Καθαρά ανθρωποκεντρική, η ζωγραφική του Αντωνάκου εστιάζει κατά κύριο λόγο στα γυναικεία πρόσωπα, τα οποία αποδίδει με έντονα χρώματα, διαπεραστικά βλέμματα, με αιχμηρές γραμμές, με μαλλιά που δημιουργούν ατίθασα περιγράμματα. Είναι πρόσωπα που λειτουργούν ως καθρέφτης. Ακόμα και όταν το περιβάλλον δεν υπάρχει, ο θεατής μπορεί να το προσθέσει με τη φαντασία του. Ο Αντωνάκος καταφέρνει να αποδώσει το αίσθημα, την προσμονή, την αναζήτηση, τη μοναξιά, την προσδοκία, τον πόθο, τη θωπεία, τον έρωτα.
«Μου αρέσει να ζωγραφίζω πρόσωπα και να αποδίδω τα χαρακτηριστικά με έντονα χρώματα», λέει ο Βασίλης Αντωνάκος στον «Ε.Τ.» «Εμβαθύνω στη σύνθεση των χαρακτηριστικών, στο πώς θα ζωγραφίσω το πρόσωπο, τα μάτια, το βλέμμα. Το πρόσωπο σου δίνει μεγάλες δυνατότητες, ώστε να κινηθείς ελεύθερα. Πιστεύω επίσης πως ένα πρόσωπο λέει πολλά για την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου που το φέρει. Στο πρόσωπο καθρεφτίζονται όλα. Δεν είναι τόσο τα ίδια τα χαρακτηριστικά του προσώπου όσο οι εκφράσεις του και οι κινήσεις των χαρακτηριστικών. Εχει και το πρόσωπο τη δική του γλώσσα, την οποία προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω».
Μιλώντας για το χρώμα ο Βασίλης Αντωνάκος σημειώνει: «Μου αρέσει το παιχνίδι με τα χρώματα, η δυναμική του σχεδίου και της γραφής. Αλλες φορές μπορεί να προτιμήσω μια μονοχρωμία, όμως πάντα με ενδιαφέρει η ένταση».
Ποια είναι η σχέση του κοινού με τα πορτρέτα; «Στο κοινό αρέσουν τα πορτρέτα και πολύ συχνά ζητούν ανάλογη ζωγραφική. Ζητούν δηλαδή να ζωγραφίσω συγκεκριμένα πρόσωπα. Τότε μειώνεται η ελευθερία του καλλιτέχνη. Επίσης η διάθεση πολλές φορές του μοντέλου είναι η εξιδανίκευση των χαρακτηριστικών του, χωρίς αυτό να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είναι η ανάγκη του ανθρώπου και η ματαιοδοξία του να αποτυπωθεί με όσο το δυνατόν πιο ευχάριστο τρόπο. Ως ένα σημείο είναι κατανοητή. Ομως έτσι μιλάμε για φωτορεαλισμό. Κάτι τέτοιο δεν έχει νόημα. Είναι κάτι σαν ρετουσαρισμένη φωτογραφία».
Οσο για τα άλλα θέματα που τον εμπνέουν και θα ήθελε να ζωγραφίσει, ο Βασίλης Αντωνάκος είναι αποκαλυπτικός: «Θέλω να ζωγραφίσω άυλα θέματα και κυρίως τα συναισθήματα. Είναι κάτι που ήδη έχω ξεκινήσει και με ενδιαφέρει πολύ. Μπορεί να προκύψει ένα τοπίο ή ένα πρόσωπο ή μια μορφή. Ηδη έχω ζωγραφίσει τον εγωισμό και βγήκε σαν μια σπασμένη, διαλυμένη μορφή. Επίσης θέλω να ζωγραφίσω τον ήχο. Πάντα όταν ζωγραφίζω ακούω μουσική, είτε κλασική είτε ηλεκτρονική είτε χιπ χοπ, πολλά είδη, αρκεί να υπάρχει μελωδία. Θεωρώ πολύ ενδιαφέρον να δοκιμάσω να ζωγραφίσω τον ήχο».
Η Ιρις Κρητικού, η οποία υπογράφει το κείμενο στον κατάλογο της έκθεσης, σημειώνει, μεταξύ άλλων: «Τα πρόσωπα του Βασίλη Αντωνάκου, που άλλοτε κλαίνε κι άλλοτε πονούν, που άλλοτε οργίζονται κι άλλοτε απειλούν, που άλλοτε γελούν κι άλλοτε ερωτεύονται, δεν ανήκουν στα όνειρα αλλά στο καθημερινό ενσυνείδητο σύμπαν του νέου ζωγράφου».
Ο Βασίλης Αντωνάκος σπούδασε στη Σχολή Βακαλό και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Είναι κυρίως αυτοδίδακτος με ένα ευρύ φάσμα που καλύπτει τη ζωγραφική, τη γλυπτική και τη σκηνογραφία. Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε το 2013 στην Αθήνα.
Info: Βασίλης Αντωνάκος «Serial Faces». Εγκαίνια έκθεσης: Σάββατο 17 Μαρτίου. Ωρα 13.00-20.00.
Εως τις 27 Μαρτίου 2018. Kapopoulos Fine Arts: Λεωφ. Κηφισίας 37Α & Σπύρου Λούη, Μαρούσι, τηλ. 30 2106833048, www.kapopoulosart.gr
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]