Φαίνεται ο κλασσικός ελληνικός διαχωρισμός με ζαρζαβατικά δεν έφτασε και οι Ολλανδοί επιστήμονες ξεκίνησαν τις έρευνες για αυτή την αδυναμία διαχωρισμού.
Αρχίσαν, λοιπόν, να συλλέγουν δεδομένα και να κάνουν αρκετές έρευνες επί του θέματος… και στο τέλος τα ευρήματά τους ήταν πραγματικά εντυπωσιακά.
Σύμφωνα με την καθηγήτρια νευροψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Leiden της Ολλανδίας «Κανείς δε δυσκολεύεται να πει αν κάτι είναι μπροστά ή πίσω και πάνω ή κάτω. Το να πει κανείς, όμως, αν κάτι είναι αριστερά ή δεξιά είναι διαφορετικό.»
Η διάκριση ανάμεσα σε δεξί και αριστερό είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη νευρολογική και ψυχολογική διεργασία που απαιτεί τη συμμετοχή προηγμένων εγκεφαλικών λειτουργιών, όπως η ικανότητα ενσωμάτωσης οπτικών, ακουστικών και απτικών πληροφοριών, οι γλωσσικές δεξιότητες και η μνήμη.
«Μερικά άτομα μπορούν να ξεχωρίζουν τα δεξιά από τα αριστερά εγγενώς. Απλά μπορούν να το κάνουν χωρίς να το σκέφτονται» λέει ο Gerard Gormley, γενικός γιατρός και κλινικός καθηγητής στο Queen’s University Belfast στη Βόρεια Ιρλανδία.
Παρόλα αυτά, παρά τις έρευνες και τα επιστημονικά αποτελέσματα τους δεν μπορούν να δώσουν μια ξεκάθαρη εξήγηση, ενώ κάποιοι κατέληξαν ότι μπορεί να φταίει η παιδική μας ηλικία
«Tissue is the issue»: Ο δρόμος προς την εξατομίκευση της ογκολογικής θεραπείας
«Τα παιδιά που ήταν από μικρά επιφορτισμένα με το να βρουν μόνα τους τον δρόμο και να πάρουν τις αποφάσεις ως προς την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν, είναι πολύ πιο πιθανό να μην μπερδεύονται με αυτή τη διάκριση» σημειώνουν από το Ερευνητικό Κέντρο Νευροεπιστήμης στη Λυών της Γαλλίας, υπονοώντας ότι η διάκριση μεταξύ του αριστερά και του δεξιά είναι κάτι που τα παιδιά μπορούν να αντιληφθούν σχετικά γρήγορα.
Εκεί σχεδίασαν ένα πρόγραμμα παρέμβασης δύο εβδομάδων για τα σχολεία της, που παραδόθηκε από δασκάλους και αφορούσε μαθητές από πέντε έως επτά ετών.
Μετά από την ολοκλήρωσή του, έλαβε κάποια αποτελέσματα που τους άφησαν έκπληκτους. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά, τα παιδιά που μπέρδευαν το αριστερό με το δεξί χέρι ή γόνατο ήταν μειωμένα κατά το ήμισυ. «Ήταν πολύ εύκολο για εμάς να βελτιώσουμε τις ικανότητες των παιδιών ώστε να μπορούν να εντοπίσουν το μέρος του σώματός τους με βάση το πού βρίσκονται» σημειώνουν από το Ερευνητικό Κέντρο.
Βέβαια, το πρόβλημα παραμένει για κάποιους ανθρώπους σε σημείο να αποτελεί άλυτη σπαζοκεφαλιά, για να μην αναφέρουμε ότι σε ορισμένα επαγγέλματα η σημασία του συγκεκριμένου διαχωρισμού είναι εξαιρετικά ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ.