[fwduvp preset_id=”test” playlist_id=”Test”]
Συγκεκριμένα, σε ρόλο μοντέλων αυτοσχέδιες κούκλες-μαριονέτες ντυμένες με τις τελευταίες δημιουργίες του ιταλικού κολοσσού έστησαν μια θεατρική περφόρμανς σε έναν αυτοσχέδιο διάδρομο πασαρέλας.
«Αυτή η είδηση με γέμισε αισιοδοξία και χαμόγελο»
«Πράγματι, αυτή η είδηση με γέμισε αισιοδοξία και χαμόγελο. Ολα αλλάζουν», σχολιάζει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής η διακεκριμένη ενδυματολόγος Εύα Νάθενα (φωτο), που βρίσκεται στον χώρο πάνω από δύο δεκαετίες, και επισημαίνει: «Είναι η πιο δύσκολη χρονιά για το θέατρο της δικής μου γενιάς.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει φως. Πιστεύω ότι διανύουμε την πιο δύσκολη περίοδο, αλλά υπάρχουν τρόποι, ευφάνταστοι και δημιουργικοί, για να εκφραστούμε γόνιμα». Με αφορμή τις σημαντικές αλλαγές που έφερε στη ζωή μας η πανδημία, ο «Ε.Τ.» της Κυριακής συνομιλεί με δύο καταξιωμένες ενδυματολόγους σχετικά με τη δραστηριότητά τους, που αποτελεί έναν πυλώνα του σύγχρονου πολιτισμού μας.
Το επάγγελμά τους έχει άμεση επαφή με τους ηθοποιούς, ώστε να αναδείξουν την αισθητική που να εξυπηρετεί το ύφος της εκάστοτε παράστασης ή ταινίας.
Πέρα από τις υφολογικές αλλαγές και τις ιδιαιτερότητες κάθε θεάματος για φέτος στις δυσκολίες των δραστηριοτήτων τους προστίθεται και ο παράγοντας Covid-19.
Η βραβευμένη Εύα Νάθενα, που μας χάρισε το καλοκαίρι μια εξαιρετική ενδυματολογική δουλειά στην παράσταση «Πέρσες» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη και πριν από λίγες ημέρες έντυσε και ανέδειξε με συναρπαστικό τρόπο τα διαφορετικά πρόσωπα της Μελίνας Μερκούρη στο αφιερωματικό φιλμ «Μελίνα Στοπ Καρέ – Αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα» σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, αναφέρει: «Ο τρόπος που εργάζομαι δεν έχει αλλάξει.
Εχουν αλλάξει οι συνθήκες. Εργαζόμαστε με μάσκες και αντισηπτικά. Η μάσκα μάς προστατεύει κι αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι. Αυτό που η μάσκα δεν βοηθά είναι η αναγνωσιμότητα, αλλά δεν αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στη δουλειά μας».
Για τους «Πέρσες» -όπως μας εξιστορεί- η συνθήκη του lockdown την άνοιξη της έδωσε τη δυνατότητα να έχει περισσότερο χρόνο για να κάνει χειροποίητα κοστούμια. «Είχε ληφθεί δηλαδή η απόφαση να κάνουμε χειροποίητα ρούχα, αλλά η απομόνωση βοήθησε τη δημιουργία.
Η έκπληξη που δεν περίμενα ήταν να μας ζητηθεί δεύτερη σειρά κοστουμιών, απαραίτητη προϋπόθεση λόγω Covid-19», υπογραμμίζει.
Οσο για το φιλμ αφιερωμένο στη ζωή και το έργο της Μελίνας Μερκούρη, η κ. Νάθενα απαντάει: «Κατά τη διάρκεια των δοκιμών τα μέτρα προστασίας, όπως η μάσκα, είναι απαραίτητα. Δεν μπορώ να πω ότι οι συνθήκες λόγω Covid-19 επηρέασαν τη δουλειά μου. Το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς μου το διήνυσα στη μεγάλη μήκους ταινία “Ο Ανθρωπος του Θεού” της Γελένα Πόποβιτς, μια πολυπρόσωπη ταινία με μεγάλο ρίσκο έκθεσης στον ιό».
Οσο για την εικόνα του πολιτισμού σε αυτήν την πρωτόγνωρη πραγματικότητα, η ενδυματολόγος τονίζει: «Δυστυχώς, ο πολιτισμός από την αρχή όλης αυτής της κατάστασης βάλλεται. Το θέατρο δοκιμάζεται πολύ και θέλει τη στήριξη όλων.
Η θεατρική αρένα δεν έχει δουλειά για όλους. Προσωπικά, ήμουν από τους ανθρώπους που εργάστηκαν το καλοκαίρι και για τον χειμώνα επέλεξα να μην εργαστώ λόγω της πανδημίας, αν και είχα πρόταση για συνεργασία. Θέλω να πιστεύω ότι στην πορεία θα βρεθεί τρόπος να συνυπάρξουμε ξανά. Υπάρχει, ευτυχώς, η ευρηματικότητα των ανθρώπων του θεάτρου που με γεμίζει αισθήματα ελπίδας».
«Ανήκω στις ευπαθείς ομάδες. Είμαι ιδιαίτερα προσεκτική…»
Η καταξιωμένη ενδυματολόγος του θεάτρου, η Βρετανή Κλερ Μπρέισγουελ, κλείνει φέτος τρεις δεκαετίας στον χώρο και υπογράφει τα κοστούμια της «Κυρίας του Μαξίμ» (φωτό πάνω) του Ζορζ Φεντό, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, στο Εθνικό Θέατρο. «Ανήκω στις ευπαθείς ομάδες.
Είμαι ιδιαίτερα προσεκτική με μάσκες, προσωπίδα και αντισηπτικά. Είναι η πιο δύσκολη χρονιά του θεάτρου από τότε που ξεκίνησα, το 1989, στην ελληνική σκηνή. Ολοι μας, ηθοποιοί και συντελεστές, διακινδυνεύουμε τη ζωή μας μπροστά στον αόρατο Covid-19», αναφέρει η κ. Μπρέισγουελ.
Η παράσταση είχε σχεδιαστεί πριν έρθει ο Covid-19 στην Ελλάδα. Ωστόσο, κάποια στοιχεία σκηνογραφικά και ενδυματολογικά άλλαξαν μας περιγράφει η ενδυματολόγος-σκηνογράφος: «Υπάρχει μια σκηνή με 20 ηθοποιούς. Αποφασίσαμε σε αυτήν τη σκηνή να βάλουμε μάσκες που να ταιριάζουν με τα κοστούμια.
Την ίδια ώρα, όταν οι ηθοποιοί καλούνται να βγάλουν τη μάσκα, υπάρχει ένα τρικ με μακιγιάζ, το οποίο αναδεικνύει το καλό της μάσκας… Προσπαθήσαμε δηλαδή τα μέτρα προστασίας για τον Covid-19 να μην είναι εναντίον μας, αλλά να λειτουργούν υπέρ μας, τόσο για την υγεία μας όσο και για το θέατρο».
Από την έντυπη έκδοση