Ενα ντοκιμαντέρ ασπρόμαυρο στο οποίο ο Νικ Κέιβ και οι Bad Seeds ερμηνεύουν τα τραγούδια του τελευταίου τους δίσκου με τίτλο «Skeleton Tree», αλλά ουσιαστικά θρηνούν για το χαμό του γιου του Κέιβ, Αρθουρ. Ως γνωστόν, ο 15χρονος πήδηξε στο κενό από ένα λόφο στο Μπράιτον τον περσινό Ιούλιο, όπου τραυματίστηκε θανάσιμα.

Το ντοκιμαντέρ παρουσιάστηκε και στη χώρα μας σε ειδική προβολή στις 8 Σεπτεμβρίου, θα επαναπροβληθεί σε αίθουσες του εξωτερικού την 1η Δεκεμβρίου και αυτή τη στιγμή γίνονται οι διαπραγματεύσεις έτσι ώστε να προβληθεί και πάλι τον ερχόμενο μήνα στη χώρα μας με κανονική διανομή.

«Κάποιες στιγμές ένιωσα σαν εισβολέας στη ζωή της οικογένειας και υπήρχαν φάσεις που τους πίεσα να μιλήσουν για την απώλεια του γιου τους. Ομως αυτές οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό. Πρέπει να τους δώσεις το χρόνο και το χώρο να προσεγγίσουν το θέμα όπως εκείνοι νομίζουν. Οταν το έκαναν, τους έβλεπα να τρέμουν. Εβλεπα με τα μάτια μου πόσο πόνο τους προκάλεσε το γεγονός», λέει ο Ντόμινικ σε πρόσφατη συνέντευξή του στον «Γκάρντιαν».

Το φιλμ ολοκληρώνεται με τον Αρθουρ να ακούγεται να τραγουδάει ένα τραγούδι που είχε γράψει παρέα με τον πατέρα του και τον αδελφό του. «Τους έβαλα να δουν το απόσπασμα και ήμουν πραγματικά τρομοκρατημένος για το ποια θα μπορούσε να είναι η αντίδρασή τους. Ομως ο Νικ ήταν ευχαριστημένος. Το μόνο που δεν του άρεσε σε όλο το φιλμ ήταν το τρίτο μέρος με τις συνεντεύξεις».

Ενα ακόμη σημείο για το οποίο οι γονείς του νεαρού Αρθουρ ίσως να είχαν τις αντιρρήσεις τους ήταν τα πλάνα από το λόφο στον οποίο έχασε τη ζωή του ο 15χρονος. Ο Ντόμινικ ανέβηκε εκεί τη μέρα της κηδείας του. «Συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για ένα πανέμορφο μέρος με θέα στη θάλασσα και τον ανοιχτό ουρανό. Είχε την αίσθηση της αιωνιότητας, της συνέχειας αλλά και του πόσο ασήμαντοι είμαστε όλοι. Ηθελα να χρησιμοποιήσω αυτή την όμορφη τοποθεσία που έβλεπα, σε αντίθεση με το τραγικό γεγονός που συνέβη εκεί. Κάποιος είχε ζωγραφίσει έναν άγγελο στο σημείο όπου ο Αρθουρ έχασε τη ζωή του».

Οπως ήταν φυσικό, οι γονείς του Αρθουρ δεν τολμούν να περάσουν από εκεί. «Ο Νικ το μισεί το μέρος. Περνάει από εκεί καθημερινά για να πάει στο στούντιο που γράφει μουσική. Η γυναίκα του, Σούζι, πατάει ασυναίσθητα το γκάζι κάθε φορά που οδηγεί εκεί κοντά. Δεν το είχε συνειδητοποιήσει αυτό μέχρι που της ήρθε κλήση ταχυδρομικώς γιατί την είχε συλλάβει η κάμερα να τρέχει πάνω από το επιτρεπτό όριο», λέει ο Ντόμινικ και προσθέτει: «Από τότε που βγήκε η ταινία όμως, ο Νικ νιώθει καλύτερα όταν περνάει από εκεί. Είμαι υπερήφανος που κατάφερα με την ταινία να αλλάξω τα συναισθήματά του ως ένα σημείο».

Η σχέση των δύο δημιουργών ξεκίνησε από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. «Σπούδαζα κινηματογράφο όταν ξεκίνησα να βγαίνω με μια κοπέλα που είχε χωρίσει πριν από τρεις εβδομάδες. Ηταν η Ντιάνα, η κοπέλα για την οποία γράφτηκε ένα από τα πιο γνωστά και συγκλονιστικά τραγούδια του Νικ Κέιβ, το “Deanna”. Εγώ ήμουν 20 ετών κι εκείνος ο σκοτεινός πρίγκιπας της Μελβούρνης», λέει ο Ντόμινικ.

Αργότερα, ο Κέιβ έγραψε ένα κομμάτι για την ταινία του Ντόμινικ, «Chopper», που όμως δεν χρησιμοποιήθηκε και στη συνέχεια ο δεύτερος ζήτησε από τον πρώτο να παίξει ένα μικρό ρόλο στο γουέστερν του, «Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ». «Ναι, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα γράψω όλο το σάουντρακ», απάντησε ο Κέιβ. «Δεν μπορούσα να του πω όχι, αλλά αποδείχθηκε εξαιρετική ιδέα», λέει ο Ντόμινικ.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΛΙΓΚΑΣ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου