Οι αστρονόμοι γνώριζαν γι’ αυτό το αστέρι και το είχαν ονομάσει «αστέρι μεγαθήριο», καθώς έχει μέγεθος περίπου 2.000 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο μας. Ωστόσο, για να έχουν την επιθυμητή εικόνα του, έπρεπε να περιμένουν την ανάπτυξη ενός από τα όργανα δεύτερης γενιάς του VLTI, του GRAVITY. Αφού συνέκριναν τα νέα τους αποτελέσματα με άλλες προηγούμενες παρατηρήσεις του αστεριού, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι το άστρο είχε γίνει λιγότερο φωτεινό την τελευταία δεκαετία.

Στα τελικά στάδια της ζωής τους, κόκκινοι υπεργίγαντες, όπως το συγκεκριμένο αστέρι, αποβάλλουν τα εξωτερικά στρώματα αερίου και σκόνης σε μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει χιλιάδες χρόνια. Αυτά τα απορριπτόμενα υλικά μπορεί να είναι επίσης υπεύθυνα για τη θαμπάδα και για το απροσδόκητο σχήμα που έχει ένα κουκούλι σκόνης που παρατηρήθηκε γύρω από το αστέρι. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ωοειδές σχήμα του κουκουλιού θα μπορούσε να εξηγηθεί είτε από την αποβολή του υλικού του αστεριού είτε από την επιρροή ενός άγνωστου αστεριού που το συντροφεύει.

Πηγή