Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Ντίο Καβαλλιεράτο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό “JAMA”, αξιολόγησαν στοιχεία (μετα-ανάλυση) από 43 κλινικές μελέτες που αφορούσαν συνολικά πάνω 12.700 ανθρώπους με μέση ηλικία 67 ετών, οι οποίοι είχαν κάποια σοβαρή πάθηση (κυρίως καρκίνο), καθώς και 2.500 συγγενείς τους.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι όσοι ασθενείς λαμβάνουν παρηγορητική φροντίδα, έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερα συμπτώματα, σε σχέση με όσους δεν έχουν ανάλογη φροντίδα. Όμως η παρηγορητική φροντίδα δεν φαίνεται να έχει θετική επίπτωση στο πόσο θα ζήσει ο ασθενής.

«Δεν βρήκαμε καμιά συσχέτιση. Δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στην παρηγορητική φροντίδα και στο χρόνο έως τον θάνατο», δήλωσε ο δρ Καβαλλιεράτος.

‘Εως σήμερα η σχέση παρηγορητικής φροντίδας (palliative care) και χρόνου επιβίωσης παρέμενε ένα αμφισβητούμενο θέμα. Ορισμένες μεμονωμένες μελέτες παλαιότερα είχαν δείξει ότι πιθανώς η παρηγορητική φροντίδα μπορεί να παρατείνει τη ζωή του ασθενούς κατά μερικούς μήνες, κάτι όμως που δεν επιβεβαιώνει η νέα μελέτη. Ασφαλώς όμως δεν μπορεί να αποκλειστεί κάτι τέτοιο για μεμονωμένες περιπτώσεις ασθενών.