Μισό αιώνα πριν, στις 30 Ιουλίου του 1966, η Εθνική Αγγλίας έφθανε για πρώτη και μοναδική φορά -έως φέτος- στην κορυφή του (ποδοσφαιρικού) Εβερεστ. Πενήντα ένα χρόνια μετά, η Εθνική Ομάδα των U20, τα «λιονταράκια» του Πολ Σίμπσον, κατέκτησαν στα γήπεδα της Νοτίου Κορέας τον τίτλο των Παγκόσμιων Πρωταθλητών, επικρατώντας στον τελικό της Βενεζουέλας με 1-0, κάνοντας υπερήφανους τους «παππούδες» τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Σίμπσον γεννήθηκε μόλις τέσσερις μέρες πριν από τον τελικό του 1966.

Διάψευση
Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, πριν από 51 χρόνια, προμήνυε τότε το ξεκίνημα μιας «χρυσής» εποχής για τα «λιοντάρια». Πρόβλεψη που, τελικά, διαψεύστηκε πανηγυρικά τα επόμενα χρόνια, με τους Αγγλους να ψάχνουν σε πιθανά και απίθανα αίτια σχετικά με το τι έφταιγε εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι.
Φαίνεται ότι κάποιοι βρήκαν και μεταφυσικά αίτια!

Μία αόρατη κατάρα φαίνεται να έχει χτυπήσει τους περισσότερους από τους «έντεκα ήρωες» του Αλφ Ράμσεϊ.
Ο αρχηγός Μπόμπι Μουρ «έφυγε» το 1993 στα 51 του έπειτα από δίχρονη μάχη με τον καρκίνο που τον είχε χτυπήσει στη χολή και ο νεαρότερος των έντεκα εκείνης της ομάδας, ο Αλαν Μπολ, πέθανε αιφνίδια από ανακοπή το 2007, σε ηλικία 61 ετών.

Ο καθοδηγητής εκείνης της ομάδας ο Αλφ Ράμσεϊ έζησε τα τελευταία του χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Ιπσουιτς, χτυπημένος από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, έως τον Απρίλιο του 1999 που άφησε την τελευταία του πνοή. Τρία ακόμη μέλη εκείνης της ομάδας ζουν εδώ και χρόνια υποφέροντας από την ίδια νόσο. Ο μεγαλύτερος εκείνης της ομάδας, ο 83χρονος σήμερα Ρέι Γουίλσον, χτυπήθηκε από Αλτσχάιμερ το 2004, ο 74χρονος Μάρτιν Πίτερς, σκόρερ του δεύτερου γκολ στον τελικό με τη Γερμανία, το 2013 και ο κατά ένα χρόνο μεγαλύτερος, Νόμπι Στάιλς, ένα χρόνο νωρίτερα στα 79 του χρόνια.

Οι οικογένειές τους φοβούνται ότι δεν αποκλείεται το «μαζικό χτύπημα της νόσου» να οφείλεται στη χρήση εκείνης της βαριάς αναχρονιστικής μπάλας που χρησιμοποιούσαν το 1966.

Ύποπτες οι… κεφαλιές
Οι κεφαλιές μπορεί να προκάλεσαν πρόβλημα, άποψη που φαίνεται να ενστερνίζεται ένας από τους κορυφαίους νευρολόγους, ο Μίκαελ Γκρέι, που πρόσφατα δήλωσε ότι θα χρειαστεί ίσως περισσότερη έρευνα για το αν η άνοια της συγκεκριμένης γενιάς παικτών μπορεί να οφείλεται και σε αυτό. Μια έρευνα που δεν ξεκίνησε ποτέ και αν ξεκινήσει θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλους 80άρηδες σήμερα που έπαιζαν τότε στο αγγλικό πρωτάθλημα.

Εδώ και χρόνια η οικογένεια του χαλκέντερου κεντρικού αμυντικού Τζάκι Τσάρλτον (μεγαλύτερος αδελφός του Μπόμπι) έχει δημοσιοποιήσει ότι ο 82χρονος σήμερα Τζάκι έχει υποστεί σημαντική απώλεια μνήμης σε σημείο που να μην αναγνωρίζει κανένα πρόσωπο ακόμη και τα πλέον οικεία.

Ο μικρότερος αδελφός του, ο 79χρονος Μπόμπι Τσάρλτον, από τους επιζήσαντες της αεροπορικής τραγωδίας της αποστολής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1958, έχει εδώ και μερικά χρόνια χτυπηθεί από τη νόσο του Πάρκινσον αλλά η πνευματική του κατάσταση είναι σχεδόν άριστη και πολύ συχνά ακόμη και με δύσκολες καιρικές συνθήκες τον συναντά κανείς στις εξέδρες του Ολντ Τράφορντ και όχι μόνο αφού ακολουθούσε την αγαπημένη του ομάδα και στα εκτός έδρας παιχνίδια, εντός και εκτός. Τον Φεβρουάριο του 2016, μάλιστα, είχε την τιμή να δει μια εξέδρα στο νότιο τμήμα του Ολντ Τράφορντ να παίρνει το όνομά του.

Τον Δεκέμβριο του 2015 ο θρυλικός γκολκίπερ Γκόρντον Μπανκς γνωστοποίησε ότι πάσχει από καρκίνο στο συκώτι. Ο Μπανκς ζει από το 1972 με μειωμένη όραση εξαιτίας ενός πολύ σοβαρού τροχαίου που παραλίγο να του είχε στοιχίσει τη ζωή.

Οι υπόλοιποι τρεις της παρέας, ο Τζορτζ Κοέν, ο Ρότζερ Χαντ και ο σκόρερ των τριών γκολ, Τζεφ Χαρστ, παρά το προχωρημένο της ηλικίας τους, δεν έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, έστω και αν κατά καιρούς όλο και κάποια παράπονα για «έντονους πονοκεφάλους» έχουν εκφράσει.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής