Καθώς πέφτουν τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης στη γυναίκα, τα οστά της αρχίζουν να γερνούν πολύ γρήγορα. Ανεξάρτητα, δε, της ηλικίας της γυναίκας, μόλις βρεθεί σε εμμηνόπαυση, εμφανίζει οστεοπόρωση. Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο εντονότερη γίνεται.

Πώς αρχίζει η αποδόμηση των οστών

«Η πτώση των οιστρογόνων κατά την περιεμμηνόπαυση, σημαίνει ότι μεσοκυκλικά τα οιστρογόνα δε φτάνουν σε μέγιστες τιμές (peak) για 48 περίπου ώρες, όπως θα έπρεπε κανονικά, για να γίνει ωοθυλακιορρηξία», εξηγεί ο κ. Κυριάκος Τίγκας,
Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας. «Με την ανωοθυλακιορρηξία που συμβαίνει, δε μπορεί να παραχθεί προγεστερόνη και δεν γίνεται ενεργοποίηση των υποδοχέων της, για να κατασκευαστεί οστό. Έτσι, ξεκινά η οστεοπενία αρχικά και κατόπιν η οστεοπόρωση».

Ο ρόλος των οιστρογόνων και της προγεστερόνης

Τα οιστρογόνα, επίσης, ελέγχουν την οστεοκλαστική δραστηριότητα. Οι οστεοκλάστες είναι οστικά κύτταρα , τα οποία τρώνε το παλιό οστό και το αποδομούν.

Η προγεστερόνη από την άλλη, ελέγχει την οστεοβλαστική δραστηριότητα. Οι στεοβλάστες είναι οστικά κύτταρα, τα οποία χτίζουν φρέσκο, καινούργιο οστό.

Στην περίπτωση των οστών, η προγεστερόνη αναπτύσσει νέο οστό, ενώ τα οιστρογόνα αποδομούν, ώστε να κατασκευαστεί και πάλι φρέσκο οστό, τον επόμενο μήνα. (Με τον επόμενο κύκλο – περίοδο – της γυναίκας).

Τι επιφέρει αυτή η ορμονική ανισορροπία

Χωρίς αυτήν την ορμονική ισορροπία, μπορούν να συμβούν δύο καταστάσεις:

• Είτε, χωρίς οιστρογόνα, οι οστεοκλάστες δε θα λειτουργούν και τα οστά θα αναπτύσσονται συνεχώς, μπαίνοντας σε μια κατάσταση παρόμοια με τον καρκίνο (δηλαδή συνεχής αύξηση και ανάπτυξη νέων οστικών κυττάρων, ανεξέλεγκτα).
• Είτε, χωρίς καθόλου προγεστερόνη, τα οιστρογόνα – μόνα τους και ανενόχλητα – θα προάγουν τους οστεοκλάστες. Αυτοί, «τρώγοντας» συνεχώς οστίτη ιστό, κάνουν τα οστά της γυναίκα λεπτά, πορώδη και εύθραυστα, οδηγώντας την στην οστεοπόρωση.

Όσο λοιπόν οι ορμόνες της γυναίκας, τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη της, είναι σε ισορροπία και φυσιολογικά επίπεδα, όλα λειτουργούν βέλτιστα. Τα μεταλλικά στοιχεία και οι ανόργανες ουσίες, οι πρωτεΐνες και τα άλατα φωσφορικού ασβεστίου χρησιμοποιούνται και πάλι από τους οστεοβλάστες για να κατασκευάσουν νέο, ισχυρό οστό. Έτσι, τα οστά γίνονται συνεχώς «καινούργια», στέρεα και δυνατά.

Όταν όμως οι ορμόνες εκπίπτουν, τότε τα δομικά υλικά των οστών που αναφέραμε χάνονται με τα ούρα μετά την αποδόμησή τους. Δεν ξαναχρησιμοποιούνται, με αποτέλεσμα τα οστά να γίνονται όλο και περισσότερο λεπτά, εύθρυπτα και εύθραυστα. Οστεοπορωτικά.

Συμπέρασμα

Καμιά γυναίκα δεν πεθαίνει από τις εξάψεις ή από την ατροφική κολπίτιδα. Το 20% όμως των γυναικών με κάταγμα στην πύελο, μπορεί να πεθάνουν σε 3 μήνες. Η οστεοπόρωση είναι μία διαδικασία που μπορούμε να προβλέψουμε ή να αντιστρέψουμε με ανάλογες στοχευμένες θεραπείες και κυρίως με φυσικό τρόπο.

Αγωγές που αποκαθιστούν τις ανεπάρκειες σε κυτταρικό επίπεδο (βιομιμητικές ορμόνες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία), επαναφέρουν την κυτταρική ισορροπία και αποκαθιστούν την οποιαδήποτε ανεπάρκεια. Οι  ασθενείς μπορούν  να απολαμβάνουν ποιότητα ζωής, έχοντας αποκαταστήσει, τη βιοχημική και δομική ισορροπία του οργανισμού.