Σε αυτούς οι αθλητές που συμμετέχουν όχι μόνο δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για ένα μετάλλιο αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι προσφέρουν σε όλους μας μαθήματα ζωής. Ο λόγος γίνεται για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες που μπορεί να μην έχουν την μεγάλη προβολή αλλά στο Τόκυο το 2020 όπως και στις προηγούμενες διοργανώσεις άνθρωποι από όλο τον κόσμο θα αποδείξουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Αθλητές που μπορεί να έχουν προβλήματα στο σώμα τους αλλά δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους άλλους και οι επιδόσεις τους είναι εντυπωσιακές.
Όσο προφανές κι αν φαίνεται, χρήζει ιδιαίτερης μνείας η ιδιάζουσα σημασία της διεξαγωγής των Παραολυμπιακών, και περαιτέρω ανάλυσης ο «χαρακτήρας» που τους συνοδεύει:
Αποφασιστικότητα – αφοσίωση: Οι αθλητές που συμμετέχουν καλούνται να βρουν το κίνητρο και τη δυναμική να ξεπεράσουν τόσο τα σωματικά, όσο και τα ψυχικά εμπόδια που παρουσιάζονται, με σκοπό να φτάσουν στην επίτευξη των στόχων τους. Θάρρος: Η όλη διαδικασία της προετοιμασίας για τους Αγώνες, που μπορεί να διαρκέσει ολόκληρα χρόνια, εφοδιάζει το άτομο με την κατάλληλη αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις – όποιες – δυνατότητές του, ώστε να ξεπεράσει όλες της αντιξοότητες για τη συμμετοχή του.
Ισότητα: Το σημαντικότερο ίσως μήνυμα των Παραολυμπιακών έγκειται στο γεγονός ότι κάθε ανθρώπινη οντότητα έχει δικαίωμα σε όλες τις πτυχές της αθλητικής ζωής. Με την προβολή της εν λόγω ιδιότητας, περνά το μήνυμα σε όλη την υφήλιο ότι ο σεβασμός και η ταπεινότητα προς τους γύρω μας έχουν εξέχουσα σημασία, μέσω της προαγωγής του «ευ αγωνίζεσθαι».
Έμπνευση: Μέσα από τα κατορθώματα, τις επιτυχίες και τις προσπάθειες των αθλητών, δημιουργείται ένα μεγάλο κύμα παρακίνησης και συνειδητοποίησης ότι η σκληρή δουλειά, η στοχοπροσήλωση και η σωστή προετοιμασία είναι τα κλειδιά προς την επιτυχία. Η παρακίνηση αυτή αφορά τόσο τα άτομα με κάποιου είδους αναπηρία ή δυσλειτουργία, όσο και εκείνα που δεν παρουσιάζουν κάποια σωματική ή νοητική υστέρηση.
Η Ελλάδα στους Παραολυμπιακούς
Έλληνες αθλητές συμμετέχουν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες από το 1976. Από το 1988, η Ελλάδα συμμετέχει στους Αγώνες με επίσημες Εθνικές Αποστολές. Όλα αυτά τα χρόνια, οι Έλληνες αθλητές πέτυχαν καλές επιδόσεις και κέρδισαν πολλά μετάλλια.
Οι Έλληνες αθλητές κέρδισαν τα πρώτα μετάλλια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 κατακτώντας 1 αργυρό και 3 χάλκινα μετάλλια. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 κέρδισαν 2 αργυρά και ένα χάλκινο μετάλλιο. Ενώ στους Αγώνες της Ατλάντα το 1996 κέρδισαν 1 χρυσό, 1 αργυρό και 3 χάλκινα μετάλλια.
Το 2000, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, η Ελληνική ομάδα συμμετείχε με 71 άτομα (42 αθλητές). Οι Έλληνες αθλητές αγωνίστηκαν στο στίβο, την κολύμβηση, την άρση βαρών, την καλαθοσφαίριση και το τζούντο. Η Ελληνική ομάδα που συμμετείχε στο Σίδνεϊ κέρδισε 11 μετάλλια (4 χρυσά, 4 ασημένια, 3 χάλκινα).
Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, η Ελλάδα συμμετείχε με την πολυπληθέστερη μέχρι στιγμής Παραολυμπιακή Ομάδα, με 137 αθλητές, η οποία κατέδειξε την ανοδική πορεία του Παραολυμπιακού κινήματος στην Ελλάδα και κίνησε το ενδιαφέρον της Ελληνικής Κοινωνίας. Οι Έλληνες αθλητές και οι Ελληνίδες αθλήτριες κατάφεραν να κατακτήσουν συνολικά 20 μετάλλια (3 χρυσά, 13 αργυρά, 4 χάλκινα). Εννέα περισσότερα από αυτά που είχαν κερδίσει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Σίδνεϊ. Επίσης σημειώθηκαν συνολικά 58 πλασαρίσματα στις πρώτες οχτώ θέσεις. Οι Αγώνες της Αθήνας ανέδειξαν τον αθλητισμό των ατόμων με αναπηρία και τον τοποθέτησαν στη θέση που του αρμόζει στην Παγκόσμια αθλητική οικογένεια και ιδιαίτερα στην Ελληνική αθλητική οικογένεια.
Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου ήταν οι πιο επιτυχημένοι αγώνες για την Ελληνική Ομάδα μέχρι στιγμής. Συμμετέχοντας σε 10 αθλήματα οι 69 αθλητές και αθλήτριες της Ελληνικής Ομάδας κατάφεραν να κατακτήσουν 24 μετάλλια (5 χρυσά, 9 αργυρά και 10 χάλκινα) ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο και κατάφεραν να καταταχθούν 20οί στη παγκόσμια κατάταξη. 4 χρόνια μετά τους πολύ επιτυχημένους αγώνες της Αθήνας οι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες έδειξαν την μεγάλη τους κλάση υπογραμμίζοντας την ανάπτυξη του Παραολυμπιακού Κινήματος στην Ελλάδα.
Στην 44η θέση μεταξύ 165 κρατών που πήραν μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου (2012) κατετάγη η Ελλάδα. Με απολογισμό ένα χρυσό, τρία ασημένια, οκτώ χάλκινα και συνολικά 12 μετάλλια. Oι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες συμμετείχαν σε εννέα αθλήματα.
Η πρώτη συμμετοχή Έλληνα Αθλητή σε Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες έγινε το 2002 στο Σολτ Λέικ Σίτι. Οι Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τορίνο το 2006 ήταν οι δεύτεροι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες όπου συμμετείχε Ελληνική Αποστολή. Οι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες του Βανκούβερ αποτελούν τους τρίτους Χειμερινούς Αγώνες που θα συμμετάσχει η Ελλάδα με τη συμμετοχή μάλιστα και της πρώτης αθλήτριας. Οι 15οι Παραολυμπιακοί αγώνες του Ρίο τέλειωσαν, με την Ελλάδα να σκαρφαλώνει στην 24η θέση στον πίνακα μεταλλίων, με 5 χρυσά, 4 ασημένια και 4 χάλκινα.
Η Εθνική Τράπεζα στηρίζει τον Μιχάλη Σεΐτη
Και επειδή η μάχη για το ευ αγωνίζεσθαι και τα μαθήματα ζωής που δίνουν καθημερινά αυτοί οι αθλητές πρέπει να αναγνωρίζονται η Εθνική Τράπεζα που ενισχύει διαχρονικά αθλητικές διοργανώσεις, ομοσπονδίες, ομάδες και αθλητές που προωθούν το κύρος της χώρας διεθνώς και εξυψώνουν το αίσθημα υπερηφάνειας των Ελλήνων, τάσσεται στο πλευρό του κορυφαίου Έλληνα παραολυμπιονίκη Μιχάλη Σεΐτη για τον επόμενο χρόνο (5.2.2020 – 5.2.2021) όπου θα είναι ο Υποστηρικτής του.
Ο Μιχάλης Σεΐτης έχει κάνει πολλές φορές τους Έλληνες να πανηγυρίσουν και να αισθανθούν υπερήφανοι στην πολύχρονη διαδρομή του στους στίβους.
Μιλάμε άλλωστε για έναν αθλητή που αποτελεί για όλους μας και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά σύμβολο και ζωντανό εκφραστή της ιδέας ότι με δύναμη ψυχής, θέληση και προσήλωση στο στόχο είμαστε ικανοί να πετύχουμε τα πάντα.
Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016 έκανε δύο παγκόσμια ρεκόρ. Το 2017 κατέκτησε το Χρυσό Μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου παραολυμπιονικών στο Λονδίνο στα 400μ. και το ασημένιο στα 200μ., ενώ το 2019 πανηγύρισε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου στο Ντουμπάι.
Ποιος είναι ο Μιχάλης Σεΐτης
Ο Μιχάλης Σεΐτης γεννήθηκε στα… κουλουάρ. Πέντε χρόνων είχε την πρώτη του επαφή με τους στίβους και τίποτα δεν ήταν αρκετό για να τον τραβήξει μακριά απ’ αυτούς.
Στα 16 του χρόνια ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας Παίδων στα 400 μέτρα εμπόδια, αγώνισμα που συνέχισε για τα δέκα επόμενα χρόνια.
Το 2013 η ζωή του άλλαξε από μια κακιά στιγμή καθώς έπεσε θύμα τροχαίου με μηχανή που δανείστηκε γιατί είχε το αυτοκίνητό του στο συνεργείο.
Εχασε το πόδι του αλλά όχι και το πάθος του για τον αθλητισμό κι αυτό το απόδειξε από την πρώτη στιγμή. Τρεις μήνες μετά την προσθήκη τεχνητού μέλους έλαβε μέρος σε τοπικούς αιγαιοπελαγίτικους αγώνες και σήμερα βρίσκεται κάτοχος παγκοσμίων ρεκόρ.