Μια πάθηση που κανονικά θα έπρεπε να του είχε απαγορεύσει την είσοδο στα γήπεδο και φυσικά την τρομπέτα αλλά ο κατά κόσμον Βασίλης Δουρίδας δεν μπορούσε να διανοηθεί πως θα αφήσει το σπίτι του. Και το σπίτι του ήταν το γήπεδο Καραϊσκάκη, το ΣΕΦ και όπου αλλού αγωνίζονταν η αγαπημένη του ομάδα.

Ηταν ένας άνθρωπος που εκτός από σύμβολο του Ολυμπιακού είχε αφήσει το στίγμα του σε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μπορεί κάποιοι ανόητοι πολλές φορές να του είχαν επιτεθεί βλέποντας στο πρόσωπό του την αντίπαλη ομάδα αλλά υ πλειοψηφία του κόσμου τον σέβονταν και τον αγαπούσε.