Τα σκαλοπάτια της εξέδρας των επισήμων πάτησαν τότε, μεταξύ άλλων, ο Ν. Πλαστήρας και ο Σ. Βενιζέλος. Μετά τα εγκαίνια ακολούθησε ποδοσφαιρικός αγώνας. Από τη μία πλευρά βρέθηκε η μικτή ομάδα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού (θα μπορούσε να υπάρξει τέτοια ομάδα, για φιλικό έστω ματς, σήμερα;) και από την άλλη η μικτή ομάδα των προσφυγικών σωματείων, της ΑΕΚ, του Πανιωνίου και του Απόλλωνα.

Ετσι ξεκίνησε η ιστορία του γηπέδου που έγινε το σπίτι του ξεριζωμένου Απόλλωνα. Εμελλε να γνωρίσει μεγάλες δόξες. Εφτασε να φιλοξενήσει και αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ. Στο χορτάρι του ο Ολυμπιακός πέτυχε μία από τις σπουδαιότερες νίκες της ιστορίας του, το 6-2 επί της Λεβερκούζεν. Στο γήπεδο της Ριζούπολης σφύριξε ο Κολίνα. Αγωνίστηκε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πριν από 15 χρόνια, τον Οκτώβριο του 2002, με τον Μπλαν, τον Μπέκαμ, τον Γκιγκς, τον Σκόουλς, τον Φορλάν. Λέγεται πως όταν πρωτοαντίκρισαν το γήπεδο, νόμισαν ότι τους πήγαιναν στο προπονητήριο και ρωτούσαν πού θα γίνει ο αγώνας με τον Ολυμπιακό.

 Ας είναι. Η ιστορία του γηπέδου είναι μεγάλη και αξιοζήλευτη. Τα Χριστούγεννα του 1946 ο τότε πρόεδρος του Απόλλωνα, ο γιατρός και βουλευτής Δημήτρης Μαρσέλλος, ανακοίνωσε ότι έχουν βρεθεί τα χρήματα για να αγοραστεί έκταση στην περιοχή της Ριζούπολης. Πού βρέθηκαν τα χρήματα; Από απαλλοτρίωση του γηπέδου του Ρουφ από την Εταιρία Σιδηροδρόμων. Στο Ρουφ ήταν αρχικά η έδρα του Απόλλωνα, στην οποία αγωνίστηκε από το 1927 και μετά.

Πριν από το 1927, η ομάδα είχε βρει προσωρινά «στέγη» σε μια έκταση στους Στύλους του Ολυμπίου Διός.
Ο Δημήτρης Μαρσέλλος είχε βάλει σκοπό του να κατασκευάσει γήπεδο για τον Απόλλωνα και τα κατάφερε. Αφού αγοράστηκε το οικόπεδο, τα έργα ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 1947, δίπλα στην ιστορική Columbia, η οποία μετρούσε τις πληγές της από τον πόλεμο. Οι Γερμανοί την είχαν μετατρέψει σε συνεργείο αρμάτων μάχης και με το τέλος του πολέμου, προσπαθούσε να επανέλθει.

Κόστισε περίπου 800 εκατ. δραχμές, είχε χωρητικότητα 6.000 θεατών και χώρο για 1.000 ορθίους, ενώ περιλάμβανε περιμετρικά και στίβο.

Η περιοχή του νέου γηπέδου βρισκόταν ανάμεσα στη Νέα Φιλαδέλφεια, τα Ανω Πατήσια, το Γαλάτσι, τον Περισσό και λέγεται Ριζούπολη. Το όνομα αυτό οφείλεται στον Ιωάννη Ριζόπουλο, ο οποίος στις αρχές του 20ού αιώνα κατασκεύασε σπίτια, δρόμους και καταστήματα. Στην περιοχή της Ριζούπολης μάλιστα, κοντά στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία, υπάρχει τεράστιο υπόγειο σπήλαιο, το μεγαλύτερο του Λεκανοπεδίου της Αττικής, το οποίο θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε ως λημέρι του λήσταρχου Νταβέλη. Η είσοδός του είναι κλειστή. Η περιοχή οικοδομήθηκε, παρά τους φόβους για μειωμένη στατικότητα. Το γήπεδο πάντως είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό. Αντεξε τους σεισμούς τόσο του 1981 όσο και του 1999.

Το 1961 το γήπεδο άρχισε να μεγαλώνει. Κατασκευάστηκε μία μεγάλη εξέδρα με τα χρήματα από τη μεταγραφή του Αρ. Καμάρα στον Παναθηναϊκό, ενώ το 1971 κατασκευάστηκε το πέταλο με το οποίο καταστράφηκε ο στίβος και το γήπεδο έγινε καθαρά ποδοσφαιρικό.

Το 1959-60, με το ξεκίνημα της Α’ Εθνικής, ο Απόλλων έγινε η δεύτερη ελληνική ομάδα μετά τον Παναθηναϊκό που τοποθέτησε χλοοτάπητα στο γήπεδό της. Η Ριζούπολη ήταν πλέον ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Το 1997 ολοκληρώθηκε η κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου στο χώρο της βόρειας εξέδρας των ορθίων, ώστε τα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου να βρουν στέγη.

Η τελευταία σημαντική παρέμβαση στο γήπεδο έγινε το 2002, όταν ο Ολυμπιακός ανέλαβε την ανακαίνισή του, ώστε να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ σε αυτό, αφού το ΟΑΚΑ αναμορφωνόταν λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων και το νέο Καραϊσκάκη ήταν υπό κατασκευή. Ετσι η Ριζούπολη έγινε χωρητικότητας 14.500 θεατών. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες χρησιμοποιήθηκε ως προπονητήριο.

Από το 2004 άλλαξε η ονομασία του και πλέον λέγεται «Γήπεδο Γεώργιος Καμάρας», προς τιμήν του μεγάλου παίκτη και σκόρερ του Απόλλωνα, ο οποίος δεν φόρεσε ποτέ φανέλα άλλης ομάδας.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής