Αφορμή για την παρουσία της στην πρωτεύουσα ήταν τα εγκαίνια της έκθεσης «Poor Things – Τα κοστούμια» στο Μουσείο Μπενάκη, όπου παρουσιάζονται δώδεκα από τα πρωτότυπα κοστούμια της ταινίας, με τα έξι από αυτά να ανήκουν στην Μπέλα Μπάξτερ, την πρωταγωνίστρια του «Poor Things», που την ενσαρκώνει, ως γνωστόν, η βραβευμένη Εμα Στόουν.
Η Χόλι Γουάντινγκτον μίλησε, εν μέσω καύσωνα, στον «Ε.Τ.» της Κυριακής για το τι της είπε ο Γιώργος Λάνθιμος στην απονομή των Οσκαρ και για τα ρούχα από δεύτερο χέρι που προτιμά. «Η “φωνή” του Γιώργου είναι μοναδική και η δουλειά του είναι ιδιοσυγκρασιακή και πειραματική. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλο σκηνοθέτη που κάνει κάτι αντίστοιχο», δηλώνει.
Για το πού φυλάει το Οσκαρ στο σπίτι της: «Το Οσκαρ το είχα στο τραπέζι της κουζίνας για πολύ καιρό, αλλά μετά το μάζεψα γιατί τα παιδιά μου ζωγραφίζουν εκεί και τώρα όλα τα βραβεία που έχω πάρει είναι στο υπνοδωμάτιό μου. Τα παιδιά το αγαπούν το αγαλματίδιο. Εχω δύο μικρά αγόρια, 8 και 5 ετών, και όταν είδαν το Οσκαρ για πρώτη φορά με ρωτούσαν αν είναι όντως φτιαγμένο από χρυσό.
Ζούμε σε μια εποχή που αγαπά τα βραβεία, που κάθε εβδομάδα όλο και κάποιο βραβείο κυνηγάμε όλοι μας. Προσπαθώ να δώσω στα παιδιά μου να καταλάβουν ότι δεν μετράνε τα βραβεία και ότι αυτό που έχει σημασία είναι να νοιάζονται πραγματικά για αυτό που κάνουν. Ετσι, από τη μια πλευρά, τους λέω να μη νοιάζονται για αυτά, αλλά, από την άλλη, βλέπουν τα δικά μου και εκστασιάζονται».
Για την τελετή απονομής των Οσκαρ: «Η τελετή απονομής των Οσκαρ ήταν απίστευτη. Είχα προετοιμασθεί να μη μου αρέσει, αλλά, τελικά, την απόλαυσα. Δεν μου άρεσε καθόλου που έπρεπε να ανέβω στη σκηνή και να εκφωνήσω τον λόγο μου. Μου έπεσε βαρύ να κοιτάω αυτήν τη θάλασσα από ανθρώπους, αλλά το μέγεθος της εκδήλωσης ήταν τεράστιο και πέρασα πολύ καλά. Είναι σαν να πηγαίνεις σε διαδοχικούς γάμους και καθένας από αυτούς να είναι εξίσου συναρπαστικός. Ηταν εντυπωσιακό».
Για το τι της είπε ο Γιώργος Λάνθιμος για το βραβείο: «Δεν νομίζω ότι ο Γιώργος μού είπε κάτι όταν κατέβηκα από τη σκηνή με το Οσκαρ. Ισως να μη θυμάμαι καλά, αλλά νομίζω ότι απλώς με χτύπησε φιλικά στην πλάτη και αυτό ήταν. Ο Γιώργος είναι άνθρωπος που δεν μιλάει πολύ, είναι κάπως κλεισμένος στον εαυτό του, αλλά, όταν μιλάει, είναι πολύ σαφής για αυτό που θέλει».
Για το πώς συνεργάστηκαν στο «Poor Things»: «Δεν είχα κανέναν περιορισμό από εκείνον στο τι θα κάνω. Ηξερε, βέβαια, ότι δεν ήθελε η ταινία να είναι δράμα εποχής ούτε να είναι μια ταινία γύρω από τη μόδα. Υπήρχαν πολλά πράγματα που ο Γιώργος δεν ήθελε να είναι η ταινία, αλλά δεν μου έλεγε τι ήθελε να είναι η ταινία γιατί και ο ίδιος δεν ήξερε. Και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον σε αυτόν. Βιώσαμε μια μακρά διαδικασία αναζήτησης μέχρι να καταλήξουμε κάπου, κοιτάζοντας φωτογραφίες και αποφασίζοντας επιτόπου τι θα δοκιμάσουμε και τι όχι.
Στη δισκογραφία, με τον Στέλιο
Είναι πιο ενδιαφέρον για εμένα ως σχεδιάστρια κοστουμιών και σίγουρα διαφορετικό να δουλεύω με κάποιον που δεν δίνει σαφείς εντολές. Στον κινηματογράφο συνήθως ξέρουμε πολύ καλά πώς θα κινηθούμε και συνήθως τα κοστούμια πρέπει να μοιάζουν με αυτά που βλέπουμε στις φωτογραφίες εποχής. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, το οποίο καλούμαστε να λύσουμε. Οι προκλήσεις είναι ίδιες. Στο “Poor Things” τα πράγματα ήταν διαφορετικά».
Για τις παλαιότερες ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου: «Είχα δει όλες τις παλαιότερες ταινίες του Γιώργου. Ηξερα τη δουλειά του πριν συνεργαστούμε και ήμουν θαυμάστριά του. Ξεκίνησα με τον “Κυνόδοντα” όταν ήρθε στη Βρετανία και μετά συνέχισα με τις υπόλοιπες. Η “φωνή” του είναι μοναδική και η δουλειά του είναι ιδιοσυγκρασιακή και πειραματική. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλο σκηνοθέτη που κάνει κάτι αντίστοιχο. Ο Γιώργος έχει τη δική του “φωνή” και αυτό τον διαφοροποιεί από τους άλλους. Δεν τον ενδιαφέρει η πραγματικότητα που ζούμε, αν και αυτήν την πραγματικότητα σχολιάζει κάνοντας ενός είδους σάτιρα, μια μαύρη κωμωδία που πάντα αναφέρεται στη σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων, στο πόσο καταστροφικοί είμαστε οι άνθρωποι, πόσο κακοποιητές. Τα εξερευνά όλα αυτά με τον δικό του, κωμικό τρόπο».
Για το αν τη βοηθάνε τα βραβεία στην πορεία της: «Τα βραβεία είναι πολύ πρόσφατα και δεν ξέρω να σου πω αν θα με βοηθήσουν στην καριέρα μου. Είχαμε και την απεργία των ηθοποιών, με αποτέλεσμα οι παραγωγές να κινούνται ακόμα με αργούς ρυθμούς. Ενδιαφέρον έχει ότι ξαφνικά δέχομαι πολλές προτάσεις για θέατρο και μου αρέσει πολύ αυτό».
Για τη δουλειά στη σκηνή και στον κινηματογράφο: «Δεν με ενδιαφέρει αν δουλεύω για μια θεατρική παράσταση, για μια ταινία, για την τηλεόραση ή το μπαλέτο. Αυτό που είναι βασικό είναι το πρότζεκτ και ο σκηνοθέτης με τον σεναριογράφο».
Για το πώς ασχολήθηκε με τα κοστούμια και το ντύσιμο: «Πάντα μου άρεσαν τα ρούχα, όχι για να δείχνω ωραία, αλλά για τη δύναμη που το ντύσιμο μπορεί να εκπέμπει. Από μικρή μού άρεσε να ντύνομαι, όχι για να δείχνω λαμπερή, αλλά για το πώς μπορώ να μεταμορφώνομαι. Τα πάρτι για το Χάλοουιν μου άρεσαν πάντα πολύ. Ηθελα να μεταμορφώνομαι με τα ρούχα, να δείχνω κάποια άλλη. Επίσης, σπούδασα στη Σχολή Καλών Τεχνών και είχα πολύ χρόνο για να εξερευνήσω και να πειραματιστώ με το ντύσιμο. Με ενδιέφερε το μη συμβατικό ντύσιμο και πάντα αναρωτιόμουν γιατί φοράμε τα ρούχα που φοράμε και τι σημαίνουν αυτά για εμάς. Η μόδα δεν με ενδιαφέρει, αν και θέλω να ξέρω τι προτείνουν οι μεγάλοι σχεδιαστές».
Για το ντύσιμο στην καθημερινότητα: «Θα έλεγα στον κόσμο να είναι ο εαυτός του και να αγοράζει ρούχα από δεύτερο χέρι. Πρέπει να φοράμε τα ρούχα μας ξανά και ξανά, να τα επιδιορθώνουμε όταν σκίζονται ή χαλάνε, γιατί ο τρόπος που η βιομηχανία της μόδας χρησιμοποιεί τα υφάσματα και τις πρώτες ύλες είναι καταστροφικός για τον πλανήτη. Φορέστε ό,τι θέλετε, να είστε ο εαυτός σας, όπως η Μπέλα, να μη φοβάστε να φοράτε παλιά ρούχα και να τα κάνετε να κρατούν και να αντέχουν για πολύ καιρό».
ΜΙΑ ΝΤΟΥΖΙΝΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Νιώσε σαν την Εμα Στόουν στον ρόλο της Μπέλα
Η έκθεση «Poor Things – Τα κοστούμια» περιλαμβάνει δώδεκα από τα πρωτότυπα χειροποίητα κοστούμια της Holly Waddington για την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «Poor Things», έτσι όπως αυτά φορέθηκαν από τους Εμα Στόουν στον ρόλο της Μπέλα, Γουίλεμ Νταφόε, Μαρκ Ράφαλο, Ράμι Γιουσέφ, Βίκι Πέπερνταϊν, Κάθριν Χάντερ και Τζερόντ Καρμάικλ, και παρουσιάστηκε ήδη στο Barbican Centre του Λονδίνου (2023).
Η ενδυματολόγος Χόλι Γουάντινγκτον έχει δουλέψει στον χώρο του θεάτρου, του χορού και των εικαστικών τεχνών, δημιουργώντας κοστούμια και εγκαταστάσεις για παραστάσεις στο Rambert, στο Royal Ballet, στο Complicitι, στο Sadlers Wells, στο Almeida, στο Royal Court, στο Gate, στο Young Vic, στο Scottish Dance Theatre, στο Handspring UK και το BAM.
Ανάμεσα στις ενδυματολογικές δουλειές της για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση περιλαμβάνονται το «The Great» του Hulu, σε σενάριο και παραγωγή του Tony McNamara, η «Λαίδη Μάκβεθ», σε σκηνοθεσία του William Oldroyd, το «Ginger & Rosa» της Sally Potter και το «Departure» του Andrew Steggall.
Η Χόλι σπούδασε Καλές Τέχνες στο Ruskin School of Drawing and Fine Art του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και Σκηνογραφία (Χορού) στο Trinity Laban.
Info
«POOR THINGS – ΤΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ»
ΠΟΥ: Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1, Κολωνάκι)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: Εως τις 29 Σεπτεμβρίου 2024
ΕΙΣΟΔΟΣ: 9 και 2 ευρώ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: tickets.benaki.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 2103251311