Όπως τόνισε ο κ. Παυλόπουλος, «150 χρόνια μετά την ίδρυσή του το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο “γιορτάζει” μ’ ένα μοναδικό, στην ιστορία του Παγκόσμιου Πολιτισμού, ταξίδι μέσα στις χιλιετίες, μ’ επίκεντρο τον Άνθρωπο και την συγκλονιστική “Οδύσσεια” της αέναης πορείας του στον, δίχως τέλος, δρόμο της δημιουργίας».
Επισήμανε, επίσης, ότι η μοναδικότητα του ταξιδιού αυτού έγκειται στο γεγονός ότι τα εκθέματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου εκπροσωπούν μέσα στο χρόνο όχι μόνο τον Έλληνα αλλά τον Άνθρωπο, όπως, άλλωστε, ταιριάζει στον διαχρονικό Ελληνικό Πολιτισμό και υπογράμμισε ότι η ιστορία έχει δείξει και δείχνει αδιάκοπα, ότι ο Έλληνας υπήρξε πριν απ’ όλα Άθρωπος. Γι’ αυτό και ο Ελληνικός Πολιτισμός, από την ανατολή του, διαδραμάτισε τον ρόλο της κοιτίδας και του λίκνου του Παγκόσμιου Πολιτισμού.
«Τα 150 χρόνια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου εκφράζουν γλαφυρά την ουσιαστική παγκοσμιότητα και παγκοσμιοποίηση του Πολιτισμού. Μια παγκοσμιοποίηση που διαφέρει ριζικά από κάθε άλλη και τιμά στο ακέραιο τ’ όνομά της, δοθέντος ότι αναδεικνύει τον Άνθρωπο ως καθολικό σύμβολο δημιουργίας και ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του, έτοιμο να προσθέσει στο γίγνεσθαι, αλλά κι εξίσου έτοιμο ν’ αντισταθεί σε κάθε μορφής καταπίεση και, πολύ περισσότερο, σε κάθε είδους τυραννία. Δηλαδή τον Άνθρωπο ως εκφραστή και υπέρμαχο της Ελευθερίας, στην πιο γνήσια αλλά και την πιο παραγωγική μορφή της. Τον Άνθρωπο που στο ανοιχτό και πολύβουο θέατρο της Παγκόσμιας Ιστορίας υποδύθηκε, με την ίδια πάντα προσήλωση στον ιερό ρόλο του, άλλοτε τον Προμηθέα και άλλοτε την Αντιγόνη, έχοντας τον Ελπήνορα ως παράδειγμα προς αποφυγήν» τόνισε ο Πρόεδρος.
Με αφορμή τον τίτλο της Έκθεσης “ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ” υπογράμμισε ότι “Οδύσσεια” δεν νοείται δίχως “Ιθάκη” και υπενθύμισε, τους αρχικούς στίχους του Κωνσταντίνου Καβάφη από την δική του “Ιθάκη”: «Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις».
Καταλήγοντας ο κ. Παυλόπουλος ανέφερε: «Κι εμείς, οι Έλληνες, οφείλουμε να συνειδητοποιούμε καθημερινά -δίχως αλαζονεία και κομπασμό, αλλά εκπληρώνοντας, κυριολεκτικώς, χρέος έναντι της Ιστορίας και της κληρονομιάς των προγόνων μας- ότι ήταν το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα που έφερε τον Άνθρωπο στον “Όλυμπο” του Πολιτισμού και θεμελίωσε πάνω του το οικοδόμημα του Παγκόσμιου Πολιτισμού, με θυρεό κι έμβλημα τον Παρθενώνα. Γι’ αυτό -κι εδώ η μαρτυρία του Αντρέ Μαλρώ, στην περίφημη ομιλία του για τον πρώτη φωταγώγηση της Ακρόπολης (28 Μαΐου 1959), είναι καταλυτική- δικαίως θεωρείται ότι ο Παρθενώνας ήταν, είναι και θα παραμείνει στο διηνεκές μοναδικό μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, αφού απ’ αυτόν άρχισε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πολιτισμός».