντιστοίχως δεν… βρίσκουν πάντα τους νόμιμους κατόχους τους, με αποτέλεσμα να ξεμένουν εκεί και να συσσωρεύονται!

Το EThe Magazine του EleftherosTypos.gr, αποκαλύπτει σήμερα τη διαδικασία με την οποία έχει δημιουργηθεί ένας πακτωλός αντικειμένων αξίας στα κατάβαθα του συγκεκριμένου ταμείου, μεγάλο μέρος του οποίου στοιβάζεται όχι μόνον«αζήτητος», αλλά κι αναξιοποίητος!

Πώς τα κλοπιμαία φτάνουν στο Ταμείο

Στις περιπτώσεις λοιπόν που εξιχνιάζεται η δράση μιας ληστρικής συμμορίας και οι δράστες συλλαμβάνονται, μετά τη δίκη τους, καλούνται οι παθόντες, τα θύματα δηλαδή των ληστειών, για να τους αναγνωρίσουν. Όσον αφορά τα κλοπιμαία και πιο συγκεκριμένα τα χρήματα και τα χρυσαφικά, οι αστυνομικοί θεωρούν δεδομένο πως στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι κακοποιοί έχουν ήδη φροντίσει να τα «σπρώξουν» σε συνεργούς τους, κοινούς γνωστούς και συγγενείς, ή ακόμα και να τα έχουν κρύψει κάπου αλλού, ούτως ώστε να τα επανακτήσουν μετά την αποφυλάκισή τους. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, αν μπορέσουν οι αρμόδιοι αξιωματικοί της ασφάλειας να αποσπάσουν πληροφορίες για το που αυτά βρίσκονται, πηγαίνουν στο συγκεκριμένο μέρος και τα κατάσχουν.

Για όσα λοιπόν περισυλλέξουν οι αστυνομικοί μετά τη σύλληψη και την ομολογία των δραστών, καθώς επίσης και για όλα όσα κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια της σύλληψης, όταν και πιάστηκαν  επ’ αυτοφώρω οι κακοποιοί, δίνεται ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μέχρι να αναζητηθούν από τους ιδιοκτήτες τους. Σε περιπτώσεις που τα θύματα κλοπής είχαν υποβάλει «μήνυση κατά αγνώστου» και είχαν περιγράψει τα αντικείμενα που τους είχαν κλαπεί, οι αστυνομικές αρχές έρχονται σε επικοινωνία μαζί τους και τους δίνεται επίσης ένα μικρό χρονικό περιθώριο μέχρι να έρθουν να τα ζητήσουν, αν αυτό όμως παρέλθει ή απλά δεν συνομιλήσουν ποτέ μαζί τους, τα κλοπιμαία αποδίδονται κατόπιν εντολής αρμόδιας δικαστικής αρχής και με αμετάκλητη δικαστική απόφαση στο ΤΠΔ.

Δρακόντεια τα μέτρα ασφαλείας

Να σημειωθεί πως το «EThe Magazine», βρέθηκε στο κεντρικό ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και οφείλουμε να ομολογήσουμε πως μολονότι δε γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο χώρος φυλάσσεται και εποπτεύεται σε ύψιστο βαθμό από σωρεία καμερών ασφαλείας και πληθώρα αντρών της ασφάλειας. Αρμόδιοι υπάλληλοι του ταμείου, αναλαμβάνουν επίσης ως υπόλογοι, την εποπτεία και την ταξινόμηση των κατασχεθέντων αντικειμένων, κάτι που σημαίνει πως αν κάτι χαθεί, αναλαμβάνουν οι ίδιοι να αντικαταστήσουν την αξία τους. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη πως το εκάστοτε αστυνομικό τμήμα που κατέσχεσε τα κλοπιμαία, συντάσσει προς τις δικαστικές αρχές, αυστηρή και αναλυτική λίστα με τα αντικείμενα που παρεδόθησαν, τότε γίνεται σαφές, ο χώρος που φυλάσσονται τα κλοπιμαία, είναι όχι μόνο  ασφαλής και υπερπροστατευόμενος, αλλά σχεδόν απρόσιτος.

Τι γίνεται με τα… «ορφανά» και τα «αζήτητα»;

Τα κλοπιμαία που καταχωρούνται στο ταμείο, όπως αναφέρθηκε ήδη, διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες· στο ρευστό χρήμα και στα χρυσαφικά – τιμαλφή, καθώς τα άλλα αντικείμενα όπως παραδείγματος χάρη τα κινητά τηλέφωνα, μένουν στο εκάστοτε αστυνομικό τμήμα που πραγματοποίησε τη σύλληψη, μέχρι να αναζητηθούν. Σε περίπτωση που τα χρήματα μείνουν στα «αζήτητα» για περισσότερο από 15 – 20 χρόνια, τότε η παρακαταθήκη παραγράφεται κι αυτά περιέρχονται στην κυριότητα του Δημοσίου, ενώ όσον αφορά τα χρυσαφικά και τα τιμαλφή, αν δε βρεθεί ο ιδιοκτήτης τους, εκποιούνται μετά το πέρας 10 ετών στην Τράπεζα της Ελλάδος. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων αποτελεί μια από τις πλέον προσοδοφόρες δημόσιες υπηρεσίες για τα κράτος, καθώς όχι μόνο παρουσιάζει σημαντικά έσοδα κάθε χρόνο, αλλά του αποδίδει και ολόκληρο το ποσοστό αυτών.

Όπως εύκολα μπορεί να συμπεράνει κάποιος, όσο περνούν τα χρόνια και μέχρι να παραγραφούν οι παρακαταθήκες, όλο και περισσότερα κλοπιμαία μένουν «αζήτητα» και «ορφανά». Χρηματικά ποσά και αντικείμενα τέτοιας αξίας που σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις και υπολογισμούς, ανέρχονται σε εκατομμύρια έως και δισεκατομμύρια ευρώ! Όπως μάλιστα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ακόμη κι αν κάποιος ιδιοκτήτης αντικειμένου, ενδιαφερθεί για την αναγνώριση ενός από τα απολεσθέντα αφού αυτό έχει καταχωρηθεί στους καταλόγους του ταμείου, μόνο με ανώτατη δικαστική απόφαση ή με πολύ «γερό δόντι» μπορεί να «προχωρήσει» τη διαδικασία. Βέβαια, για το γεγονός αυτό, πρέπει να αναφέρουμε πως ούτε η Ελληνική Αστυνομία, αλλά ούτε και οι εργαζόμενοι του Ταμείου, φέρουν την παραμικρή ευθύνη, καθώς απλά ακολουθείται ένα πρωτόκολλο, που είναι θεσμοθετημένο εδώ και αρκετές δεκαετίες.

Οι… θεωρίες συνωμοσίας

Βέβαια δεν είναι λίγοι, αυτοί οι κάπως πιο… πονηρεμένοι, που διερωτώνται κατά πόσο είναι εφικτό ορισμένοι καλά πληροφορημένοι «ποντικοί των υπογείων», να καρπώνονται παρασκηνιακά αυτόν τον ανεκτίμητης αξίας «θησαυρό», χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από κανέναν, προτού αυτός να περιέλθει στην κυριότητα του κράτους.

Άραγε θα μπορούσε κανείς να παραβλέψει όλους αυτούς τους γραφειοκρατικούς και νομικούς μηχανισμούς καθώς και τα τόσο καλά φυλασσόμενα υπόγεια των ταμείων Παρακαταθηκών και Δανείων και να δημιουργήσει «διαρροές» σε αυτά; Δύσκολο να δοθεί απάντηση…