Ένα από τα συχνότερα ευρήματα της γυναικολογικής εξέτασης είναι η ύπαρξη φλεγμονής στον τράχηλο της μήτρας, η οποία ονομάζεται τραχηλίτιδα και μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, προκαλώντας συχνά ενοχλητικά συμπτώματα.

Οξεία τραχηλίτιδα

Η οξεία τραχηλίτιδα αποτελεί συνήθως το αποτέλεσμα της επέκτασης μιας κολπίτιδας στον τράχηλο, οπότε οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί είναι οι ίδιοι που προκάλεσαν την κολπίτιδα. Υπάρχουν όμως και κάποια μικρόβια τα οποία μολύνουν κατά προτίμηση τον τράχηλο, με κύριο εκπρόσωπο τους τα χλαμύδια.

Το κύριο σύμπτωμα μιας οξείας τραχηλίτιδας είναι τα αυξημένα κολπικά υγρά, η εμφάνιση των οποίων ποικίλλει ανάλογα με το μικροοργανισμό που ευθύνεται για τη φλεγμονή. Τα υγρά αυτά μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό της περιοχής, οπότε η γυναίκα παραπονείται για κνησμό ή κάψιμο.

Ο τράχηλος της μήτρας κατά τη γυναικολογική εξέταση εμφανίζεται πολύ κόκκινος και ερεθισμένος, ενώ αν τον ακουμπήσουμε είναι ευαίσθητος και μπορεί να ματώσει. Γι’ αυτόν το λόγο η γυναίκα με οξεία τραχηλίτιδα συχνά παρουσιάζει κηλίδες αίματος στο εσώρουχό της ή παρατηρεί σταγόνες αίματος μετά τη σεξουαλική επαφή. Επιβάλλεται η λήψη καλλιεργειών από τον τράχηλο και τον κόλπο, για την χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού.

Χρόνια τραχηλίτιδα

Η χρόνια τραχηλίτιδα αποτελεί συνήθως την εξέλιξη μιας οξείας τραχηλίτιδας που δεν αντιμετωπίστηκε σωστά. Επίσης, μπορεί να εμφανιστεί έπειτα από αποξέσεις της μήτρας και εκτρώσεις ή να οφείλεται σε ερεθισμό της περιοχής από ξένα σώματα όπως για παράδειγμα, από διαφράγματα αντισύλληψης.

Η γυναίκα με χρόνια τραχηλίτιδα παρουσιάζει συχνά αυξημένα κολπικά υγρά, η εμφάνιση των οποίων ποικίλλει και μπορεί να είναι σαν πύον ή σαν βλέννα προκαλώντας ερεθισμό και κνησμό. Μπορεί επίσης να βλέπει σταγόνες αίματος μετά την επαφή ή στο εσώρουχο, αφού ο τράχηλος είναι ερεθισμένος.

Η σημαντικότερη επιπλοκή που μπορεί να προκαλέσει μια χρόνια τραχηλίτιδα είναι πρόβλημα στη γονιμότητα της γυναίκας. Πρώτα πρέπει να αποκλειστεί η ύπαρξη οποιουδήποτε μικροοργανισμού στον τράχηλο που μπορεί να ευνοεί την επίμονη φλεγμονή. Επίσης, πρέπει να γίνουν καλλιέργειες και, αν αυτές βγουν θετικές, να δοθεί το κατάλληλο αντιβιοτικό.

Τέλος, εφόσον ακολουθηθούν τα παραπάνω βήματα και οι αλλοιώσεις παραμένουν, η θεραπεία γίνεται με την εξουδετέρωση της φλεγμονώδους περιοχής με εφαρμογή ακτίνων λέιζερ ή κρυοπηξίας.

Ενδομητρίτιδα

Με τον όρο ενδομητρίτιδα εννοούμε την ανάπτυξη μικροοργανισμών στο ενδομήτριο, το στρώμα δηλαδή εκείνο που καλύπτει την εσωτερική κοιλότητα της μήτρας. Αυτός ο τύπος φλεγμονής προκαλείται συνήθως έπειτα από τοπικές επεμβάσεις και κυρίως αποξέσεις ή εκτρώσεις, εφόσον κατά την εκτέλεσή τους δεν τηρηθούν οι απαραίτητοι κανόνες αντισηψίας.

Στην οξεία φάση της, η ενδομητρίτιδα προκαλεί πόνους στην κοιλιά, αυξημένα κολπικά υγρά που συνήθως έχουν άσχημη μυρωδιά, καθώς επίσης και μητρορραγίες. Η θεραπεία πρέπει να είναι άμεση με τη χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού για διάστημα δυο ή και τριών εβδομάδων.