Περίπου το 90% όλων των λεγεωνελώσεων οφείλονται στο βακτήριο Legionella pneumophila (Λεγεωνέλλα η πνευμονόφιλος), η οποία ευθύνεται για τη νόσο των λεγεωναρίων. Άλλα είδη που προσβάλλουν τον άνθρωπο είναι τα Legionella longbeachae, Legionella feeleii, Legionella micdadei και Legionella anisa, τα οποία προκαλούν το πυρετό Πόντιακ, μια εμπύρετη αυτοπεριοριζόμενη νόσο που μοιάζει με γρίπη. Η νόσος των λεγεωναρίων έχει θνησιμότητα που μπορεί να φτάσει μέχρι το 15%, ενώ σε νοσηλευόμενους σε νοσοκομεία μπορεί να φτάσει μέχρι το 50% αν τα αντιβιοτικά αργήσουν να χορηγηθούν.

Οι λεγεωνέλλες είναι βακτήρια που είναι υδρόβια, ενώ μπορούν να βρεθούν στο έδαφος. Η L. pneumophila έχει βρεθεί μόνο σε υδάτινα συστήματα, όπως λίμνες, ποτάμια, δεξαμενές και συστήματα ύδρευσης και ψύξης μεγάλων κτιρίων, όπου ζει συμβιωτικά με την αμοιβάδα. Μπορεί να πολλαπλασιαστεί σε θερμοκρασίες ανάμεσα σε 20°C και 55°C, με ιδανική θερμοκρασία στους 35°C. Ευνοϊκοί παράγοντες για την ανάπτυξη είναι η παρουσία σκουριάς ή φυκιών. Όταν μολύνει τον άνθρωπο, το βακτήριο μπαίνει μέσα στα μακροφάγα και τα επιθηλιακά κύτταρα του πνεύμονα και αναπαράγεται μέσα στα κύτταρα.

Οι λεγεωνέλλες μεταδίδονται μέσω της εισπνοής ενός εναιώρηματος νερού ή/και χώματος το οποίο έχει επιμολυνθεί με βακτήρια.Ανάμεσα στα περιβάλλοντα που αναπαράγονται είναι οι ψυκτικοί πύργοι, οι υγραντήρες και τα μεγάλα συστήματα κλιματισμού. Το όνομά τους το πήραν επειδή η πρώτη επιδημία έλαβε χώρα το 1976 σε ένα ξενοδοχείο στη Φιλαδέλφια των ΗΠΑ, όπου συνεδρίαζε η Λεγεώνα της Αμερικής. Περιστατικά λεγεωνελλώσεων έχουν καταγραφεί σε όλο το κόσμο.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]