Το «Εγκώμιο της Σκιάς» γράφτηκε το 1933 και αποτελεί προσωπική πραγματεία για το ημίφως, τη λεπτομέρεια, την ντελικάτη αίσθηση του κόσμου. Η ομορφιά και η ποιητικότητα της ύπαρξης αναδεικνύονται μέσα από ταπεινά αντικείμενα, που αλληλεπιδρούν με το φως, τον χρόνο, τη διάταξη στον χώρο: μία τσαγιέρα, το υλικό της λάκας, το ημιδιαφανές ρυζόχαρτο των τοίχων. Ο παρατηρητής απορροφάται σε αυτά, καθώς η πράξη της παρατήρησης και του στοχασμού προσφέρει την αισθητική, που αποτελεί βίωμα ζωής.
Ο μεγάλος Γιαπωνέζος συγγραφέας Τζουνίτσιρο Τανιζάκι (1886-1965) ξεκινά με φαινομενικά πεζές λεπτομέρειες για τα ηλεκτρικά, τα υδραυλικά και το σύστημα θέρμανσης και αντιπαραθέτει τις ανάγκες των κομφόρ ενός σύγχρονου (τότε) σπιτιού στην παράδοση και τη βαριά ιστορία της. Και περνά από τα μικρά στα μεγάλα και το αντίστροφο, μιλά για το χαρτί για γράψιμο, για το θέατρο Νο, για το παραδοσιακό μακιγιάζ των γυναικών, για τις βραδινές εκδρομές για παρατήρηση της πανσελήνου και για τη σαρωτική έλευση της προόδου. Το «Εγκώμιο της Σκιάς» είναι ένας αποχαιρετισμός σε έναν τρόπο ζωής που ήδη από τότε χανόταν.
Ροή Ειδήσεων 
