Κατόπιν ο Πέρεζ επέβαλε το ρυθμό του και άντεξε ακόμη και την ανάκαμψη του ομοστάβλου του Φερστάπεν, χωρίς η ομάδα τους της Red Bull Honda να δώσει σχετικές εντολές να αλλάξουν θέση, πράγμα προς τιμήν της.
Στο πρώτο μισό του αγώνα ενθουσίασε ο Μονεγάσκος της Ferrari, Σαρλ Λεκλέρ, που με αλλεπάλληλα προσπεράσματα όπως επί του Χάμιλτον, του Γκασλί και του Οκόν έφτασε μέχρι την τέταρτη θέση, ενώ ξεκινούσε 12ος.
Το δυστύχημα για τη Ferrari ήταν ότι δεν “πρόλαβε” την έξοδο του αυτοκινήτου του αλυτάρχη, του Safety Car, στο 18ο γύρο εξαιτίας της εγκατάλειψης της Aston Martin του Στρολ, κάνοντας τα πιτ στοπ της νωρίτερα. Ο ακόλουθος αργός ρυθμός περιστροφής στην πίστα έριξε τις Ferrari πίσω από τον Φερστάπεν και τον Χάμιλτον και έμειναν εκεί, με τον Σάινθ 6ο και τον Λεκλέρ 7ο, με τον Μονεγάσκο να δυσανασχετεί και δικαίως γιατί η ομάδα του δεν έδωσε εντολή να περάσει τον Σάινθ που είναι σαφέστατα αργότερος και τον προσπέρασαν οι Στρολ και Χάμιλτον. Πολύ άσχημα ξεκίνησε η εποχή του νέου team principal Φρεντερίκ Βασέρ στη Ferrari…
Αντίστοιχα με τον Λεκλέρ, και ο Φερστάπεν έκανε ανάλογη ανάκαμψη, καθώς ξεκινούσε 15ος έπειτα από τεχνικό πρόβλημα στις κατατακτήριες δοκιμές, προσπερνώντας τους Οκόν, Γκασλί, Χάμιλτον, Ράσελ και Αλόνζο, για να φτάσει δεύτερος χωρίς ωστόσο να μπορέσει να κάμψει την αντίσταση του επικεφαλής και νικητή Πέρεζ.
Πίσω από τις δύο Red Bull Honda τερμάτισε ο Αλόνζο με την Aston Martin, παρότι δέχθηκε ποινή πέντε επιπλέον δευτερολέπτων στο χρόνο του επειδή δεν πάρκαρε σωστά στο σημείο εκκίνησης. Πίσω του τερμάτισαν οι δύο Mercedes των Ράσελ, Χάμιλτον, οι δύο Ferrari, των Σάινθ, Λεκλέρ, οι δύο Alpine των Οκόν, Γκασλί και η Haas του Μάγκνουσεν στη δέκατη θέση, που προσπέρασε προς το τέλος την Alpha Tauri του Τσουνόντα.