Ο Ράντι Γκάρντνερ, τότε 17 ετών και ο συμμαθητής του Μπρους Μακ Άλιστερ χρειάστηκαν να σκεφτούν μια ιδέα για μία σχολική εργασία και, αφού το επεξεργάστηκαν για αρκετή ώρα,  αποφάσισαν ότι ήθελαν να καταρρίψουν το παγκόσμιο ρεκόρ…αϋπνίας.

Εκείνη την εποχή, το ρεκόρ κατείχε ένας DJ στη Χονολουλού, ο οποίος είχε καταφέρει να μείνει ξύπνιος για 260 ώρες (λίγο λιγότερο από 11 ημέρες).

Ο στόχος τους ήταν απλός – ήθελαν να καταλάβουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν δεν κοιμόμαστε.

«Ήμασταν ηλίθιοι, ξέρετε. Μικροί και ηλίθιοι», είπε ο ΜακΆλιστερ στο BBC.

«Η πρώτη εκδοχή της εργασίας ήταν να διερευνήσουμε την επίδραση της αϋπνίας στην παραφυσική ικανότητα.

Συνειδητοποιήσαμε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνουμε αυτό και έτσι αποφασίσαμε να εξετάσουμε την επίδραση της στέρησης ύπνου στις γνωστικές ικανότητες του ανθρώπου, αλλά και στις αθλητικές του ικανότητες.

Ευτυχώς για τον Μακ Άλιστερ, όταν ο ίδιος και ο Γκάρντνερ έριξαν «κορώνα γράμματα» το ποιος θα έμενε άυπνος, η…μοίρα «έδειξε» τον Γκάρντνερ.

«Έμεινα ξύπνιος μαζί του για να τον παρακολουθώ… και μετά από τρεις νύχτες αϋπνίας, ξύπνησα με την μούρη στον τοίχο, γράφοντας σημειώσεις στον ίδιο τον τοίχο», εξήγησε ο Μακ Άλιστερ.

Συνειδητοποιώντας ότι ήταν πιο δύσκολο από όσο φαινόταν, οι δύο έφηβοι ζήτησαν γρήγορα τη βοήθεια ενός ακόμη ατόμου, καταφέρνοντας να πείσουν τον Γουίλιαμ Ντέμεντ, ερευνητή ύπνου από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

«Οι γονείς του Ράντι ανησυχούσαν πολύ ότι το πείραμα θα αποδεικνυόταν πραγματικά επιβλαβές για αυτόν. Επειδή το ερώτημα ήταν ακόμη άλυτο, σχετικά με το εάν μπορεί να πεθάνει κάποιος, μένοντας άυπνος για αρκετή ώρα» είπε ο Ντέμεντ.

Δεν είναι μυστικό ότι η στέρηση ύπνου έχει τρομερές επιπτώσεις στο σώμα σας, συμπεριλαμβανομένων προβλημάτων μνήμης, κινδύνου καρδιακών παθήσεων, κακής ισορροπίας και υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Πράγματι, το πείραμα έφερε κάποια απροσδόκητα αποτελέσματα όσον αφορά τις γνωστικές και αισθητηριακές ικανότητες του νέου.

Ο Γκάρντνερ φέρεται να αντιμετώπιζε κυκλοθυμία, προβλήματα συγκέντρωσης και βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης, καθώς και παράνοια, ακόμη και παραισθήσεις.

«Ήταν πολύ καλά σωματικά», είπε ο Ντέμεντ. «Έτσι, μπορούσαμε να τον κρατάμε ξύπνιο, βάζοντάς τον να παίζει μπάσκετ ή μπόουλινγκ, τέτοια πράγματα. Αν έκλεινε τα μάτια του θα κοιμόταν αμέσως».

Σε εγκεφαλογραφήματα που του έκαναν, οι ειδικοί  διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος του Γκάρντνερ «έπαιρνε μικρούς “υπνάκους” όλη την ώρα… κάποια μέρη του εγκεφάλου κοιμόντουσαν, ενώ κάποια άλλα έμεναν ξύπνια».

Συνολικά, ο έφηβος κατάφερε να μείνει ξύπνιος για 11 ημέρες (264 ώρες), σπάζοντας το ρεκόρ εκείνης της εποχής και σηματοδοτώντας το τέλος του επιστημονικού πειράματος.

Αφού μεταφέρθηκε σe ναυτικό νοσοκομείο, ο 17χρονος κοιμήθηκε για 14 ώρες πριν ξυπνήσει, σε εντυπωσιακά καλή κατάσταση.

«Κοιμήθηκα λίγο περισσότερο από 14 ώρες. Θυμάμαι όταν ξύπνησα, ήμουν νευρικός, αλλά όχι περισσότερο από έναν κανονικό άνθρωπο», είπε στο NPR.

Στην αρχή, ο Γκάρντνερ φαινόταν να μην έχει σημαντικές επιπτώσεις από το φιλόδοξο έργο, αλλά αργότερα παραδέχτηκε ότι υπέφερε από αφόρητη αϋπνία για δεκαετίες.

«Ήμουν απαίσια παρέα, για πολλά χρόνια. Όλα με αναστάτωναν. Ήταν σαν μια συνέχεια αυτού που έκανα πριν από 50 χρόνια», δήλωσε.

Το ρεκόρ του Γκάρντνερ τελικά καταρρίφθηκε και το τρέχον ρεκόρ κρατά ο Ρόμπερτ ΜακΝτόναλντ, ο οποίος έμεινε ξύπνιος για 453 ώρες 40 λεπτά (18 ημέρες 21 ώρες 40 λεπτά) το 1986.

Μετά από αυτό, το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες σταμάτησε να παρακολουθεί το ρεκόρ λόγω «των εγγενών κινδύνων που συνδέονται με τη στέρηση ύπνου».

Ειδήσεις σήμερα

Σενάρια πολέμου στα στενά της Ταϊβάν μετά τις ασκήσεις της Κίνας

Ερευνα: Οι εργοδότες προτιμούν 55άρηδες για εργαζoμένους